automoderated، دیوانسالاران، مدیران
۷٬۲۳۰
ویرایش
جز (ویرایش اولیه) |
جز (ویرایش) |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
امامت در اندیشه شیعی به معنی جانشینی و سرپرستی امت اسلامی بعد از رحلت پیامبر، یک مقام الهی است که از طرف خداوند تعیین می شود. اطاعت و فرمانبرداری از امام به منزله اطاعت از خدا و رسول اوست که تنها راه هدایت و رسیدن به خداست. در احادیث شیعه شناخت امام به منزله شناخت خداوند بوده که واسطه فیض الهی بین مخلوقات و آفریدگار است و امام به عنوان حامی و حافظ دین خدا و عامل بقای اسلام قلمداد می شود. | |||
===جایگاه امامت=== | |||
* امام، جانشین رسول خدا(ص). | |||
* امام، ولی و سرپرست امت اسلام، دارای مقام امامت و ولایت در امور دینی و دنیوی امت<ref>همان، ص۴۹.</ref> و این به معنای ریاست عامه بر امت و عالیترین منصب در جامعه دینی پس از پیامبر(ص). | |||
* اطاعت و فرمانبرداری از امام واجب است به این دلیل که اطاعت از امام، اطاعت و فرمانپذیری از خدا و پیامبر اوست در حد اطاعت از فرمان پیامبر اکرم(ص) وجوب دارد.<ref>همان، ص۵۱.</ref> | |||
===تفاوت امامت با حکومت پادشاهان=== | |||
۱. اطاعت امام، در ردیف اطاعت خدا و پیامبر اکرم(ص) است. چنانکه قرآن اطاعت از {{قرآن|اولوالامر،<ref>نساء / ۵۹.</ref> (فرمانروایان) را چنین قلمداد کرده است.}}<ref>امامت پژوهی، ص۹۲.</ref> پیغمبر اکرم(ص) نیز تعداد ایشان را با ذکر نام، در روایاتی، ذکر فرموده، و آنان را از فرزندان و نسل خود دانسته است. | ۱. اطاعت امام، در ردیف اطاعت خدا و پیامبر اکرم(ص) است. چنانکه قرآن اطاعت از {{قرآن|اولوالامر،<ref>نساء / ۵۹.</ref> (فرمانروایان) را چنین قلمداد کرده است.}}<ref>امامت پژوهی، ص۹۲.</ref> پیغمبر اکرم(ص) نیز تعداد ایشان را با ذکر نام، در روایاتی، ذکر فرموده، و آنان را از فرزندان و نسل خود دانسته است. | ||