ازلام در آیه ۹۰ سوره مائده: تفاوت میان نسخه‌ها

ازلام جمع زلم به معنای تیرهای چوبی است که با آن قمار انجام می‌دادند. زمان عرب جاهلی، شتری را سر می‌بریدند و ده تیر را که هفت تای آن دارای سهم بود و سه تای آن سهمی نداشت را بین ده نفر تقسیم می‌کردند و طبق این قرعه هرکسی سهمی را می‌برد و سه نفر که سهمی نمی‌بردند می‌بایست پول خرید شتر را می‌دادند. قرآن این عمل را از اعمال شیطان معرفی کرده است و به مؤمنان دستور داده است از آن دوری کنند.

 

 

برای عرب دو گونه ازلام (تیرهای مخصوص) بود؛ یکی ازلام امر و نهی و دیگری ازلام قمار.

# ازلام قمار عبارت بود از ده چوب تیر به نام‌های؛ فَذّ، توأم، مسبل، نافس، حلس، رقیب، معلی، سفیح، منیح، رغد. هفت تای اولی دارای سهم بود و سه تای آخری دارای سهمی نبود و کیفیت آن این گونه بود: شتری را سر بریده و ۲۸ قسمت می‌کردند و قمار بازان ده نفر به عدد تیرها بودند. آنگاه تیرها را به هم زده و برمی‌داشتند و صاحب تیر «فذ» یک سهم و صاحب تیر «توأم» دو سهم تا آخری که هفت سهم را برمی‌داشت و سه تای دیگر نه تنها چیزی نمی‌بردند بلکه پول شتر را هم می‌پرداختند.<ref>ر. ک. قاموس قرآن، قرشی، سید علی اکبر، دارالکتب الاسلامیه، تهران ذیل واژه «زلم»، تفسیر نمونه، مکارم شیرازی، دارالکتب الاسلامیه، تهران، ذیل آیه ۳ سوره مائده، المیزان علامه طباطبایی، بنیاد علمی علامه، قم، ذیل آیه۱۹۰ سوره مائده.</ref>