automoderated، دیوان‌سالاران، مدیران
۷٬۲۳۰
ویرایش
تفاوت شفاعت با واسطه‌های دنیوی و پارتی‌بازی: تفاوت میان نسخه‌ها
تفاوت شفاعت با واسطه‌های دنیوی و پارتی‌بازی (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۸ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۸:۳۸
، ۲۸ اکتبر ۲۰۲۰←شرایط شفاعت شونده‌ها: جزئی
جز (←فرق شفاعت و پارتی بازی: جزئی) |
جز (←شرایط شفاعت شونده‌ها: جزئی) |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
===شرایط شفاعت شونده‌ها=== | ===شرایط شفاعت شونده‌ها=== | ||
شفاعت شونده‌ها باید دارای شرایطی باشند از جمله: | شفاعت شونده‌ها باید دارای شرایطی باشند از جمله: | ||
* خدا ازآن‌ها راضی باشد و آنها از ترس خدا بیمناک باشند {{قرآن|وَلَا يَشْفَعُونَ إِلَّا لِمَنِ ارْتَضَىٰ وَهُمْ مِنْ خَشْيَتِهِ مُشْفِقُونَ}} ''و هرگز از احدی جز آن کسی که خدا از او راضی است شفاعت نکنند و آنها دائم از خوف (قهر) خدا هراسانند.''<ref>(انبیاء:۲۸).</ref> | |||
* نزد خدا عهد و پیمانی داشته باشند: ایمان به خدا، اقرار به یگانگی او، تصدیق نبوت و ولایت و عمل صالح داشته باشند {{قرآن|لَا يَمْلِكُونَ الشَّفَاعَةَ إِلَّا مَنِ اتَّخَذَ عِنْدَ الرَّحْمَٰنِ عَهْدًا}} ''در آن روز هیچ کس مالک شفاعت نباشد مگر کسی که (به پرستش حق) از خدای مهربان عهدنامه (توحید کامل و شفاعت) دریافته است.''<ref>(مریم:۸۷).</ref> | |||
* گرچه گناهکار باشند امّا ظالم نباشند: {{قرآن|مَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ حَمِيمٍ وَلَا شَفِيعٍ يُطَاعُ}} ''و ستمکاران را هیچ یار گرم و دلسوز و یاوری که شفاعتش پذیرفته شود نخواهد بود''<ref>(مؤمن:۱۸).</ref> | |||
* نماز را سبک نشمارند: [[امام صادق(ع)]] فرموده‌اند: ''لاَ يَنَالُ شَفَاعَتَنَا مَنِ اِسْتَخَفَّ بِالصَّلاَةِ''<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، انتشارات اسلامیه، چاپ سوم، ۱۳۶۸، ج۴۷، ص۸، باب ۱، روایت ۲۳.</ref>شفاعت ما خاندان به كسى كه نماز را سبك شمارد، نخواهد رسيد. | |||
شفاعت نه تشویق به گناه است و نه چراغ سبز برای معاصی، نه عامل عقب افتادگی و نه چیزی شبیه پارتی بازی بلکه مسئله مهم تربیتی است که آثار مثبت و سازنده‌ای دارد، شفاعت نوعی تفضّل است که از یک سو به خاطر زمینه‌های مناسب «شفاعت شونده» و از سوی دیگر به خاطر آبرو، احترام و اعمال صالح «شفاعت کننده» تحقق می‌یابد. | شفاعت نه تشویق به گناه است و نه چراغ سبز برای معاصی، نه عامل عقب افتادگی و نه چیزی شبیه پارتی بازی بلکه مسئله مهم تربیتی است که آثار مثبت و سازنده‌ای دارد، شفاعت نوعی تفضّل است که از یک سو به خاطر زمینه‌های مناسب «شفاعت شونده» و از سوی دیگر به خاطر آبرو، احترام و اعمال صالح «شفاعت کننده» تحقق می‌یابد. | ||