ویژگی مؤمنان در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

مؤمن از ریشه «امن»، یعنی؛ رساندن خود یا دیگری به امنیت یا گرویدن، یا در امان گرفتن است، و در اصطلاح اسلام به معنای اذعان و تصدیق به چیزی و التزام به لوازم آن است،}}<ref>. الطریحی، فخر الدین، مجمع البحرین، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، الطبعه الثانیه، ۱۴۰۸ ق، ج۱–۲، ص۱۱۰.</ref> مثلاً ایمان به خداوند در واژه‌های قرآنی به معنای تصدیق به یگانگی او، و پیغمبرانش و تصدیق به روز جزاء و بازگشت به سوی او، و تصدیق به هر حکمی است که فرستادگان او آورده‌اند البته ایمان با پیروی عملی می‌باشد. به همین خاطر در قرآن هرجا که صفات نیک مؤمنین را می‌شمارد یا از پاداش جمیل آنها سخن می‌گوید به دنبال ایمان، عمل صالح را هم ذکر می‌کند.

مثلاً می‌فرماید: {{قرآن|الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ طُوبی وَ حُسْنُ مَآبٍ<ref>رعد/۲۹.</ref> (کسانی که ایمان آورده و عمل صالح می‌کنند خوشا به حال آنان که سرانجام نیک دارند)