معجزات حضرت موسی(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

حضرت موسی(ع) بر پایه آیه ۱۰۱ [[سوره اسراء]]، نُه نشانه و معجزه آورد. آیت‌الله مکارم شیرازی مرجع تقلید و مفسر، معتقد است منظور از این نُه نشانه، معجزاتی است که موسی برای فرعون و آل فرعون آورد و شامل معجزاتی که موسی پس از نجات دادن قوم خود بنی‌اسرائیل، برای آنها آورد نمی‌شود.<ref name=":1" /> او معجزات نه‌گانه را بر اساس آیاتی از قرآن، چنین دانسته است:<ref name=":1" />

* خشکسالی:

* کمبود میوه‌ها:

 

 

با توجه به این نکته می‌توان گفت پنج موضویه در آیه ۱۳۳ سوره اعراف آمده جزء این نه آیه است که عبارتند از:

همچنین بدون شک دو معجزه معروف موسی ع: یعنی مساله «عصا» و «ید بیضاء» جزء این آیات نه‌گانه خواهد بود، به خصوص اینکه در سوره نمل آیه ۱۰ تا ۱۲ همین تعبیر «تسع آیات» (آیات نه‌گانه) را بعد از بیان این دو معجزه بزرگ ذکر می‌کند.

 

 

بدون شک غرق فرعونیان و مانند آن نمی‌تواند از این آیات باشد چرا که هدف بیان آیاتی است که برای هدایت فرعونیان آمده، نه آنها که مایه نابودیشان شد.

 

دقت در آیات سوره اعراف که بسیاری از این آیات در آن آمده است نشان می‌دهد که منظور از دو آیه دیگر: «خشکسالی» و «کمبود انواع میوه‌ها» بوده است، چه اینکه بعد از معجزه عصا و ید بیضاء، و قبل از بیان آیات پنجگانه طوفان و ملخ … چنین می‌خوانیم:

 

«وَ لَقَدْ أَخَذْنا آلَ فِرْعَوْنَ بِالسِّنِینَ وَ نَقْصٍ مِنَ الثَّمَراتِ لَعَلَّهُمْ یَذَّکَّرُونَ»؛ «ما آل فرعون را گرفتار خشکسالی و کمبود انواع میوه‌ها کردیم شاید بیدار شوند».

 

درآیه ۱۳۶ سوره اعراف می‌خوانیم که بعد از ذکر این آیات نه‌گانه می‌گوید چون سرانجام با مشاهده این همه آیات ایمان نیاوردند از آنها انتقام گرفتیم و در دریا غرقشان کردیم چرا که آیات ما را تکذیب کردند و از آن غافل شدند.<ref name=":1">مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ش، ج‏۱۲، ص۳۱۰.</ref>