پرش به محتوا

اطمینان از نجات و حیات جاودانه در عقاید مسیحیت: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۲: خط ۲۲:
پولس برای اینکه مرزی را که یهودیان به‌عنوان قانون معتبر می‌دانستند و مشرکان آن را ریشخند می‌کرد، در هم شکست و در پیام‌ها و نامه‌ها خود اعلام کرد<ref>نامه پولس به رومیان، ۲: ۲۳و ۲۶؛ نامه پولس به قرنتیان، ۷: ۱۹.</ref> که ایمان اوامر الهی همه‌چیز است و بدین‌سان مفهوم بسیار مبهم «اوامر» جای اصطلاح دقیق و مشخص قانون را گرفت. پولس قانون را یوغ بندگی دانسته و می‌گوید چیزی که انسان را موجّه و روسفید می‌سازد عمل به قانون نیست بلکه ایمان به عیسی مسیح است.<ref>آکادمی علوم اتحاد شوروی، مبانی مسیحیت، ترجمه از فرانسه به فارسی: اسدالله مبشری، ص۱۳۹، انتشارات حسینیه ارشاد، [بی‌تا].</ref>
پولس برای اینکه مرزی را که یهودیان به‌عنوان قانون معتبر می‌دانستند و مشرکان آن را ریشخند می‌کرد، در هم شکست و در پیام‌ها و نامه‌ها خود اعلام کرد<ref>نامه پولس به رومیان، ۲: ۲۳و ۲۶؛ نامه پولس به قرنتیان، ۷: ۱۹.</ref> که ایمان اوامر الهی همه‌چیز است و بدین‌سان مفهوم بسیار مبهم «اوامر» جای اصطلاح دقیق و مشخص قانون را گرفت. پولس قانون را یوغ بندگی دانسته و می‌گوید چیزی که انسان را موجّه و روسفید می‌سازد عمل به قانون نیست بلکه ایمان به عیسی مسیح است.<ref>آکادمی علوم اتحاد شوروی، مبانی مسیحیت، ترجمه از فرانسه به فارسی: اسدالله مبشری، ص۱۳۹، انتشارات حسینیه ارشاد، [بی‌تا].</ref>


ازآنچه بیان شد مفهوم نجات در کلیسای مسیحی در سه مطلب خلاصه می‌شود:
===مفهوم نجات در کلیسای مسیحی===
مفهوم نجات در کلیسای مسیحی در سه مطلب خلاصه می‌شود:
* نجات «فقط از راه فیض» صورت می‌گیرد؛ بدین معنا که نجات وابسته به ابتکار الهی است، نه مشروط به روش‌های مکانیکی و کمّی که اکثر ادیان رایج را دربرگرفته است.
* نجات «فقط از راه ایمان» به دست می‌آید یعنی از راه شایستگی انسان به دست نمی‌آید.
* منبع معرفت درباره نجات صرفاً باید «در کتاب مقدس» باشد منابع مخفی یا محرمانه‌ای وجود ندارد تا کارشناسان یا متخصصان در اختیار ما بگذارند.<ref>فینلی، اندرو والز، مسیحیت در جهان امروز، ترجمه: احمد رضا مصباح و حمید بخشنده، ص۴۶، قم، انتشارات دانشگاه ادیان و مذاهب، چ۲، ۱۳۸۹ش</ref>


# اول اینکه نجات «فقط از راه فیض» صورت می‌گیرد؛ بدین معنا که نجات وابسته به ابتکار الهی است، نه مشروط به روش‌های مکانیکی و کمّی که اکثر ادیان رایج را دربرگرفته است.
پولس تصریح می‌کند که هیچ‌کس از اعمال شریعت عادل شمرده نمی‌شود بلکه به ایمان به عیسی مسیح این نتیجه به دست می‌آید ما هم به مسیح عیسی ایمان آوردیم تا از ایمان به مسیح و نه از اعمال شریعت عادل شمرده شویم؛ زیرا که از اعمال شریعت هیچ بشری عادل شمرده نخواهد شد.<ref>نامه پولس به غلاطیان، ۲: ۱۶.</ref> در یک‌کلام ازنظر پولس حضرت آدم(ع) مبین گناه همه بشر بود و متقابلاً حضرت مسیح برای کسانی که به وی عقیده داشتند، سمبل نجات همگانی بود.<ref>ریچارد بوش و دیگران، ادیان در جهان امروز (جهان مذهبی)، ترجمه: عبدالرحیم گواهی، ص۷۰۵، تهران، دفتر نشر فرهنگی، چ۳، ۱۳۸۶ش.</ref>
# دوم اینکه نجات «فقط از راه ایمان» به دست می‌آید یعنی از راه شایستگی انسان به دست نمی‌آید.
۳. سوم اینکه منبع معرفت درباره نجات صرفاً باید «در کتاب مقدس» باشد منابع مخفی یا محرمانه‌ای وجود ندارد تا کارشناسان یا متخصصان در اختیار ما بگذارند.<ref>فینلی، اندرو والز، مسیحیت در جهان امروز، ترجمه: احمد رضا مصباح و حمید بخشنده، ص۴۶، قم، انتشارات دانشگاه ادیان و مذاهب، چ۲، ۱۳۸۹ش</ref>


پولس تصریح می‌کند که هیچ‌کس از اعمال شریعت عادل شمرده نمی‌شود بلکه به ایمان به عیسی مسیح این نتیجه به دست می‌آید ما هم به مسیح عیسی ایمان آوردیم تا از ایمان به مسیح و نه از اعمال شریعت عادل شمرده شویم؛ زیرا که از اعمال شریعت هیچ بشری عادل شمرده نخواهد شد<ref>نامه پولس به غلاطیان، ۲: ۱۶</ref> در یک‌کلام ازنظر پولس حضرت آدم(ع) مبیّن گناه همه بشر بود و متقابلاً حضرت مسیح برای کسانی که به وی عقیده داشتند، سمبل نجات همگانی بود.<ref>ریچارد بوش و دیگران، ادیان در جهان امروز (جهان مذهبی)، ترجمه: عبدالرحیم گواهی، ص۷۰۵، تهران، دفتر نشر فرهنگی، چ۳، ۱۳۸۶ش.</ref>
بنابراین در دین مسیحیت برای نجات و سعادت اخروی به هیچ عملی نیاز نیست و خداوند این سعادت را به‌رایگان به پیروان مسیح عنایت می‌کند و لازمه آن این است که در بین نیکوکار و بدکار در این فیض مجانی خداوند تفاوتی وجود ندارد و تنها عشق و محبت است که به‌عنوان توشه برای این فیض الهی لازم است.


حاصل آنچه بیان شد این است که در دین مسیحیت برای نجات و سعادت اخروی به هیچ عملی نیاز نیست و خداوند این سعادت را به‌رایگان به پیروان مسیح عنایت می‌کند و لازمه آن این است که در بین نیکوکار و بدکار در این فیض مجانی خداوند تفاوتی وجود ندارد و تنها عشق و محبت است که به‌عنوان توشه برای این فیض الهی لازم است.
===نظریه نجات بدون عمل===
تناقض‌های در رابطه پذیرش نجات بدون عمل وجود دارد:
* آموزه‌هایی در عهد جدید وجود دارد که این نظریه را باطل می‌کند. در رساله یعقوب ایمان بدون عمل باطل است بلکه ایمان با عمل کامل می‌گردد.<ref>رسله یعقوب، ۲: ۲۰–۲۲.</ref> و همچنان که بدن بدون روح مرده است، ایمان بدون عمل مرده است.<ref>رساله یعقوب، ۲: ۲۶.</ref>


نقد نظریه نجات بدون عمل
* رستگاری و نجات بدون عمل ازنظر عقل قابل‌پذیرش نیست؛ زیرا چه بخواهیم و چه نخواهیم در میان افراد حتی پیروان دین مسیحیت تفاوت‌هایی از جهات مختلف وجود دارد. برخی نیکوکارند و برخی بدکار و ستمکار، آنانی هم که نیکوکارند درجات مختلف دارند و در یک‌مرتبه نیستند. عقل به بر طبق مقتضای عدالت حکم می‌کند که هرکدام باید نتیجه عمل خود را ببیند. همان‌گونه که نتایج اعمال و رفتار دنیوی به‌تناسب عمل و کار انسان است، نتایج اخروی هم باید متناسب با عملکرد انسان در دنیا باشد؛ بنابراین تنها دوست داشتن حضرت مسیح(ع) و اعتماد بر او نمی‌تواند کارساز و نجات‌بخش باشد؛ زیرا این نوع نتیجه گرفتن یکسان، برخلاف عدالت الهی است.
 
۱. آموزه‌های در عهد جدید وجود دارد که این نظریه را باطل می‌کند. در رساله یعقوب ایمان بدون عمل باطل است و ایمان با عمل کامل می‌گردد<ref>رسله یعقوب، ۲: ۲۰–۲۲.</ref> و همچنان که بدن بدون روح مرده است، ایمان بدون عمل مرده است.<ref>رساله یعقوب، ۲: ۲۶.</ref>
 
۲. رستگاری و نجات بدون عمل ازنظر عقل قابل‌پذیرش نیست؛ زیرا چه بخواهیم و چه نخواهیم در میان افراد حتی پیروان دین مسیحیت تفاوت‌هایی از جهات مختلف وجود دارد. برخی نیکوکارند و برخی بدکار و ستمکار، آنانی هم که نیکوکارند درجات مختلف دارند و در یک‌مرتبه نیستند. عقل به بر طبق مقتضای عدالت حکم می‌کند که هرکدام باید نتیجه عمل خود را ببیند. همان‌گونه که نتایج اعمال و رفتار دنیوی به‌تناسب عمل و کار انسان است، نتایج اخروی هم باید متناسب با عمل کرد انسان در دنیا باشد؛ بنابراین تنها دوست داشتن حضرت مسیح(ع) و اعتماد بر او نمی‌تواند کارساز و نجات‌بخش باشد؛ زیرا این نوع نتیجه گرفتن یکسان برخلاف عدالت الهی است.
 
به همین جهت بود که دنیا[در قرون‌وسطی] علیه کیش مسیحیت قیام کرد، و آن را غیرقابل‌قبول دانست، برای اینکه در این کیش به مردم می‌گویند: که حضرت مسیح خود را بر بالای دار فدا و عوض گناهان مردم قرارداد و این را به مردم تلقین کردند که اگر بیایید و با نمایندگان او صحبت کنید و از او خواهش کنید تا شمارا از عذاب روز قیامت برهاند، آن نماینده این وساطت را برایتان خواهد کرد و معلوم است که چنین دینی اساس بشریت را منهدم می‌کند و تمدن بشر را با سیر قهقرا به توحش مبدل می‌سازد. حتی کسانی که بر فطرت خود باقی باشد و از خارج چیزی و تعلیماتی در افکارشان وارد نگشته، به همان سادگی فطرت، و غریزه خدادادی خود باقی‌مانده‌اند و احکام فطرت خود را با تعلیماتی که احکام فطری دیگر آن را باطل کرده، باطل نمی‌کنند و به‌طورقطع حکم می‌کنند به اینکه تخلف از هر قانونی که مقتضای انسانیت، و مدینه فاضله بشریت است، قبیح و ناپسند است.<ref>طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیرالقرآن، ج۱، ص۱۸۵، دفتر انتشارات اسلامی جامعهٔ مدرسین حوزه علمیه قم‏، چ۵، ۱۴۱۷ق.</ref>


{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}
۷٬۲۳۰

ویرایش