automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۰۱۱
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}}تفسیر آیه شریفه ۶۲ سوره نمل چیست؟{{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}}آیه ۶۲ [[سوره نمل]] مشهور به آیه «أَمَّنْ يُجِيب» درباره اجابت شخص مضطر و دور کردن رنج و سختی از انسان توسط خداوند است. این آیه از آیات مشهور و مهم درباره استجابت دعا توسط خداوند است. در این آیه به روشنی آمده است که شخص مضطر و درمانده اگر خداوند را بخواند، دعا و خواسته او اجابت خواهد شد و گرفتاری و سختیهایش رفع میشود. | |||
{{پاسخ}}آیه ۶۲ [[سوره نمل]] مشهور به آیه «أَمَّنْ | |||
== متن آیه == | == متن آیه == | ||
خط ۱۵: | خط ۱۳: | ||
کلمه «مضطر» در لغت به معنی ناچار، لاعلاج، کسی که اضطرار و ناچاری او را گرفته میباشد.<ref>قرشی، سید علی اکبر، تفسیر احسن الحدیث، تهران، انتشارات بنیاد بعثت، ۱۳۷۰ ش، جلد ۷، و ۴۷۶.</ref> | کلمه «مضطر» در لغت به معنی ناچار، لاعلاج، کسی که اضطرار و ناچاری او را گرفته میباشد.<ref>قرشی، سید علی اکبر، تفسیر احسن الحدیث، تهران، انتشارات بنیاد بعثت، ۱۳۷۰ ش، جلد ۷، و ۴۷۶.</ref> | ||
مراد از «اجابت مضطر وقتی که او را بخواند» این است که خدا دعای دعا کنندگان را مستجاب و حوائج شان را برمیآورد، و اگر قید اضطرار را در بین آورد برای این است که | مراد از «اجابت مضطر وقتی که او را بخواند» این است که خدا دعای دعا کنندگان را مستجاب و حوائج شان را برمیآورد، و اگر قید اضطرار را در بین آورد برای این است که در حال اضطرار، دعای داعی از حقیقت برخوردار است و دیگر گزاف و بیهوده نیست، چون تا آدمی بیچاره و درمانده نشود؛ دعاهایش آن واقعیت و حقیقت را که در حال اضطرار است ندارد؛ و این خیلی روشن و واضح است.<ref>طباطبایی، تفسیر المیزان، ترجمه سید محمد باقر موسوی همدانی، قم، انتشارات جامعه مدرسین حوزه علمیه، ج۱۵، ص۵۴۵.</ref> تصریح به عنوان «مضطر» نشان میدهد که شرایط اضطرار، یعنی شرایطی که انسان در آن شرایط از همه اسباب و عوامل قطع امید میکند این زمینه را فراهم میآورد که انسان، خالصانه خدا را بخواند، نتیجه فریاد خواهی خالصانه از خداوند (اذا دعاه) اجابت از سوی خدا را دنبال دارد. | ||
درماندهترين افراد كسى است كه گنهكار باشد و از خدا طلب مغفرت كند. آدم ترسيدهاى كه طلب ايمنى ميكند و بيمارى كه عافيت ميخواهد و محبوسى كه خواهان خلاص است، همه افراد گرفتارى هستند كه بخداوند بزرگ و مهربان پناه میبرند.<ref>ترجمه تفسير مجمع البيان، ج18، ص: 131 | درماندهترين افراد كسى است كه گنهكار باشد و از خدا طلب مغفرت كند. آدم ترسيدهاى كه طلب ايمنى ميكند و بيمارى كه عافيت ميخواهد و محبوسى كه خواهان خلاص است، همه افراد گرفتارى هستند كه بخداوند بزرگ و مهربان پناه میبرند.<ref>ترجمه تفسير مجمع البيان، ج18، ص: 131 | ||
خط ۲۲: | خط ۲۰: | ||
== استجابت دعا == | == استجابت دعا == | ||
خداوند دعای همه را ـ هر گاه شرایطش جمع باشد ـ اجابت میکند، ولی در آیه یاد شده به ویژه روی عنوان «مضطر» تکیه شده است، به این دلیل که یکی از شرائط اجابت دعا آن است که انسان چشم از عالم اسباب به کلی برگیرد، و تمام قلب و روحش را در اختیار خدا قرار دهد، همه چیز را از آن او بداند و حل هر مشکلی را به دست او ببیند، و این درک و دید در حال اضطرار دست میدهد.<ref>مکارم شیرازی، ناصر و جمعی از دانشمندان حوزه، تفسیر نمونه، تهران، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، چاپ هفدهم، ۱۳۷۹ ش، جلد ۱۵، ص۵۲۱.</ref> «اضطرار» به معنای کوتاه شدن دست انسان از همه عوامل عادی و مادی است. بنابر این، اجابت دعای مضطر از سوی خدا به این معنا است که خدا با اراده خویش همه علل وعوامل مادی را در جهتی قرار میدهد که انسان بتواند با تسلط بر آنها و بهرهگیری از آنها، به حل مشکلات و رفع گرفتاریهای خود بپردازد. جمله «ویجعلکم خلفاءالارض» در بیان همین نکته است.<ref>هاشمی رفسنجانی، اکبر و جمعی از محققان، تفسیر راهنما، قم، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه، چاپ اول، ۱۳۸۰ ش، ج۱۳، ص۳۶۸.</ref> | |||
== برطرف کردن گرفتاری == | == برطرف کردن گرفتاری == | ||
واژه «سوء» به معناى شدّت و سختى و هر چيز مضرّ و زيانآور است.<ref>ترجمه تفسير جوامع الجامع، ج4، ص: 484</ref> | واژه «سوء» به معناى شدّت و سختى و هر چيز مضرّ و زيانآور است.<ref>ترجمه تفسير جوامع الجامع، ج4، ص: 484</ref> در این آیه گفته شده است که خداوند گرفتاری و سختیها را رفع میکند. در تفسیر نمونه آمده است: «در آن هنگام كه تمام درهاى عالم اسباب به روى انسان بسته میشود كارد به استخوانش میرسد، و از هر نظر درمانده و مضطر میگردد، تنها كسى كه میتواند قفل مشكلات را بگشايد، و بنبستها را بر طرف سازد، و نور اميد در دلها بپاشد، و درهاى رحمت به روى انسانها درمانده بگشايد، تنها ذات پاك او است و نه غير او»<ref>تفسير نمونه، ج15، ص: 517 | ||
در تفسیر نمونه آمده است: «در آن هنگام كه تمام درهاى عالم اسباب به روى انسان بسته میشود كارد به استخوانش میرسد، و از هر نظر درمانده و مضطر میگردد، تنها كسى كه میتواند قفل مشكلات را بگشايد، و | |||
</ref> | </ref> | ||
== آیات مشابه == | == آیات مشابه == | ||
آیاتی در قرآن وجود دارد که تصریح بر استجابت دعا دارد. از جمله آیه ۶۰ [[سوره غافر]]: {{قرآن|وَقَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ|ترجمه=و پروردگارتان فرمود: «مرا بخوانيد تا شما را اجابت كنم.»|سوره=غافر|آیه=۶۰}} و نیز: {{قرآن|وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ ۖ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ ۖ فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي وَلْيُؤْمِنُوا بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ|ترجمه=و هرگاه بندگان من، از تو درباره من بپرسند، [بگو] من نزديكم، و دعاى دعاكننده را -به هنگامى كه مرا بخواند- اجابت مىكنم، پس [آنان] بايد فرمان مرا گردن نهند و به من ايمان آورند، باشد كه راه يابند.|سوره=بقره|آیه=۱۸۶}} و در سوره انعام آمده است: {{قرآن|فَيَكْشِفُ مَا تَدْعُونَ إِلَيْهِ إِنْ شَاءَ|ترجمه=و اگر او بخواهد رنج و بلا را از شما دور مىگرداند.|سوره=انعام|آیه=۴۱}} | آیاتی در قرآن وجود دارد که تصریح بر استجابت دعا دارد. از جمله آیه ۶۰ [[سوره غافر]]: {{قرآن|وَقَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ|ترجمه=و پروردگارتان فرمود: «مرا بخوانيد تا شما را اجابت كنم.»|سوره=غافر|آیه=۶۰}} و نیز: {{قرآن|وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ ۖ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ ۖ فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي وَلْيُؤْمِنُوا بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ|ترجمه=و هرگاه بندگان من، از تو درباره من بپرسند، [بگو] من نزديكم، و دعاى دعاكننده را -به هنگامى كه مرا بخواند- اجابت مىكنم، پس [آنان] بايد فرمان مرا گردن نهند و به من ايمان آورند، باشد كه راه يابند.|سوره=بقره|آیه=۱۸۶}} و در [[سوره انعام]] آمده است: {{قرآن|فَيَكْشِفُ مَا تَدْعُونَ إِلَيْهِ إِنْ شَاءَ|ترجمه=و اگر او بخواهد رنج و بلا را از شما دور مىگرداند.|سوره=انعام|آیه=۴۱}} | ||
در جایی دیگر کسانی که دعایشان را استجابت کرده و پس از آن روی میگرداند را مذمت کرده است: {{قرآن|وَإِذَا مَسَّ الْإِنْسَانَ الضُّرُّ دَعَانَا لِجَنْبِهِ أَوْ قَاعِدًا أَوْ قَائِمًا فَلَمَّا كَشَفْنَا عَنْهُ ضُرَّهُ مَرَّ كَأَنْ لَمْ يَدْعُنَا إِلَىٰ ضُرٍّ مَسَّهُ|ترجمه=و چون انسان را آسيبى رسد، ما را -به پهلو خوابيده يا نشسته يا ايستاده- مىخواند، و چون گرفتاريش را برطرف كنيم چنان مىرود كه گويى ما را براى گرفتاريى كه به او رسيده، نخوانده است.|سوره=یونس|آیه=۱۲}} و همینطور در آیه ۲۲ [[سوره یونس]]. | |||
{{پایان پاسخ}} | == خواندن این آیه برای استجابت دعا == | ||
روایاتی که سفارش کند با خواندن این ایه گرفتاریای رفع می شود یا مریضی شفا پیدا میکند وجود ندارد؛ اما معنای خود آیه این را میرساند که انسان برای رفع گرفتاری خود اگر خدا را بخواند، خواسته او استجابت میشود. با تلاوت این آیه، یک یادآوری به خود انسان است که خداوند در قرآن چنین وعدهای داده است.{{پایان پاسخ}} | |||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} | ||