۱٬۴۰۷
ویرایش
جز (Rezapour صفحهٔ جایگاه عفو و گذشت در حق کسی که به شخص ظلم کرده را به جایگاه عفو در حق کسی که ظلم کرده منتقل کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
خط ۸: | خط ۷: | ||
==بخشش و گذشت در قرآن== | ==بخشش و گذشت در قرآن== | ||
قرآن حدود ۳۵ بار از کلمه عفو و مشتقاتش استفاده کرده است و نیز روایاتی که میفرماید: «کسانی را که به شما ظلم کردهاند ببخشید.» حدود ۷۰ روایت است، برای بخشیدن فضیلتهای آن ذکر شده است که با اشاره به چد نمونه، فلسفه بخشش روشن خواهد شد. | قرآن حدود ۳۵ بار از کلمه [[عفو]] و مشتقاتش استفاده کرده است و نیز روایاتی که میفرماید: «کسانی را که به شما ظلم کردهاند ببخشید.» حدود ۷۰ روایت است، برای بخشیدن فضیلتهای آن ذکر شده است که با اشاره به چد نمونه، [[فلسفه]] بخشش روشن خواهد شد. | ||
قرآن برای بخشش مولفههایی را ذکر مینماید: | [[قرآن]] برای بخشش مولفههایی را ذکر مینماید: | ||
* بخشش موجب شکرگزار بودن بخشنده است؛ | * بخشش موجب [[شکرگزار]] بودن بخشنده است؛ | ||
* از صفات | * از صفات [[نیکوکاران]] است؛ | ||
* موجب جذب افراد به سوی هدایت و سعادت میشود؛ | * موجب جذب افراد به سوی [[هدایت]] و [[سعادت]] میشود؛ | ||
* عفو نکردن موجب پراکندگی افراد می شود؛ | * عفو نکردن موجب پراکندگی افراد می شود؛ | ||
* عفو نکردن باعث دوری از رهبری جامعه و به گمراهی کشانده شدن است؛ | * عفو نکردن باعث دوری از [[رهبری جامعه]] و به گمراهی کشانده شدن است؛ | ||
* بخشندگی موجب رضایت الهی است؛ | * بخشندگی موجب [[رضایت الهی]] است؛ | ||
* و بخشش خداوند از گناهان انسانها و … .<ref>بقره / ۵۲، آل عمراً / ۱۳۴ و ۱۵۹، نور / ۲۲ و …</ref> | * و بخشش خداوند از گناهان انسانها و … .<ref>بقره / ۵۲، آل عمراً / ۱۳۴ و ۱۵۹، نور / ۲۲ و …</ref> | ||
==بخشش و گذشت در روایات اسلامی== | ==بخشش و گذشت در روایات اسلامی== | ||
در روایات | در [[روایات اسلام]]ی برای بخشش کسی که به انسان ظلم کرده، این نتایج ذکر شده است؛ | ||
* شخص بخشنده بهترین انسانها در دنیا و | * شخص بخشنده بهترین انسانها در [[دنیا]] و [[آخرت]]؛ | ||
* بخشش بزرگترین کار است؛ | * بخشش بزرگترین کار است؛ | ||
* بخشنده اهل فضل و داخل شونده در بهشت است؛ | * بخشنده [[اهل فضل]] و داخل شونده در [[بهشت]] است؛ | ||
* شخض بخشنده عزتمند است؛ | * شخض بخشنده عزتمند است؛ | ||
* بخشش سیره اهل بیت(ع)؛ | * بخشش [[سیره اهل بیت(ع)]]؛ | ||
* جلب کننده مغفرت الهی؛ | * جلب کننده مغفرت الهی؛ | ||
* دربردارنده اوصاف عاقل و مؤمن و شیعه و مخلص و | * دربردارنده اوصاف عاقل و [[مؤمن]] و [[شیعه]] و [[مخلص]] و [[متقی]]؛ | ||
* دارای | * دارای حسابرسی آسان در [[قیامت]]؛ | ||
* و این که خداود متعال پشتیبان شخص بخشنده است و …<ref>کافی، ج۲، ص۱۰۷، باب العفوف وسائل الشیعه، ج۱۲، ص۱۷۲، بابا ۱۱۳؛ استحباب العفو عن الظالم</ref> | * و این که خداود متعال پشتیبان شخص بخشنده است و …<ref>کافی، ج۲، ص۱۰۷، باب العفوف وسائل الشیعه، ج۱۲، ص۱۷۲، بابا ۱۱۳؛ استحباب العفو عن الظالم</ref> | ||
==جایگاه عفو== | ==جایگاه عفو== | ||
سوال مهمی که در اینجا مطرح است | سوال مهمی که در اینجا مطرح است اینکه عفو در چه مواردی وارد می شود؟ آیا همه جنایتکاران باید بخشیده شوند؟ یا نه؟ آنچه از [[آیات]] و [[روایات]] و [[تفاسیر]] استفاه میشود این است که منظور از بخشیدن، کسی است که به خود انسان [[ظلم]] کند نه به دیگران، بنابر این [[حاکم اسلامی]] یا حتی یک [[انسان مؤمن]] حق ندارد به استناد به این آیات و روایات عفو، حق دیگران را با بخشیدن ظالم پایمال کند. | ||
دوم این که مورد عفو از | دوم این که مورد عفو از [[ستمگر]]، از مورد مبارزه با [[ظلم]] و [[ظالم]] جدا است؛ به همین دلیل در [[دستورات اسلامی]] بیان میکنند که نه ظلم کنید و نه تن به ظلم دهید، و در همچنین سفارش میکند که با ظالمان پیکار کنید تا به [[حکم خدا]] گردن نهند، و …<ref>بقره / ۲۷۹، حجرات / ۹.</ref> از سویی دیگر دستور عفو و گذشت داده شده: اگر گذشت کنید به پرهیزکاری نزدیکترید، ببخشید دیگران را تا خداوند هم شما را ببخشد.<ref>بقره / ۲۳۷؛ نور / ۲۲؛ نشاء / ۱۴۹؛ تغابن / ۱۴؛ بقره / ۲۱۹؛ اعراف / ۱۹۹؛ و ….</ref> | ||
از | پس در جایی که انسان بر دشمن خویش و ستمگر غلبه پیدا کرده است و دیگران از سوی او احساس خطر نمیکند و گذشت از ستمکاری او باعث اصلاح و تربیت میشود، قرآن میفرماید: ما آنها را بخشیدیم تا شکر گزار باشند.<ref>بقره / ۵۲.</ref> و اگر بخشش او را به تجدید نظر در مسیر وادار میسازد، بایستی ظالم را بخشید و در سیره [[معصومین(ع)]] از این نوع بخششها فراوان است. | ||
اما اگر بخشش باعث جرات پیدا کردن ستمگر شود و او دست از ظلم بر ندارد یا دشمنی که هنوز خطرش احساس میشود یا عفو ستمگر یک نوع تسلیم در مقابل ظلم و [[رضایت]] به ستم محسوب شود، در دین اسلام هیچگاه به چنین موردی اجازه گذشت داده نشده است و هرگز [[پیشوایان اسلام]] در چنین مواردی راه گذشت را اختیار نکردهاند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه؛ ج۴، ص۱۸۶.</ref> | |||
بنابر این عفو کردن یعنی انسان به یکی از [[صفات کمال خداوند]] که همان «عفو» است متصف گشته و [[پیامبر(ص)]] نیز چنین عفوی را که باعث اصلاح و تربیت ظالم شود و نه جرأت پیدا کردن و تسلیم شدن، یک عزت دانسته و میفرماید: بر شما باد گذشت کردن که باعث زیادی عزت میشود، پس ببخشید تا خداوند شما را عزت دهد.<ref>کلینی، محمد؛ کافی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۶۵ هـ ش، ج۲، ص۱۰۸، باب العفو.</ref> | |||
بنابر این عفو کردن یعنی انسان به یکی از صفات کمال خداوند که همان «عفو» است متصف گشته و پیامبر نیز چنین عفوی را که باعث اصلاح و تربیت ظالم شود و نه جرأت پیدا کردن و تسلیم شدن، یک عزت دانسته و میفرماید: بر شما باد گذشت کردن که باعث زیادی عزت | |||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||
خط ۶۹: | خط ۶۶: | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه =شد | ||
| تیترها =شد | | تیترها =شد | ||
| ویرایش =شد | | ویرایش =شد |
ویرایش