پرش به محتوا

وصف مؤمنان در آیه ۲۳ احزاب: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۱۲ دسامبر ۲۰۲۱
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{شروع متن}} {{سوال}} بر اساس آيه ی ۲۳ سوره ی احزاب، مؤمنان واقعي چه کساني هستند....» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۶: خط ۱۶:
{{قرآن|قالُوا هذا ما وَعَدَنَا اللَّهُ وَ رَسُولُهُ}} مؤمنان نه تنها با ديدن دشمن نترسيدند، بلکه گفتند اين همان وعده ی الهي است که رسولش به ما داده است.
{{قرآن|قالُوا هذا ما وَعَدَنَا اللَّهُ وَ رَسُولُهُ}} مؤمنان نه تنها با ديدن دشمن نترسيدند، بلکه گفتند اين همان وعده ی الهي است که رسولش به ما داده است.


وعده اي که به آن اشاره کردند به قول بعضي}}<ref>آلوسي، محمود، روح المعاني في تفسير القرآن العظيم، بيروت، دارالکتب العلميه، چاپ اول، ۱۴۱۵ق، ج۱۱، ص۱۶۶.</ref> عبارت بود از اين که رسول خدا(ص) قبلا فرموده بود، به زودي احزاب عليه ی ايشان پشت به هم مي دهند و به همين جهت وقتي احزاب را ديدند؛ فهميدند که اين همان است که آن جناب وعده داده بود. بعضي ديگر گفته اند: منظور از وعده ی مزبور، همان آيه ی سوره ی بقره است، که قبلا از رسول خدا(ص) شنيده بودند: {{قرآن|أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّه وَ لَمَّا يَأْتِکمْ مَثَلُ الَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلِکمْ مَسَّتْهُمُ الْبَأْساءُ وَ الضَّرَّاءُ وَ زُلْزِلُوا حَتَّي يَقُولَ الرَّسُولُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ مَتي نَصْرُ اللَّهِ أَلا إِنَّ نَصْرَ اللَّهِ قَرِيبٌ<ref>بقره / ۲۱۳.</ref>و مي دانستند که به زودي گرفتار مصائبي مي شوند، که انبياء و مؤمنين گذشته بدان گرفتار شده و در نتيجه دل هاي شان دچار اضطراب و وحشت مي شود و چون احزاب را ديدند يقين کردند که اين همان وعده ی موعود است و خدا به زودي ياري شان داده و بر دشمن پيروزشان مي کند.
وعده اي که به آن اشاره کردند به قول بعضي<ref>آلوسي، محمود، روح المعاني في تفسير القرآن العظيم، بيروت، دارالکتب العلميه، چاپ اول، ۱۴۱۵ق، ج۱۱، ص۱۶۶.</ref> عبارت بود از اين که رسول خدا(ص) قبلا فرموده بود، به زودي احزاب عليه ی ايشان پشت به هم مي دهند و به همين جهت وقتي احزاب را ديدند؛ فهميدند که اين همان است که آن جناب وعده داده بود. بعضي ديگر گفته اند: منظور از وعده ی مزبور، همان آيه ی سوره ی بقره است، که قبلا از رسول خدا(ص) شنيده بودند: {{قرآن|أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّه وَ لَمَّا يَأْتِکمْ مَثَلُ الَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلِکمْ مَسَّتْهُمُ الْبَأْساءُ وَ الضَّرَّاءُ وَ زُلْزِلُوا حَتَّي يَقُولَ الرَّسُولُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ مَتي نَصْرُ اللَّهِ أَلا إِنَّ نَصْرَ اللَّهِ قَرِيبٌ}}<ref>بقره / ۲۱۳.</ref>و مي دانستند که به زودي گرفتار مصائبي مي شوند، که انبياء و مؤمنين گذشته بدان گرفتار شده و در نتيجه دل هاي شان دچار اضطراب و وحشت مي شود و چون احزاب را ديدند يقين کردند که اين همان وعده ی موعود است و خدا به زودي ياري شان داده و بر دشمن پيروزشان مي کند.


اين دو وجهي است که در باره ی وعده مذکور در آيه گفته اند و حق مطلب اين است که بين آن دو جمع شود.، چون در آيه ی شريفه، وعده را هم به خدا نسبت داده اند و هم به رسول او، و گفتند: {{قرآن|هذا ما وَعَدَنَا اللَّهُ وَ رَسُولُهُ}} و جمله ی {{قرآن|وَ صَدَقَ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ}}، شهادتي است از ايشان بر صدق وعده، {{قرآن|وَ ما زادَهُمْ إِلَّا إِيماناً وَ تَسْلِيماً}}، يعني: ديدن احزاب در آنان زياد نکرد، مگر ايمان به خدا و رسولش و تسليم در برابر امر خدا و ياري کردن دين خدا و جهاد در راه او را.
اين دو وجهي است که در باره ی وعده مذکور در آيه گفته اند و حق مطلب اين است که بين آن دو جمع شود.، چون در آيه ی شريفه، وعده را هم به خدا نسبت داده اند و هم به رسول او، و گفتند: {{قرآن|هذا ما وَعَدَنَا اللَّهُ وَ رَسُولُهُ}} و جمله ی {{قرآن|وَ صَدَقَ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ}}، شهادتي است از ايشان بر صدق وعده، {{قرآن|وَ ما زادَهُمْ إِلَّا إِيماناً وَ تَسْلِيماً}}، يعني: ديدن احزاب در آنان زياد نکرد، مگر ايمان به خدا و رسولش و تسليم در برابر امر خدا و ياري کردن دين خدا و جهاد در راه او را.
automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۱۰۵

ویرایش