چشم برزخی: تفاوت میان نسخه‌ها

{{پاسخ}}از آیات قرآنی استفاده می‌شود که انسان‌ها می‌توانند بر اثر تقوا به درجاتی برسند که ثمره کارشان را ببینند و هم در اثر غفلت فقط در لحظه مرگ مشاهده کنند؛ انسان‌های وارسته با دوری از سرگرمی‌های غیر ضروری در دنیا و با رفتن به سوی [[تزکیه]] نفس و تعالیم برجسته الهی می‌توانند به مقامی برسند که قبل از قیامت و در همین دنیا آثار رفتار و کردارشان را ببینند و عذاب سخت الهی را مشاهده کنند<ref>طباطبائی، محمد حسین، ترجمه المیزان، مترجم موسوی همدانی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۳۷۴ه‍. ش، ج۲۰، ص۶۰۲.</ref>؛ اما نمی‌توان به اعمال دیگر انسان‌ها نیز اشراف داشت؛ زیرا خداوند [[ستار العیوب]] است و دیگران را نیز از عیب‌جویی بر حذر می‌دارد.<ref>حجرات/۱۲: و هرگز در کار دیگران تجسس نکنید و هیچ‌یک از شما دیگری را غیبت نکند (و عیب دیگران را فاش سازد) و…</ref> خداوند که صفتش پوشش عیب بندگان خویش بوده و دیگران را به خاطر پرده‌دری مورد عتاب قرار می‌دهد، به بندگانش چنین اجازه‌ای نمی‌دهد که عیب دیگران را ببینند.

اگر در روایات اسلامی می‌بینیم که [[اهل بیت(ع)]] از چنین موهبت الهی برخوردارند و تمام کارهای بندگان را می‌دانند، چنانچه [[امام باقر(ع)]] می‌فرماید: و مائیم چشم بصیرت خدا در خلقش.<ref>کلینی، اصول کافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۶۵ه‍. ش، ج۱، ص۱۴۳.</ref> برای تربیت جامعه و به نوعی معجزه الهی است که خداوند با این عنایت خواسته است [[ائمه‌ هدی(ع)]] از قلب دیگران خبر دهند تا آن‌ها بیشتر به حقانیت دین خدا و رسالت و امامت پی ببرند.