پرش به محتوا

دعای طلب دنیا در نهج البلاغه: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
امام علی(ع) در نهج البلاغه دعاهایی را تعلیم می‌دهد که با معیارهای دعا که به ما یاد داده‌اند، تفاوت دارد مثلاً طول عمر، رزق روزی و سلامت عمر (نامه ۳۱) که با چیزهایی که در دعاهاست مثلاً تقرب یا چیزهایی که حتی عرفا درخواست می‌کنند مثل رضوان خدا منافات دارد. منظور حضرت چیست؟
امام علی(ع) در نهج البلاغه دعاهایی را تعلیم می‌دهد مانند طول عمر، رزق و روزی و سلامت عمر (نامه سی و یکم) که با موارد دیگر توصیه شده در سایر دعاها مانند تقرب به خدا یا اموری که عرفا به آن پرداخته‌اند مانند رضوان خدا و ... تفاوت و یا حتی منافات دارد. مراد حضرت از این نوع دعا چیست؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
شاید منظور سؤال این است که چرا در این نامه در بحث دعا تمام توجه به امور دنیایی است.
بهترین [[دعا]] جامع‌ترین و پاکترین آنها است. [[خداوند]] در [[سوره فرقان]] می‌فرماید: «دعا باعث عنایت خاص الهی می‌شود و اگر کسی در همه حال با دعا متوجه خدا بود [[رضوان و قرب الهی]] نصیب او خواهد شد.» مسئله در این‌جا منافات داشتن طلب کردن دنیا با تعالیم دینی است. یا به بیان دیگر، اگر انسان فرصت دعا کردن را با انحصار درخواست‌های دنیوی از دست بدهد و در [[آخرت]] دست خالی بماند، وضع او چگونه خواهد بود؟ باید توجه کرد که معنی صحیح دعا برای مسایل دنیوی درخواست امور مادی برای حفظ [[امور معنوی]] است؛ مثلاً درخواست [[روزی حلال]] یک دعای دنیوی اما معنوی است. این گونه دعاها در [[آیات قرآن]] و دعاهای [[امامان(ع)]] فراوان است. به عنوان نمونه:


با توجه به عنایت خدا به دعای بندگان از آنجا که در همه جا به عنایت او محتاجیم باید در همه چیز زبان دعا داشته باشیم؛ بنابراین بهترین دعا جامع‌ترین و پاکترین آنهاست. همانگونه که خداوند در سوره فرقان می‌فرماید، دعا باعث عنایت خاص الهی می‌شود و اگر کسی در همه حال با دعا متوجه خدای منان بود رضوان و قرب الهی نصیب او خواهد شد. حال آیا طلب کردن دنیا با تعالیم دینی منافات دارد؟
* خدایا درخواست می‌کنم عمر مرا در بندگی خودت طولانی گردانی؛


همان‌طور که بیان شد دعا باید درباره همه چیز باشد، بنابراین برای دنیا هم باید دعا کرد. اما سؤال این است که اگر انسان فرصت دعا کردن را با انحصار درخواست‌های دنیوی از دست بدهد و در آخرت دست خالی بماند چطور؟ در پاسخ به این سؤال باید توجه کرد که معنی صحیح دعا برای مسایل دنیوی درخواست امور مادی برای حفظ امور معنوی است؛ مثلاً درخواست روزی حلال یک دعای دنیوی امّا معنوی است. این گونه دعاها در آیات قرآن و دعاهای امامان(ع) فراوان است. به عنوان مثال:
* خدایا روزی فراوان، حلال و پاک نصیبم بفرما؛


خدایا درخواست می‌کنم عمر مرا در بندگی خودت طولانی گردانی!
* خدایا در دنیا به ما حسنه و در آخرت هم به ما حسنه عنایت فرما؛


خدایا روزی فراوان، حلال و پاک نصیبم بفرما!
دعا به گونه‌های مختلفی بیان شده است:


خدایا در دنیا به ما حسنه و در آخرت هم به ما حسنه بده!
* خواستن [[کمالات معنوی]] برای خود و دیگران؛


بنابراین دعا به گونه‌های مختلف است:
* تقاضای برآورده شدن حاجات دنیوی برای خود و دیگران.


الف) خواستن کمالات معنوی برای خود و دیگران.
و در کلام [[معصومین(ص)]] از جمله [[امام علی(ع)]] هر دو نوع دعاها وجود دارد.
 
ب) تقاضای برآورده شدن حاجات دنیوی برای خود و دیگران.
 
و در کلام معصومین از جمله امیرالمؤمنین علی(ع) هر دو نوع از این دعاها وجود دارد.
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}
{{مطالعه بیشتر}}
{{مطالعه بیشتر}}


== مطالعه بیشتر ==
== مطالعه بیشتر ==
۱ـ دعا، دستغیب شیرازی.
* دعا، دستغیب شیرازی؛


۲ـ گفتارهای معنوی، مرتضی مطهری.
* گفتارهای معنوی، مرتضی مطهری؛


۳ـ تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی، ج۱، بخش پایانی.
* تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی، ج۱، بخش پایانی.
{{پایان مطالعه بیشتر}}
{{پایان مطالعه بیشتر}}


خط ۴۴: خط ۴۰:
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =
  | شناسه = -
  | تیترها =
  | تیترها = شد
  | ویرایش =
  | ویرایش = شد
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی = شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =
خط ۵۴: خط ۵۰:
  | بازبینی =
  | بازبینی =
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | اولویت =ج
  | کیفیت =
  | کیفیت =ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
۱٬۴۰۷

ویرایش