جلوگیری از سوء استفاده یهودیان با نهی از تعبیر «راعنا»: تفاوت میان نسخه‌ها

خداوند، استفاده از تعبیر «راعِنا» برای پیامبر را نهی کرده است: {{قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَقُولُوا رَاعِنَا وَقُولُوا انْظُرْنَا| سوره = بقره| آیه = ۱۰۴| ترجمه = اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، نگوييد: «راعنا»، و بگوييد: «انظرنا»}}

مسلمانان صدر اسلام هنگامی که [[پیامبر(ص)]] مشغول سخن گفتن بود و آیات و احکام الهی را بیان می‌کرد، گاهی از او می‌خواستند کمی آهسته سخن بگوید تا بتوانند مطالب را خوب درک کنند. مسلمانان برای این درخواست تعبیر «راعنا» به معنی مهلت دادن را به کار می‌بردند. یهود کلمه «راعنا» را از ماده «الرعونه» به معنی کودنی و حماقت است، استعمال می‌کردند و این تعبیر نزد آنان معنای بدی داشت.<ref>محقق، محمد باقر، نمونه بینات در شأن نزول آیات، تهران، انتشارات اسلامی، چهارم، ۱۳۶۱ ش، ص۲۵.</ref>

یهود با استفاده از جمله‌ای که مسلمانان می‌گفتند پیامبر یا مسلمانان را مسخره می‌کردند. این آیه نازل شد و برای جلوگیری از این سوء استفاده، به مؤمنان دستور داد به جای جمله «راعنا»،‌تعبیر «انْظُرْنا» را به کار بردند تا دستاویزی برای دشمنان لجوج قرار نگیرد.<ref>محقق، محمد باقر، نمونه بینات در شأن نزول آیات، تهران، انتشارات اسلامی، چهارم، ۱۳۶۱ ش، ص۲۵.</ref>

برخی مفسران نقل کرده‌اند که جمله «راعنا» در لغت یهود یک نوع دشنام است و مفهومش این بود «بشنو که هرگز نشنوی» این جمله را تکرار می‌کردند و می‌خندیدند.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیه، اول، ۱۳۷۴ ش، ج۱، ص ۳۸۴.</ref>

واژه «راعنا» در آیه ۴۶ [[سوره نساء]] نیز از زبان یهود آمده است: «برخى يهوديان ... با پيچاندن زبانشان و از سر طعنه می‌‏گويند: «شنیدیم و نپذيرفتيم» و «بشنو و باور مكن» و «راعنا» و اگر می‌‏گفتند: «شنيديم و فرمان برديم» و «بشنو و ما را بنگر» براى آنان بهتر و استوارتر مى‏بود اما خداوند آنان را براى كفرشان لعنت كرده است پس جز اندكى، ايمان نخواهند آورد»