automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۰۱۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
بسم الله دارای احکام فقهی خاص خود نیز میباشد. برای نمونه، حیوانی که بدون ذکر نام خدا ذبح شود، مصرف گوشت آن حرام است.<ref>قرائتی، محسن، تفسیر نور، قم، انتشارات مؤسسه در راه حق، چاپ دوم، ج۱، ص۱۳.</ref> | بسم الله دارای احکام فقهی خاص خود نیز میباشد. برای نمونه، حیوانی که بدون ذکر نام خدا ذبح شود، مصرف گوشت آن حرام است.<ref>قرائتی، محسن، تفسیر نور، قم، انتشارات مؤسسه در راه حق، چاپ دوم، ج۱، ص۱۳.</ref> | ||
==معنای بسم الله الرحمن الرحیم== | |||
حرف «باء» در عبارت «بسم الله» به معناي آغاز هر چيز است؛ پس معناي جمله اين مي شود: «من به نام خدا آغاز مي کنم لفظ «باء» حرف جر و مجموع «بسم» جارو مجرور است، مفسران بر اساس برخي از روايات معتقدند که در «بسم الله» به ويژه «باء» آن معارف بسيار عميق و بالايي نهفته است و برخي از آن ها مي گويند: «سوره ی مبارک حمد، جامع همه ی معارف قرآن کريم است و معارف اين سوره نيز در آيه ی کريمه ی «بسم الله الرّحمن الرّحيم» و معارف بسم الله در حرف «باء» آن جمع شده است و حضرت امام علي(ع) نقطه ی «باء» بسم الله است». | |||
«اسم» يا از ريشه «وسم» به معناي علامت است؛ يعني لفظي که بر چيزي گذاشته شود تا از ديگر چيزها متمايز گردد؛ اسم هر چيز علامت و نشانه ی آن است و يا از ماده ی «سمو» به معناي بلندي و ارتفاع است؛ يعني لفظ يا نام گذاري از مهمل و بي معنا بودن در مي آيد و علو و ارتفاع پيدا مي کند. | |||
کلمه ی «الله» جامع ترين نام خدا است، يعني تنها نامي است که جامع صفات جلال و جمال الهي است. «رحمن» صيغه ی مبالغه است که بر بسياري رحمت دلالت مي کند؛ به طوري که عموم موجودات در پهنه ی هستي و انسان ها را از مؤمن و کافر شامل مي شود. | |||
«رحيم» صفت مشبه است و بر نعمت دائمي و رحمت ثابت و باقي او دلالت مي کند؛ رحمتي اخروي که ويژه ی مؤمنان است. بندگان صالح و فرمان بردار خدا به حکم ايمان و عمل صالح، اين شايستگي را يافته اند که از رحمت و بخشش و احساس خاصي که آلودگان و تبه کاران از آن سهمي ندارند، بهره مند گردند.<ref>ر.ک: تفسير تسنيم، همان، ص۲۷۷-۲۹۶.</ref> | |||
==جزء سوره بودن بسم الله== | ==جزء سوره بودن بسم الله== |