پرش به محتوا

علم لدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

۴۶۴ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۲ سپتامبر ۲۰۲۱
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '|شاخه فرعی' به '| شاخه فرعی')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵: خط ۵:


== مفهوم‌شناسی ==
== مفهوم‌شناسی ==
علم لدنی علمی است که از طریق الهامات الهی به دست می‌آید و در برابر علم اکتسابی قرار دارد. برای رسیدن به علم لدنی، مانند علم اکتسابی نیازی به تعلیم و فراگیری نیست.<ref>محمدی ری‌شهری، محمد، میزان الحکمة (با ترجمه فارسی)، ترجمه حمیدرضا شیخی، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحديث، قم،  سازمان چاپ و نشر، ۱۳۸۹ش، ج۱۲، ص۴۵۴.</ref> علم لدنی که علم حقیقی شمرده شده، نوری است که خدا آن را در قلب کسی که شایستگی آن را دارد، قرار می‌دهد.<ref name=":0">صدر الدين شيرازى، محمد‏، شرح أصول الكافي، تهران، مؤسسه مطالعات و تحقيقات فرهنگى‏، ۱۳۸۲، چاپ اول، ج‏۲، ص۲۱۱.</ref>  
علم لدنی علمی است که از طریق [[الهام|الهامات الهی]] به دست می‌آید و در برابر [[علم اکتسابی]] قرار دارد. برای رسیدن به علم لدنی، مانند علم اکتسابی نیازی به تعلیم و فراگیری نیست.<ref>محمدی ری‌شهری، محمد، میزان الحکمة (با ترجمه فارسی)، ترجمه حمیدرضا شیخی، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحديث، قم،  سازمان چاپ و نشر، ۱۳۸۹ش، ج۱۲، ص۴۵۴.</ref> علم لدنی که علم حقیقی شمرده شده، نوری است که خدا آن را در قلب کسی که شایستگی آن را دارد، قرار می‌دهد.<ref name=":0">صدر الدين شيرازى، محمد‏، شرح أصول الكافي، تهران، مؤسسه مطالعات و تحقيقات فرهنگى‏، ۱۳۸۲، چاپ اول، ج‏۲، ص۲۱۱.</ref> از این علم در [[قرآن]] با تعابیری چون حکمت، فضل، هدایت و نور یاد شده است.<ref name=":0" />
 
از این علم در قرآن با تعابیری چون حکمت، فضل، هدایت و نور یاد شده است.<ref name=":0" />
 
=== علم اکتسابی ===
علم اکتسابی یا کَسبی، علمی است که با تعلیم و فراگیری به دست می‌آید. در روایات به علم اکتسابی اشاره شده و به فراگیری آن سفارش شده است.<ref>مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، به تصحیح محمدباقر محمودی و دیگران، بیروت، دار الاحیاء التراث العربی، ج۷۵، ص۳۰۱.</ref>
 
== راهکار رسیدن به علم لدنی ==
== راهکار رسیدن به علم لدنی ==
راه رسیدن به علم لدنی، تزکیه و تهذیب دانسته شده است.<ref>ن.ک: طیب، مهدی، حدیث دوست (شرح رهنمودها و دستور العمل های سلوکی امام صادق به عنوان بصری)، تهران، سفینه، ۱۳۹۰، چاپ اول، ص۵۵ .</ref> امام علی(ع) در این باره فرمودند: «عِبَادٌ نَاجَاهُم‏ فِي‏ فِكْرِهِمْ‏ وَ كَلَّمَهُمْ فِي ذَاتِ عُقُولِهِم<ref>شريف رضي، محمد‏، نهج البلاغه، قم، هجرت، ۱۴۱۴ ق، چاپ اول، خطبه ۲۲۲، ص۳۴۲.</ref>؛ بندگانى بوده و هست كه خداوند در فكر و باطن با آنان مناجات مى‏كند و در ژرفناى خردهای‌شان با ايشان به سخن گفتن مى‏پردازد (از طریق الهام)»؛  
راه رسیدن به علم لدنی، تزکیه و تهذیب دانسته شده است.<ref>ن.ک: طیب، مهدی، حدیث دوست (شرح رهنمودها و دستور العمل های سلوکی امام صادق به عنوان بصری)، تهران، سفینه، ۱۳۹۰، چاپ اول، ص۵۵ .</ref> امام علی(ع) در این باره فرمودند: «عِبَادٌ نَاجَاهُم‏ فِي‏ فِكْرِهِمْ‏ وَ كَلَّمَهُمْ فِي ذَاتِ عُقُولِهِم<ref>شريف رضي، محمد‏، نهج البلاغه، قم، هجرت، ۱۴۱۴ ق، چاپ اول، خطبه ۲۲۲، ص۳۴۲.</ref>؛ بندگانى بوده و هست كه خداوند در فكر و باطن با آنان مناجات مى‏كند و در ژرفناى خردهای‌شان با ايشان به سخن گفتن مى‏پردازد (از طریق الهام)»؛  
automoderated
۶٬۳۴۱

ویرایش