automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۰۱۱
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) (←تفسیر) |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) (←تفسیر) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
خداوند در این آیه با برشمردن نیکیها، انسانِ دارنده این خصوصیات را همان کسانی میداند که راستگو و پرهیزکار هستند. ابرار (نیکوکاران) در قرآن افرادی هستند که خداوند به آنها بهشت را وعده داده است. | خداوند در این آیه با برشمردن نیکیها، انسانِ دارنده این خصوصیات را همان کسانی میداند که راستگو و پرهیزکار هستند. ابرار (نیکوکاران) در قرآن افرادی هستند که خداوند به آنها بهشت را وعده داده است. | ||
در تفسیر کشف الاسرار آمده است: «گفتند اين آيت بشأن مؤمنان آمد كه در بدايت اسلام پيش از هجرت و لزوم فرائض هر كس كه كلمه شهادت و توحيد بگفتى و نماز كردى بهر سوى كه خواستى، اگر در آن حال از دنيا مىبرفت مردمان از بهر وى میگفتند- وجبت له الجنّة- بهشت او را واجب شد كه نيكى و پارسايى جمله بجاى آورد. پس چون مصطفى عليه السلام هجرت كرد و آيات فرائض فرو آمد و قبله با كعبه گردانيدند، رب العالمين اين آيت فرو فرستاد تا كسى را گمان نيفتد كه ديندارى و نيكى همه آنست كه نماز كنند، بل كه نماز خصلتى است از خصال برّ و بابى از ابواب آن.»<ref>تفسیر کشف الاسرار و عده الابرار، جلد۱، صفحه ۴۴۲</ref> | |||
=== معنای رویآوردن به سمت مشرق و مغرب === | === معنای رویآوردن به سمت مشرق و مغرب === |