سهو النبی: تفاوت میان نسخه‌ها

{{پایان سوال}}

{{پاسخ}}

قرائن و شواهد عقلی وجود دارد بر این که پیامبر همان‌گونه که در بیداری از گزند سهو و نسیان مصون است، از هرگونه کارهای غیر معصومانه و استیلای غیر معصومانه در خواب نیز محفوظ است. البته خواب و بیداری بدن، نقص و کمال نیست؛ ولی خوابِ روح نقص است و از آنجا که معصوم در حالت خواب بدنی نیز شاهد اعمال امّت خود است تا در روز رستاخیر نسبت به آنها شهادت دهد، چنانچه قرآن فرمود: {{قرآن|وَجِئْنَا بِكَ عَلَىٰ هَـٰؤُلَاءِ شَهِيدًا|ترجمه=و تو را بر آنان گواه آوريم.|سوره=نساء|آیه=۴۱}} از کمال عدم تسلّط خواب بر روحش بهره‌مند است؛ و خواب چشم و سکون بدن، نه نقص است و نه منافی احاطه وجودی روح انسان کامل بر عالم و آدم.<ref>جوادی آملی، عبدالله، تفسیر موضوعی قرآن کریم، قم، نشر مرکز اسراء، ۱۳۷۶ ش، ج۹، ص۴۸.</ref>