اعتقاد به ولایت امام علی(ع) شرط قبولی ایمان در زمان پیامبر(ص): تفاوت میان نسخه‌ها

ولایت امیرالمؤمنین در چند نوبت به پیامبر(ص) و مردم عرضه شده است که آخرین آنها در جریان حجه الوداع اتفاق افتاد آنگاه که خداوند آیه مبارکه {{قرآن|یا ایُّهَا الرَّسُول بَلِّغ ما اَنْزَلَ اِلَیْکَ مِنْ رَبِّک}}<ref>مائده / ۶۷.</ref> را بر پیامبر نازل فرمود؛ و قبل از آن هم در آیه مبارکه {{قرآن|اِنّما وَلیُّکُمُ اللهُ وَ رَسُولُه وَالَّذینَ آمَنُوا الَّذینَ یُقیمُونَ الصَّلَوه وَ یُؤْتُونَ الزَّکَاه وَ هُمْ راکِعُونَ}}<ref>مائده / ۵۵.</ref> ولایت آن حضرت را بر مردم عرضه فرمود، می‌رسد از آن زمان که ولایت امیرالمؤمنین(ع) بر مردم عرضه شده است قبول آن (به معنائی که بیان خواهد شد) لازمه ایمان بوده و اگر کسی آنرا نپذیرد از ایمان حقیقی و نجات بخش بی بهره است.

در آیه ۵۵ سوره مائده، خداوند می‌فرماید: «خدا و رسولش و مؤمنی که در نماز، زکات می‌دهد (دادن انگشتر به فقیر) ولی شما هستند و نفرمود آنکه زکات می‌دهد ولی شما خواهد بود». یعنی همین الان که خدا و رسولش ولی شمایند، او نیز ولی شماست و کسی که ولایت یک ولی را در زمانی که ولی می‌باشد نپذیرد از دستور خداوند سرپیچی کرده است.