automoderated، ناظمان (CommentStreams)
۱۵٬۰۹۲
ویرایش
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'مسایل' به 'مسائل') |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
'''تهمتهای اجتماعی:''' | '''تهمتهای اجتماعی:''' | ||
خداوند متعال در آیات ۱۱ الی ۱۸ سوره نور به جامعه اسلامی هشدار میدهد که اگر کسی را متهم به خلاف کردند نباید باور کنید بلکه بگویید چنین سخنانی دروغ است.<ref>قرشی، | خداوند متعال در آیات ۱۱ الی ۱۸ سوره نور به جامعه اسلامی هشدار میدهد که اگر کسی را متهم به خلاف کردند نباید باور کنید بلکه بگویید چنین سخنانی دروغ است.<ref>قرشی، علی اکبر، تفسير أحسن الحديث، تهران، بنياد بعثت، چاپ سوم، ۱۳۷۷ش، ج۷، ص۱۸۷.</ref> | ||
خداوند متعال در این آیات بر مؤمنان میفرماید: «... چرا وقتی که آن را شنیدید، مؤمنین و مؤمنات بر خود حسن ظن نکردند و چرا نگفتند: این دروغ آشکار است؟! چرا بر آن گفته چهار شاهد نیاوردند و چون چهار شاهد نیاوردند، آنها نزد خدا دروغگویانند. اگر فضل و رحمت خدا در دنیا و آخرت بر شما نبود، حتماً درباره دروغی که به آن اقدام کردید، شما را عذابی بزرگ میرسید. وقتی که آن دروغ را با زبان اخذ میکردید و چیزی را که به آن علم نداشتید با دهان میگفتید و آن را آسان میپنداشتید با آنکه نزد خدا بزرگ بود. وقتی که آن را شنیدید چرا نگفتید: ما را نرسد که این سخن بگوئیم: خدایا پاکی تو، این بهتان بزرگی است...» | خداوند متعال در این آیات بر مؤمنان میفرماید: «... چرا وقتی که آن را شنیدید، مؤمنین و مؤمنات بر خود حسن ظن نکردند و چرا نگفتند: این دروغ آشکار است؟! چرا بر آن گفته چهار شاهد نیاوردند و چون چهار شاهد نیاوردند، آنها نزد خدا دروغگویانند. اگر فضل و رحمت خدا در دنیا و آخرت بر شما نبود، حتماً درباره دروغی که به آن اقدام کردید، شما را عذابی بزرگ میرسید. وقتی که آن دروغ را با زبان اخذ میکردید و چیزی را که به آن علم نداشتید با دهان میگفتید و آن را آسان میپنداشتید با آنکه نزد خدا بزرگ بود. وقتی که آن را شنیدید چرا نگفتید: ما را نرسد که این سخن بگوئیم: خدایا پاکی تو، این بهتان بزرگی است...» |