۱۱٬۹۱۳
ویرایش
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'سایر مباحث' به '') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{در دست ویرایش|کاربر=Rezapour }} | |||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
چرا خداوند کودکی را که عمرش فقط چند ماه است خلق میکند؟ | چرا خداوند کودکی را که عمرش فقط چند ماه است خلق میکند؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}}خداوند جهان را بر اساس نظام سبب و مسببی خلق نموده است. | ||
== از حکمت خداوند تا مشکلات عالم ماده == | در عالم ماده موانع و مشکلاتی نیز وجود دارد. | ||
لازمه عالم ماده بودن مشکلات، بلاها، مریضیها و مرگها و… است. | |||
طفلی که به دنیا آمده برای رسیدن به کمال آفریده شده است. اما عالم ماده دارای تضادها و موانع است؛ در مواردی این طفل قبل از رسیدن به مرحله رشد و تکامل، زندگیاش در اثر انواع مشکلات و موانع خاتمه پیدا میکند. این مرگ زودهنگام میتواند در اثر کوتاهی والدین و سرپرستان در نگهداری او، یا وجود مریضیها و بلاها و تصادفات و… باشد | |||
==از حکمت خداوند تا مشکلات عالم ماده== | |||
خداوند جهان را بر اساس نظام سبب و مسببی خلق نموده است. اراده خداوند بر این تعلق گرفته که هر اتفاق و جریانی در عالم هستی مستند به سبب و علت خودش باشد.<ref>شیروانی، علی، ترجمه و اضافات بدایه الحکمه، قم، مؤسسه انتشارات دارالعلم، چاپ دهم، ۱۳۸۴ش، ص۱۶۹.</ref> | خداوند جهان را بر اساس نظام سبب و مسببی خلق نموده است. اراده خداوند بر این تعلق گرفته که هر اتفاق و جریانی در عالم هستی مستند به سبب و علت خودش باشد.<ref>شیروانی، علی، ترجمه و اضافات بدایه الحکمه، قم، مؤسسه انتشارات دارالعلم، چاپ دهم، ۱۳۸۴ش، ص۱۶۹.</ref> | ||
خط ۱۴: | خط ۲۱: | ||
برای اولیاء الهی و انبیاء و امامان(ع)، امتحانات و مشکلاتِ به مراتب سخت تری وجود دارد و وظیفه انسان در برابر این سختیها صبر و تحمل و توکل بر خداوند است. این مصیبت برای پیامبر(ص) نیز اتفاق افتاده است. ایشان همسر خود خدیجه(س) را چنین دلداری دادند: «... ای خدیجه آیا راضی نیستی که روز قیامت به سوی درِ بهشت بیایی در حالی که او (فرزندی که از دنیا رفته بود) ایستاده باشد و دست تو را بگیرد و تو را وارد بهشت نماید و تو را به بهترین جای آن ببرد و آن برای هر مؤمنی هست. خداوند، حاکمتر و گرامیتر از آن است که از مؤمن ثمره قلبش را بگیرد، سپس بعد از آن او را عذاب نماید، ابداً.».<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی (دوره ۸ جلدی)، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۶۵ش، ج۳، ص۲۱۸، ح۲، باب مصیبه الولد از فروع کافی.</ref> | برای اولیاء الهی و انبیاء و امامان(ع)، امتحانات و مشکلاتِ به مراتب سخت تری وجود دارد و وظیفه انسان در برابر این سختیها صبر و تحمل و توکل بر خداوند است. این مصیبت برای پیامبر(ص) نیز اتفاق افتاده است. ایشان همسر خود خدیجه(س) را چنین دلداری دادند: «... ای خدیجه آیا راضی نیستی که روز قیامت به سوی درِ بهشت بیایی در حالی که او (فرزندی که از دنیا رفته بود) ایستاده باشد و دست تو را بگیرد و تو را وارد بهشت نماید و تو را به بهترین جای آن ببرد و آن برای هر مؤمنی هست. خداوند، حاکمتر و گرامیتر از آن است که از مؤمن ثمره قلبش را بگیرد، سپس بعد از آن او را عذاب نماید، ابداً.».<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی (دوره ۸ جلدی)، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۶۵ش، ج۳، ص۲۱۸، ح۲، باب مصیبه الولد از فروع کافی.</ref> | ||
== مرگ، عدم و نابودی نیست == | ==مرگ، عدم و نابودی نیست== | ||
عطا کردن وجود از طرف خداوند، خود لطف و تفضّل است و همین که طفل به وجود پا میگذارد، خیر است.<ref>خرازی، سید محسن، بدایه المعارف الالهیه، قم، مؤسسه نشر اسلامی، چاپ نهم، ۱۴۲۲ق، ص۱۲۷.</ref> از طرف دیگر مرگ عدم و نابودی نیست. اگر مرگ نیستی و عدم بود، این اشکال وجود داشت که چرا طفل به وجود آمد و چرا از بین رفت. اما مرگ در واقع آغاز حیاتی جدید است. با مرگ، انسان نابود نمیشود بلکه به حیات ابدی میرسد. | عطا کردن وجود از طرف خداوند، خود لطف و تفضّل است و همین که طفل به وجود پا میگذارد، خیر است.<ref>خرازی، سید محسن، بدایه المعارف الالهیه، قم، مؤسسه نشر اسلامی، چاپ نهم، ۱۴۲۲ق، ص۱۲۷.</ref> از طرف دیگر مرگ عدم و نابودی نیست. اگر مرگ نیستی و عدم بود، این اشکال وجود داشت که چرا طفل به وجود آمد و چرا از بین رفت. اما مرگ در واقع آغاز حیاتی جدید است. با مرگ، انسان نابود نمیشود بلکه به حیات ابدی میرسد. | ||
خط ۲۱: | خط ۲۸: | ||
{{مطالعه بیشتر}}'''مطالعه بیشتر''' | {{مطالعه بیشتر}}'''مطالعه بیشتر''' | ||
* مرتضی مطهری، توحید و مسئله شرور در مجموعه آثار، قم، انتشارات صدرا، ۱۳۷۴ش، ج۴. | *مرتضی مطهری، توحید و مسئله شرور در مجموعه آثار، قم، انتشارات صدرا، ۱۳۷۴ش، ج۴. | ||
* جعفر سبحانی، حسن و قبح، مؤسسه امام صادق، قم، ۱۳۸۲ش. | *جعفر سبحانی، حسن و قبح، مؤسسه امام صادق، قم، ۱۳۸۲ش. | ||
== منابع == | ==منابع== | ||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} | ||
{{شاخه | {{شاخه |