پرش به محتوا

کشته‌ اشک: تفاوت میان نسخه‌ها

۲ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۳ نوامبر ۲۰۲۱
خط ۶: خط ۶:
'''کشته شده اشک‌ها''' یکی از اوصافی است که برای [[شهادت امام حسین(ع)]] استفاده شده است و در زیارت اربعین به آن اشاره شده است. از زیارت‌های مهم و با فضیلت در [[فرهنگ شیعی]] زیارت قبر امام حسین(ع) است. اشاره به این موضوع و اشک ریختن بر مظلومیت ایشان نیز در [[روایات معصومین]] بیان شده است. مراد از [[قتیل العبرات]] یعنی این شهادت با توجه به اهداف بالایی که امام به دنبال آن در [[احیای جامعه اسلامی]] بودند و نیز مظلومیت ایشان و یارانشان در شهادت، دل هر جوان‌مرد و آزادی‌خواهی را به درد آورده و اشک را از چشمانشان جاری می‌نماید.
'''کشته شده اشک‌ها''' یکی از اوصافی است که برای [[شهادت امام حسین(ع)]] استفاده شده است و در زیارت اربعین به آن اشاره شده است. از زیارت‌های مهم و با فضیلت در [[فرهنگ شیعی]] زیارت قبر امام حسین(ع) است. اشاره به این موضوع و اشک ریختن بر مظلومیت ایشان نیز در [[روایات معصومین]] بیان شده است. مراد از [[قتیل العبرات]] یعنی این شهادت با توجه به اهداف بالایی که امام به دنبال آن در [[احیای جامعه اسلامی]] بودند و نیز مظلومیت ایشان و یارانشان در شهادت، دل هر جوان‌مرد و آزادی‌خواهی را به درد آورده و اشک را از چشمانشان جاری می‌نماید.


==زیارت املام حسین(ع)==
==زیارت امام حسین(ع)==
از زیارت‌های مقدس و با فضیلت که در فرهنگ دینی وارد شده‌، [[زیارت قبر ابی عبدالله الحسین(ع)]] است و برای زیارت هیچ امامی به این اندازه سفارش نشده، به طوری که ترک آن برای [[شیعه]] که توان زیارت را دارد امری ناپسند شمرده شده و به نوعی لازم است. [[امام صادق(ع)]] فرمودند: «زیارت حسین بن علی(ع) بر هر کس که او را از سوی خداوند «[[امام]]» می‌داند [[واجب]] است.»<ref>ابن قولویه، جعفر،  کامل الزیارات، بی جا، مؤسسه نشر الفقاهه، اول، ۱۴۱۷هـ. ق، ص۲۳۶.</ref>
از زیارت‌های مقدس و با فضیلت که در فرهنگ دینی وارد شده‌، [[زیارت قبر ابی عبدالله الحسین(ع)]] است و برای زیارت هیچ امامی به این اندازه سفارش نشده، به طوری که ترک آن برای [[شیعه]] که توان زیارت را دارد امری ناپسند شمرده شده و به نوعی لازم است. [[امام صادق(ع)]] فرمودند: «زیارت حسین بن علی(ع) بر هر کس که او را از سوی خداوند «[[امام]]» می‌داند [[واجب]] است.»<ref>ابن قولویه، جعفر،  کامل الزیارات، بی جا، مؤسسه نشر الفقاهه، اول، ۱۴۱۷هـ. ق، ص۲۳۶.</ref>


۱۱٬۹۱۳

ویرایش