automoderated
۶٬۳۴۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
'''کشته شدن شیعیان دروغگو توسط امام زمان(ع)''' مضمون روایتی در کتاب [[اختیار معرفة الرجال (کتاب)|رجالِ کشی]] است<ref name=":0">رجال کشی، ص۲۹۹، حدیث ۵۳۳.</ref> که از نظر سند [[حدیث ضعیف|ضعیف]] دانسته شده است. این روایت را [[شیخ طوسی]] (درگذشت ۴۶۰ق)<ref>طوسی، محمد؛ اختیار معرفه الرجال، قم، مؤسسه آل البیت، بی تا، ج۲، ص۵۸۹.</ref> و [[شیخ حر عاملی]] (درگذشت ۱۱۰۴ق)<ref>حر عاملی، محمد بن حسن؛ اثبات الهدی، ج۷، ص۱۲۱.</ref> با همین سند از کتاب رجال کشی نقل کردهاند. بر اساس این روایت [[امام صادق(ع)]] میگوید: {{عربی|لَوْ قَامَ قَائِمُنَا بَدَأَ بِکَذَّابِی اَلشِّیعَةِ فَقَتَلَهُمْ|ترجمه=اگر قائم ما قیام کند اول سراغ شیعیان دروغگو میرود و آنها را میکشد}}.<ref name=":0"/> | '''کشته شدن شیعیان دروغگو توسط امام زمان(ع)''' مضمون روایتی در کتاب [[اختیار معرفة الرجال (کتاب)|رجالِ کشی]] است<ref name=":0">رجال کشی، ص۲۹۹، حدیث ۵۳۳.</ref> که از نظر سند [[حدیث ضعیف|ضعیف]] دانسته شده است. این روایت را [[شیخ طوسی]] (درگذشت ۴۶۰ق)<ref>طوسی، محمد؛ اختیار معرفه الرجال، قم، مؤسسه آل البیت، بی تا، ج۲، ص۵۸۹.</ref> و [[شیخ حر عاملی]] (درگذشت ۱۱۰۴ق)<ref>حر عاملی، محمد بن حسن؛ اثبات الهدی، ج۷، ص۱۲۱.</ref> با همین سند از کتاب رجال کشی نقل کردهاند. بر اساس این روایت [[امام صادق(ع)]] میگوید: {{عربی|لَوْ قَامَ قَائِمُنَا بَدَأَ بِکَذَّابِی اَلشِّیعَةِ فَقَتَلَهُمْ|ترجمه=اگر قائم ما قیام کند اول سراغ شیعیان دروغگو میرود و آنها را میکشد}}.<ref name=":0"/> | ||
رجالشناسان [[شیعه]] حمدویه بن نصیر کشی،<ref>علامه حلی، خلاصه الاقوال، بیجا، مؤسسه نشر الفقاهه، چاپ اول، ۱۴۱۷ق، ص۱۳۳؛ اردبیلی، محمدعلی، جامع الرواه، بیجا، مکتبه المحدیه، بیتا، ج۱، ص۲۷۸.</ref> یونس بن عبد الرحمن<ref>رجال النجاشی، قم، جامه مدرسین، چاپ پنجم، ۱۴۱۶ق، ص۴۴۶. | رجالشناسان [[شیعه]] حمدویه بن نصیر کشی،<ref>علامه حلی، خلاصه الاقوال، بیجا، مؤسسه نشر الفقاهه، چاپ اول، ۱۴۱۷ق، ص۱۳۳؛ اردبیلی، محمدعلی، جامع الرواه، بیجا، مکتبه المحدیه، بیتا، ج۱، ص۲۷۸.</ref> یونس بن عبد الرحمن<ref>رجال النجاشی، قم، جامه مدرسین، چاپ پنجم، ۱۴۱۶ق، ص۴۴۶. رجال ابن داوود، نجف، حیدریه، ۱۳۹۲م، ص۲۰۷.</ref> و یحیی بن عمران حلبی<ref>رجال النجاشی، قم، جامه مدرسین، چاپ پنجم، ۱۴۱۶ق، ص۴۴۴. خلاصه الاقوال، بیجا، مؤسسه نشر الفقاهه، چاپ اول، ۱۴۱۷ق، ص۲۹۴.</ref> از راویان این سلسلهسند را [[توثیق|ثقه]] و مورد اعتماد دانستهاند. درباره محمد بن عیسی بن عبید دو دیدگاه وجود دارد؛ شیخ طوسی<ref>شیخ طوسی؛ الفهرست، بی جا، مؤسسه نشر الفقاهه، چاپ اول، ۱۴۱۷ ه. ق ، ص۲۱۶ و ص۳۹۱.</ref> او را غیرقابل اعتماد، و [[احمد بن علی نجاشی]]<ref>نجاشی؛ رجال النجاشی، قم، جامه مدرسین، چاپ پنجم، ۱۴۱۶ق، ص۳۳۳.</ref> و [[مصطفی تفرشی]]<ref>تفرشی، نقد الرجال، قم، مؤسسه آل البیت، چاپ اول، ۱۴۱۸ق، ج۴، ص۲۹۲.</ref> مورد اطمینان دانستهاند؛ البته به اعتقاد کسانی که او را ثقه دانستهاند نیز، وقتی او محمد بن عیسی از یونس بن عبدالرحمن نمیتوان اعتماد کرد.<ref>حلی، ابن داوود، رجال ابن داوود، نجف، حیدریه، ۱۳۹۲م، ص۲۷۵؛ تفرشی، نقد الرجال، قم، مؤسسه آل البیت، چاپ اول، ۱۴۱۸ق، ج۴، ص۲۹۲؛ جامع الرواه، بیجا، مکتبه المحدیه، بیتا، ج۲، ص۳۷۵.</ref> مفضل بن عمر دیگر راوی این سند، در کتابهای رجالی گاهی تضعیف شده و گاهی مورد اعتماد دانسته شده است.{{مدرک}} | ||
بنابراین به دلیل وجود محمد بن عیسی بن عبید در سلسلهسند و به دلیل اینکه او از یونس بن عبدالرحمن روایت کرده، به اعتقاد همه رجالشناسان شیعه این روایت ضعیف است.<ref>مستدرک الوسائل، ج۱۱، ص۳۷۶، ح ۱۳۳۰۱.</ref>{{پایان پاسخ}} | بنابراین به دلیل وجود محمد بن عیسی بن عبید در سلسلهسند و به دلیل اینکه او از یونس بن عبدالرحمن روایت کرده، به اعتقاد همه رجالشناسان شیعه این روایت ضعیف است.<ref>مستدرک الوسائل، ج۱۱، ص۳۷۶، ح ۱۳۳۰۱.</ref>{{پایان پاسخ}} |