automoderated، ناظمان (CommentStreams)
۱۵٬۱۴۷
ویرایش
شفاعت در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
شفاعت در قرآن، سه بار با کلمه «ولی» (سرپرست و یاور)، یک بار با «حمیم» (دوست)، و یک بار با «خُلة» (دوست) آمده است. | شفاعت در قرآن، سه بار با کلمه «ولی» (سرپرست و یاور)، یک بار با «حمیم» (دوست)، و یک بار با «خُلة» (دوست) آمده است. | ||
=== شفاعت | === شفاعت منحصر در خداوند === | ||
در بیشتر آیات مربوط به شفاعت، به‌طور کل این امر از غیر خداوند سلب شده و آن را تنها، منحصر به خداوند می‌داند. این آیات، شفیع را در برابر خدا قرار می‌دهد. به مشرکین می‌گوید شما هیچ شفیع و یاوری ندارید. هیچ دوست و کمک کننده ای ندارید که شما را از عتاب دوزخ، نجات دهد. هیچ‌کس قدرت آن را ندارد تا شما را از عدل خداوند، کنار کشد و به تعبیر دیگر، امر حسابرسی، به شما تعلق نگیرد. هیچ احدی، اینگونه قدرتی ندارد و خدا هم چنین قدرتی به کسی تفویض نکرده است. نه به جانداری و نه به بی جانی. این امر، مخصوص اوست. به پیامبر به صراحت می‌گوید که به صراحت بگوید این، تنها از آن خداست. | در بیشتر آیات مربوط به شفاعت، به‌طور کل این امر از غیر خداوند سلب شده و آن را تنها، منحصر به خداوند می‌داند. این آیات، شفیع را در برابر خدا قرار می‌دهد. به مشرکین می‌گوید شما هیچ شفیع و یاوری ندارید. هیچ دوست و کمک کننده ای ندارید که شما را از عتاب دوزخ، نجات دهد. هیچ‌کس قدرت آن را ندارد تا شما را از عدل خداوند، کنار کشد و به تعبیر دیگر، امر حسابرسی، به شما تعلق نگیرد. هیچ احدی، اینگونه قدرتی ندارد و خدا هم چنین قدرتی به کسی تفویض نکرده است. نه به جانداری و نه به بی جانی. این امر، مخصوص اوست. به پیامبر به صراحت می‌گوید که به صراحت بگوید این، تنها از آن خداست. | ||
آیات در مورد انکار شفاعت غیر خداوند: | آیات در مورد انکار شفاعت غیر خداوند: | ||
{{قرآن|قُل لِّلَّـهِ الشَّفَاعَةُ جَمِيعًا|ترجمه=بگو: شفاعت، يكسره از آن خداست.|سوره=زمر|آیه=۴۴}} | |||
{{قرآن|وَلَا يُقْبَلُ مِنْهَا شَفَاعَةٌ|ترجمه=نه از او شفاعتی پذیرفته می‌شود...|سوره=بقره|آیه=۴۸}} | |||
«و لاتنفعها شفعه» (و شفاعتی به حال او سود ندهد). (۱۲۳/ بقره) | «و لاتنفعها شفعه» (و شفاعتی به حال او سود ندهد). (۱۲۳/ بقره) | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
=== شفیع در نگاه بت‌پرستان === | === شفیع در نگاه بت‌پرستان === | ||
بت‌پرستان و مشرکین بت ها را شفیع خودشان میپنداشتند و اذعان داشتند که این بت‌ها در روز قیامت شفیع آنان خواهد شد: | |||
«و یقولون هولاء شفعونا عند الله» (و می‌گویند اینان شفیعان ما در نزد خداوند هستند). (۱۸/ یونس) | «و یقولون هولاء شفعونا عند الله» (و می‌گویند اینان شفیعان ما در نزد خداوند هستند). (۱۸/ یونس) | ||
«و ما نری معکم شفعاءکم الذین زعمتم انهم فیکم شرکوا» (و شفیعانی را که گمان می‌بردید با {خدا در عبادت} شما شریک هستند، همراه شما نمی‌بینیم). (۹۴/ انعام) | «و ما نری معکم شفعاءکم الذین زعمتم انهم فیکم شرکوا» (و شفیعانی را که گمان می‌بردید با {خدا در عبادت} شما شریک هستند، همراه شما نمی‌بینیم). (۹۴/ انعام) | ||
«ام اتخذوا من دون الله شفعا» (یا آنکه {کافران} به جای خداوند شفیعانی برگرفته اند). (۴۳/ زمر) | «ام اتخذوا من دون الله شفعا» (یا آنکه {کافران} به جای خداوند شفیعانی برگرفته اند). (۴۳/ زمر) | ||
«فما لنا من شافعین» (حال هیچ شفیعی ندارین). (۱۰۰/ شعرا) | «فما لنا من شافعین» (حال هیچ شفیعی ندارین). (۱۰۰/ شعرا) | ||
=== شفاعت با اذن خداوند === | === شفاعت با اذن خداوند === | ||
نُه | نُه آیه در قرآن وجود دارد که شفاعت را منوط به اذن خداوند می‌داند: | ||
مفسرین با تمسک به این آیات، اصل را بر وجود شفاعت گذاشته‌اند و وجود شفیع را ازبدیهیات دین گرفته‌اند: | |||
«من ذا الذی یشفع عنده الا باذنه» (کیست که در نزد او، جز به اذن او، به شفاعت برخیزد) (۲۵۵/ بقره) | «من ذا الذی یشفع عنده الا باذنه» (کیست که در نزد او، جز به اذن او، به شفاعت برخیزد) (۲۵۵/ بقره) | ||