محشور شدن با محبوب: تفاوت میان نسخه‌ها

'''محشور شدن با محبوب''' مضمون دسته‌ای از روایات در منابع [[شیعه]] است که بر اساس آن انسان در [[قیامت]]، با آنچه در دنیا دوست داشته، [[حشر|محشور]] می‌شود.<ref>شیخ صدوق، محمد بن علی، الامالی، تهران، کتابچی، ۱۳۷۶ش، ص۲۱۰؛ جعفر بن محمد، مصباح الشریعه، بیروت، ۱۴۰۰ق، ص۱۹۴. </ref> در این روایات تصریح شده کسانی که [[پیامبر(ص)]] و [[اهل‌بیت(ع)]] را دوست دارند، در [[آخرت]] با آنها محشور خواهند شد.<ref>برقی، احمد بن محمد، المحاسن، قم، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۷۱ق، ج۱، ص۶۱.</ref> در روایتی، پیامبر(ص) فرموده است هر کسی که ما را دوست داشته باشد روز قیامت با ما خواهد بود؛ و انسان اگر سنگی را دوست داشته باشد، خدا او را با همان سنگ محشور خواهد کرد.<ref>شیخ صدوق، محمد بن علی، الامالی، تهران، کتابچی، ۱۳۷۶ش، ص۲۱۰.</ref> در روایتی دیگر حقیقتِ دین، محبت و دوستی دانسته شده است.<ref>برقی، احمد بن محمد، المحاسن، قم، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۷۱ق، ج۱، ص۲۶۳.</ref>  

عالمان شیعه معتقدند مراد از دوستی در این روایات، دوستیِ همراه با پیروی از پیامبر و اهل بیت است؛ زیرا در پی دوستیِ حقیقی، تبعیت و پیروی نیز می‌آید. چنانکه پیامبر(ص) [[سلمان فارسی]] را پس از پیروی سلمان از وی، از اهل بیت شمرده است.<ref>شیخ صدوق، محمد بن علی، عیون اخبار الرضا(ع)، تصحیح مهدی لاجوردی، تهران، نشر جهان، ۱۳۷۸ق، ج۲، ص۶۴.</ref> در آیه ۳۶ [[سوره ابراهیم]] نیز، از زبان [[ابراهیم (پیامبر)|حضرت ابراهیم(ع)]] گفته شده «هر کس از من پیروی کند از (دوستانِ) من است.»

در روایتی از کتاب [[الکافی (کتاب)|کافی]] آمده است، کسی که پیروی‌کنندگان از خدا را دوست دارد، دارای خیر و نیکی است و کسی که گناهکاران را دوست دارد، دارای خیر و نیکی نیست؛ زیرا هر انسانی همراه کسی است که دوستش دارد.<ref>کلینی، محمد بن یعقوب بن اسحاق‏، الکافی، تحقیق و تصحیح عل‌اکبر غفاری و محمد آخوندی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ج‏۲، ص۱۲۷.</ref> در توضیح این روایت گفته شده، انسان هر کسی را دوست داشته باشد، در مسیر او و همراه او حرکت می‌کند؛‌ در نتیجه در پایان کار هم با او همنشین خواهد بود.<ref>دیلمی، حسن بن محمد، ارشاد القلوب الی الصواب، الشریف الرضی، قم، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۱۷۱.</ref> {{پایان پاسخ}}