کارکرد مهریه: تفاوت میان نسخه‌ها

در نظام حقوقی و فقهی اسلام، مهریه در هنگام ازدواج پول یا سکه یا چیز دیگری است که به زن پرداخت می‌شود و در قبال آن، زن در اختیار مرد قرار می‌گیرد تا از او بهره جنسی ببرد؛ در این قانون با زن به عنوان یک کالا رفتار شده و نتیجه آن این است که زن تا پایان عمر با قیمت مهریه به مرد فروخته می‌شود! اساساً در نظام حقوقی اسلام زن از ابتدای عمر خود تحت تکفل و سرپرستی یک مرد قرار می‌گیرد و این واقعیت با مهریه در زمان ازدواج، در قبال بهره جنسی مرد، روند کالا بودن و عدم استقلال او را تکمیل می‌کند.

{{پایان سوال}}

مهریه از احکام [[ازدواج]] در [[اسلام]] است که به خاطر ناآگاهی یا نادیده گرفتن عامدانه حکمت‌ها و ظرافت‌های آن در اسلام، مورد کج فهمی برخی قرار گرفته است. مهریه در قبال بهره‌وری جنسی، به زن پرداخت نمی‌شود به این جهت انسان در اسلام قابل قیمت‌گذاری و فروش نیست. پرداخت مهریه، برای تامین برخی نیازمندی‌های مالی زن، جلب محبت او، هدیه و پیشکشی برای ازدواج از طرف مرد به زن و عمل به سنت پیامبر(ص) پرداخت می‌شود. مهریه قبل از اسلام وجود داشته و در اسلام برای احیای ارزش از دست رفته زن بر آن تاکید شده است. در سیره اهل‌بیت به پرداخت مهریه تاکید شده هر چند در کنار آن به مهریه کم و بخشیدن آن نیز سفارش شده است. از نظر قرآن مهریه حقی است که به زن تعلق دارد و از تصرف دیگران در آن نهی شده است.

اگر برخی از افراد، به علل و دلایل گوناگون، تفسیر غلطی از مهریه در ذهن و زبان یا عمل دارند و آن را نوعی «قیمت‌گذاری» برای زن پنداشته‌اند، ارتباطی به قوانین اسلام ندارد؛ زیرا از منظر اسلام مهریه به هیچ وجه جنبه بها و قیمت کالا ندارد؛ بهترین دلیل این امر همین صیغه عقد ازدواج است که در آن «مرد» و «زن» رسماً به عنوان دو رکن اساسی پیمان ازدواج به حساب آمده‌اند و مهریه چیزی تبعی و فرعی است؛ از همین رو اگر در صیغه عقد، اسمی از مهریه برده نشود، عقد باطل نیست؛ در حالی که اگر در هنگام خرید و فروش نامی از قیمت کالا برده نشود، معامله مسلماً باطل است!<ref>نظام حقوق زن در اسلام، ۱۹۴–۱۸۱</ref>

== منابع ==

{{پانویس|۲}}