automoderated، ناظمان (CommentStreams)
۱۵٬۲۵۷
ویرایش
تفسیر آیه «أمن یجیب المضطر»: تفاوت میان نسخه‌ها
ابرابزار
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) (ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}}تفسیر آیه شریفه ۶۲ سوره نمل چیست؟{{پایان سوال}} | {{سوال}}تفسیر آیه شریفه ۶۲ سوره نمل چیست؟{{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}}آیه ۶۲ [[سوره نمل]] مشهور به آیه «أَمَّنْ | {{پاسخ}}آیه ۶۲ [[سوره نمل]] مشهور به آیه «أَمَّنْ یُجِیب» درباره اجابت شخص مضطر و دور کردن رنج و سختی از انسان توسط خداوند است. این آیه از آیات مشهور و مهم درباره استجابت دعا توسط خداوند است. در این آیه به روشنی آمده است که شخص مضطر و درمانده اگر خداوند را بخواند، دعا و خواسته او اجابت خواهد شد و گرفتاری و سختی‌هایش رفع می‌شود. | ||
== متن آیه == | == متن آیه == | ||
{{قرآن بزرگ|أَمَّنْ | {{قرآن بزرگ|أَمَّنْ یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَیَکْشِفُ السُّوءَ وَیَجْعَلُکُمْ خُلَفَاءَ الْأَرْضِ ۗ أَإِلٰهٌ مَعَ اللَّهِ ۚ قَلِیلًا مَا تَذَکَّرُونَ | ||
| سوره = نمل | | سوره = نمل | ||
| آیه = ۶۲ | | آیه = ۶۲ | ||
| ترجمه = | | ترجمه = یا آن که درمانده را چون بخواندش پاسخ می‌دهد و رنج از او دور می‌کند و شما را در زمین جانشین پیشینیان می‌سازد. آیا با وجود اللّه خدای دیگری هست؟ چه اندک پند می‌گیرید. | ||
}} | }} | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
مراد از «اجابت مضطر وقتی که او را بخواند» این است که خدا دعای دعا کنندگان را مستجاب و حوائج‌شان را برمی‌آورد؛ و اگر قید اضطرار را در بین آورد برای این است که در حال اضطرار، دعای داعی از حقیقت برخوردار است و دیگر گزاف و بیهوده نیست؛ چون تا آدمی بیچاره و درمانده نشود؛ دعاهایش آن واقعیت و حقیقت را که در حال اضطرار است ندارد.<ref>طباطبایی، تفسیر المیزان، ترجمه سید محمد باقر موسوی همدانی، قم، انتشارات جامعه مدرسین حوزه علمیه، ج۱۵، ص۵۴۵.</ref> تصریح به عنوان «مضطر» نشان می‌دهد که شرایط اضطرار، یعنی شرایطی که انسان در آن شرایط از همه اسباب و عوامل قطع امید می‌کند این زمینه را فراهم می‌آورد که انسان، خالصانه خدا را بخواند، نتیجه فریاد خواهی خالصانه از خداوند (اذا دعاه) اجابت از سوی خدا را دنبال دارد. | مراد از «اجابت مضطر وقتی که او را بخواند» این است که خدا دعای دعا کنندگان را مستجاب و حوائج‌شان را برمی‌آورد؛ و اگر قید اضطرار را در بین آورد برای این است که در حال اضطرار، دعای داعی از حقیقت برخوردار است و دیگر گزاف و بیهوده نیست؛ چون تا آدمی بیچاره و درمانده نشود؛ دعاهایش آن واقعیت و حقیقت را که در حال اضطرار است ندارد.<ref>طباطبایی، تفسیر المیزان، ترجمه سید محمد باقر موسوی همدانی، قم، انتشارات جامعه مدرسین حوزه علمیه، ج۱۵، ص۵۴۵.</ref> تصریح به عنوان «مضطر» نشان می‌دهد که شرایط اضطرار، یعنی شرایطی که انسان در آن شرایط از همه اسباب و عوامل قطع امید می‌کند این زمینه را فراهم می‌آورد که انسان، خالصانه خدا را بخواند، نتیجه فریاد خواهی خالصانه از خداوند (اذا دعاه) اجابت از سوی خدا را دنبال دارد. | ||
درمانده‌ترین افراد کسی است که گنهکار باشد و از خدا طلب مغفرت کند. آدم ترسیده‌ای که طلب ایمنی می‌کند و بیماری که عافیت می‌خواهد و محبوسی که خواهان خلاص است، همه افراد گرفتاری هستند که بخداوند بزرگ و مهربان پناه می‌برند.<ref>ترجمه تفسیر مجمع البیان، ج18، ص: 131</ref> | |||
</ref> | |||
== استجابت دعا == | == استجابت دعا == | ||
| خط ۲۳: | خط ۲۱: | ||
== برطرف کردن گرفتاری == | == برطرف کردن گرفتاری == | ||
واژه «سوء» به | واژه «سوء» به معنای شدّت و سختی و هر چیز مضرّ و زیان‌آور است.<ref>ترجمه تفسیر جوامع الجامع، ج4، ص: 484</ref> در این آیه گفته شده است که خداوند گرفتاری و سختی‌ها را رفع می‌کند. در تفسیر نمونه آمده است: «در آن هنگام که تمام درهای عالم اسباب به روی انسان بسته می‌شود کارد به استخوانش می‌رسد، و از هر نظر درمانده و مضطر می‌گردد، تنها کسی که می‌تواند قفل مشکلات را بگشاید، و بن‌بست‌ها را بر طرف سازد، و نور امید در دلها بپاشد، و درهای رحمت به روی انسانها درمانده بگشاید، تنها ذات پاک او است و نه غیر او»<ref>تفسیر نمونه، ج15، ص: 517</ref> | ||
</ref> | |||
== آیات مشابه == | == آیات مشابه == | ||
آیاتی در قرآن وجود دارد که تصریح بر استجابت دعا دارد: | آیاتی در قرآن وجود دارد که تصریح بر استجابت دعا دارد: | ||
یک: {{قرآن|وَقَالَ | یک: {{قرآن|وَقَالَ رَبُّکُمُ ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ|ترجمه=و پروردگارتان فرمود: «مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم.»|سوره=غافر|آیه=۶۰}} | ||
دو: {{قرآن|وَإِذَا | دو: {{قرآن|وَإِذَا سَأَلَکَ عِبَادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ ۖ أُجِیبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ ۖ فَلْیَسْتَجِیبُوا لِی وَلْیُؤْمِنُوا بِی لَعَلَّهُمْ یَرْشُدُونَ|ترجمه=و هرگاه بندگان من، از تو درباره من بپرسند، [بگو] من نزدیکم، و دعای دعاکننده را -به هنگامی که مرا بخواند- اجابت می‌کنم، پس [آنان] باید فرمان مرا گردن نهند و به من ایمان آورند، باشد که راه یابند.|سوره=بقره|آیه=۱۸۶}} | ||
سه: {{قرآن| | سه: {{قرآن|فَیَکْشِفُ مَا تَدْعُونَ إِلَیْهِ إِنْ شَاءَ|ترجمه=و اگر او بخواهد رنج و بلا را از شما دور می‌گرداند.|سوره=انعام|آیه=۴۱}} | ||
چهار: در جایی دیگر کسانی که دعایشان را استجابت کرده و پس از آن روی می‌گرداند را مذمت کرده است: {{قرآن|وَإِذَا مَسَّ الْإِنْسَانَ الضُّرُّ دَعَانَا لِجَنْبِهِ أَوْ قَاعِدًا أَوْ قَائِمًا فَلَمَّا | چهار: در جایی دیگر کسانی که دعایشان را استجابت کرده و پس از آن روی می‌گرداند را مذمت کرده است: {{قرآن|وَإِذَا مَسَّ الْإِنْسَانَ الضُّرُّ دَعَانَا لِجَنْبِهِ أَوْ قَاعِدًا أَوْ قَائِمًا فَلَمَّا کَشَفْنَا عَنْهُ ضُرَّهُ مَرَّ کَأَنْ لَمْ یَدْعُنَا إِلَیٰ ضُرٍّ مَسَّهُ|ترجمه=و چون انسان را آسیبی رسد، ما را -به پهلو خوابیده یا نشسته یا ایستاده- می‌خواند، و چون گرفتاریش را برطرف کنیم چنان می‌رود که گویی ما را برای گرفتاریی که به او رسیده، نخوانده است.|سوره=یونس|آیه=۱۲}} | ||
پنج: {{قرآن|فَلَمَّا أَنْجَاهُمْ إِذَا هُمْ | پنج: {{قرآن|فَلَمَّا أَنْجَاهُمْ إِذَا هُمْ یَبْغُونَ فِی الْأَرْضِ بِغَیْرِ الْحَقِّ|ترجمه=(خواسته‌شان را اجابت کردیم و) چون خدا آنها را برهاند، بینی که در زمین به ناحق سرکشی کنند.|سوره=یونس|آیه=۲۳}} | ||
== خواندن این آیه برای استجابت دعا == | == خواندن این آیه برای استجابت دعا == | ||
روایاتی که سفارش کند با خواندن این | روایاتی که سفارش کند با خواندن این آیه گرفتاری‌ای رفع می‌شود یا مریضی شفا پیدا می‌کند وجود ندارد؛ اما معنای خود آیه این را می‌رساند که انسان برای رفع گرفتاری خود اگر خدا را بخواند، خواسته او استجابت می‌شود. با تلاوت این آیه، یک یادآوری به خود انسان است که خداوند در قرآن چنین وعده‌ای داده است.{{پایان پاسخ}} | ||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} | ||