پرش به محتوا

خلقت انسان‌ها با رنگ‌های متفاوت: تفاوت میان نسخه‌ها

(ویرایش به‌وسیلهٔ ابرابزار:)
خط ۱۸: خط ۱۸:
م
م


از آن جا که هیچ پدیده ای در این عالم از حیطه قدرت خداوند بیرون نیست، می‌توان گفت این عمل هم به خداوند نسبت داده می‌شود. پس باید به دنبال حکمت و فلسفه آن بود
از آن جا که هیچ پدیده‌ای در این عالم از حیطه قدرت خداوند بیرون نیست، می‌توان این عمل را هم به صورت غیر مستقیم به خداوند نسبت داد و به دنبال حکمت و فلسفه آن بود. از آنجا که ما خدا را به صفات علیم، حکیم، غنی، کامل و عادل شناخته‌ایم، می‌دانیم آنچه واقع می‌شود بر اساس حکمت و مصلحت است. حتی اگر ما نتوانیم همه آن حکمت‌ها و مصلحت‌ها را درک کنیم. بشر پس از آن که در نظام هستی این همه حکمت و تدبیر را می‌بیند، باید اعتراف کند آن‌جا که حکمت یک امر بر او مجهول است از قصور و نقصان درک او است و نه از خلقت خداوند.<ref>مطهری، مرتضی، عدل الهی، انتشارات صدرا، چاپ هجدهم، ص۹۳ و ۹۴.</ref> همچنین خداوند به وسیله پیامبران خود نیز این پیام را به انسان‌ها داد که مهم در نزد خداوند تقوا است. پیامبر اسلام در ملاقات با اصحاب صفه فرمودند: «نخوت‌های جاهلیت و افتخار به نسب و فامیل را منسوخ کرد. همه مردم از سفید و سیاه، عرب و عجم در یک درجه‌اند. هیچ‌کس بر دیگری برتری ندارد مگر به وسیله تقوا و طاعت الهی».<ref>مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، تهران، انتشارات صدرا، چاپ نهم، ج۱۸، ص۳۶۰. (ضمن داستان جویبر و ذلفا).</ref>
 
«ما خدا را به صفات علیم، حکیم، غنی، کامل، عادل، جواد شناخته‌ایم و چون او را با این صفات شناخته‌ایم، می‌دانیم که آنچه واقع می‌شود مبنی بر حکمت، و مصلحت است، هر چند ما نمی‌توانیم همه آن حکمت‌ها و مصلحت‌ها را درک کنیم، ما با اصطلاح از «سرّ قدر» آگاه نیستیم… بشر پس از آن که در نظام هستی این همه حکمت و تدبیر که عقل او را میدان می‌گرداند می‌بیند، باید اعتراف کند که آن جا که حکمت یک امر بر او مجهول است از قصور و نقصان درک اوست نه از خلقت.»<ref>مطهری، مرتضی، عدل الهی، انتشارات صدرا، چاپ هجدهم، ص۹۳ و ۹۴.</ref>
 
«خداوند به وسیله اسلام نخوت‌های جاهلیت و افتخار به نسب و فامیل را منسوخ کرد. همه مردم از سفید و سیاه، عرب و عجم در یک درجه‌اند. هیچ‌کس بر دیگری برتری ندارد مگر به وسیله تقوا و طاعت الهی.» اینها کلماتی است که پیامبر در ملاقات با اصحاب صفه بیان کردند.<ref>مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، تهران، انتشارات صدرا، چاپ نهم، ج۱۸، ص۳۶۰. (ضمن داستان جویبر و ذلفا).</ref>


{{مطالعه بیشتر}}
{{مطالعه بیشتر}}
۱۱٬۹۱۳

ویرایش