۱۱٬۹۱۳
ویرایش
خط ۴: | خط ۴: | ||
آیا معجزه اثبات پذیر است؟ | آیا معجزه اثبات پذیر است؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}}بسیاری از متفکران مسلمان و سنتگرایان مسیحی و یهودی، معجزه را اثباتپذیر میدانند و با استناد به متون دینی، گزارشها و اخبار متواتر، وجود معجزه را پذیرفتهاند. این افراد معتقدند اگر پیامبر برای هر امری معجزه نیاوردهاند، دلیل بر ناتوانی آنان نیست. | ||
امام خمینی معتقد است آیه {{قرآن|قُل لَّا أَمْلِکُ لِنَفْسیِ نَفْعًا وَ لَا ضَرًّا إِلَّا مَا شَاءَ الله|ترجمه=بگو، من مالک سود و زیان خود نیستم، مگر آنچه خدا خواهد|سوره=اعراف|آیه=۱۸۸}} نمیخواهد خود را از معجزات که نشانه نبوت و راستگوئی است، برکنار کند بلکه میخواهد یکی از آیات توحید و قدرتهای آفریننده عالم را گوشزد جهانیان کند که هیچکس مالک مستقل نیست و نمیتواند به تنهایی در این عالم کاری انجام دهد. اگر موسی(ع) عصای خود را اژدها میکند و ید بیضا دارد، آثار قدرت خود او نیست و عیسی اگر مردگان را زنده میکند و کوران را شفا میدهد از توانائی خود او نیست و حضرت محمد (ص) اگر به حکم آیه شریفه: {{قرآن|اقتربت الساعه و انشق القمر}}<ref>قمر / ۱ «ساعت نزدیک شد و ماه شکافت».</ref> ماه را دو نیمه کند، با قدرت خداوند است و با قدرت خود او نیست.<ref>کشف الاسرار، ص۴۸–۴۷</ref> | |||
==مخالفان معجزه== | ==مخالفان معجزه== | ||
خط ۱۳: | خط ۱۵: | ||
برخی مسلمانان نیز که اثبات پذیری معجزه را نپذیرفته و آوردهاند اگر معجزه درست بود خوب بود پیامبر(ص) ابنمکتوم را که کور بود را بینا میکرد و امام علی(ع) عقیل را شفا میداد. | برخی مسلمانان نیز که اثبات پذیری معجزه را نپذیرفته و آوردهاند اگر معجزه درست بود خوب بود پیامبر(ص) ابنمکتوم را که کور بود را بینا میکرد و امام علی(ع) عقیل را شفا میداد. | ||
'''نقد''' | |||
مخالفان هیوم معتقدند، بسیاری از معجزات به حد تواتر میرسند. متواتر بودن نشان از عدم تبانی است و اگر احتمال تبانی در مورد واقعهای باشد، آن مورد از اطمینان خارج است. اما بسیاری از معجزات به حد تواتر رسیده است و احتمال خطای همه راویان و تبانی آنها، محال به نظر میرسد. زمانی که تعداد زیادی از افراد، همگی واقعهای را دیده باشند و احتمال خطای آنها نیز بسیار کم باشد، در این صورت، شهادت این افراد، علمآور است. | مخالفان هیوم معتقدند، بسیاری از معجزات به حد تواتر میرسند. متواتر بودن نشان از عدم تبانی است و اگر احتمال تبانی در مورد واقعهای باشد، آن مورد از اطمینان خارج است. اما بسیاری از معجزات به حد تواتر رسیده است و احتمال خطای همه راویان و تبانی آنها، محال به نظر میرسد. زمانی که تعداد زیادی از افراد، همگی واقعهای را دیده باشند و احتمال خطای آنها نیز بسیار کم باشد، در این صورت، شهادت این افراد، علمآور است. | ||
همچنین در پاسخ به برخی مسلمانان که شفا ندادن ابنمکتوم و عقیل را دستاویز ادعای خود قرار دادند، امام خمینی پاسخ دادهاند که این افراد گمان کردهاند که اگر معجزه درست باشد، باید پیامبر و امام در محلهها بگردند و بگویند معجزه میکنیم و کرامت میکنیم. معجزات تنها در موارد خاص و برای ایمان اوردن دیگران بوده و قرار نبود معجزه تبدیل به امری روزمره و همیشگی شود.<ref>موسوی خمینی، سید روح الله، کشف الاسرار، ص۴۵.</ref> | همچنین در پاسخ به برخی مسلمانان که شفا ندادن ابنمکتوم و عقیل را دستاویز ادعای خود قرار دادند، امام خمینی پاسخ دادهاند که این افراد گمان کردهاند که اگر معجزه درست باشد، باید پیامبر و امام در محلهها بگردند و بگویند معجزه میکنیم و کرامت میکنیم. معجزات تنها در موارد خاص و برای ایمان اوردن دیگران بوده و قرار نبود معجزه تبدیل به امری روزمره و همیشگی شود.<ref>موسوی خمینی، سید روح الله، کشف الاسرار، ص۴۵.</ref> | ||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||
==جستارهای وابسته== | ==جستارهای وابسته== | ||