۸٬۳۴۷
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ه‌است' به 'ه است'
بدون خلاصۀ ویرایش |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ه‌است' به 'ه است') |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
روایت نحس بودن سیزده از نظر سند، مرسله است. [[حدیث مرسل]] آن است که به مجرد نیاوردن واسطه و نسبت دادن روایت به شخص معصوم(ع) چه واسطه یکی باشد چه بیشتر، عمداً ترک شده باشد یا سهواً، معصوم پیامبر باشد یا امام، و به عبارت دیگر، حدیث مرسل آن است که راوی، واسطه را به صورت مبهم بیاورد مثل این که بگوید {{متن عربی|عَنْ رَجُلٍ}} یا {{متن عربی|عن بعض اصحابنا}}.<ref>موسوی گرگانی، سید محسن، معجم مصطلحات الحدیث، ص۱۲۵، بند ۱۴۰.</ref> | روایت نحس بودن سیزده از نظر سند، مرسله است. [[حدیث مرسل]] آن است که به مجرد نیاوردن واسطه و نسبت دادن روایت به شخص معصوم(ع) چه واسطه یکی باشد چه بیشتر، عمداً ترک شده باشد یا سهواً، معصوم پیامبر باشد یا امام، و به عبارت دیگر، حدیث مرسل آن است که راوی، واسطه را به صورت مبهم بیاورد مثل این که بگوید {{متن عربی|عَنْ رَجُلٍ}} یا {{متن عربی|عن بعض اصحابنا}}.<ref>موسوی گرگانی، سید محسن، معجم مصطلحات الحدیث، ص۱۲۵، بند ۱۴۰.</ref> | ||
با توجه به بعض آیات و نیز از اخبار و احادیث معتبر، ایام سعادت و نحوست قابل انکار نیست. اخبار و روایات زیادی در رابطه با ایام سعادت و نحوست وارد | با توجه به بعض آیات و نیز از اخبار و احادیث معتبر، ایام سعادت و نحوست قابل انکار نیست. اخبار و روایات زیادی در رابطه با ایام سعادت و نحوست وارد شده است؛ لذا ایام نحس را از دیدگاه قرآن کریم و روایات و دلیل عقلی و سیره عملی و منطقی پیامبر و اهل بیت عصمت و طهارت، باید مورد بررسی قرار داد. | ||
==دلیل قرآنی در نحس بودن برخی روزها== | ==دلیل قرآنی در نحس بودن برخی روزها== | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
==دلیل روایی== | ==دلیل روایی== | ||
روایاتی نیز ایام نحس را برمی‌شمارد و از آن جمله چهارشنبه هر هفته و چهارشنبه آخر هر ماه و هفت روز از هر ماه است. از دیدگاه روایات علت نحوست در این ایام عبارت از این است که در این روزهای نحس، حوادث ناگواری به‌طور مکرر اتفاق | روایاتی نیز ایام نحس را برمی‌شمارد و از آن جمله چهارشنبه هر هفته و چهارشنبه آخر هر ماه و هفت روز از هر ماه است. از دیدگاه روایات علت نحوست در این ایام عبارت از این است که در این روزهای نحس، حوادث ناگواری به‌طور مکرر اتفاق افتاده است؛ این ناگواری نیز ناگوار از نظر مذاق دینی است، از قبیل [[رحلت رسول خدا(ص)]] و [[شهادت سیدالشهدا(ع)]] و انداختن [[حضرت ابراهیم(ع)]] در آتش و نزول عذاب بر فلان امت و خلق شدن آتش و امثال اینها. | ||
یکی از روزهای نحس در روایات، روز سیزدهم بوده که درباره آن سوال شده است؛ روایتی منسوب به امام صادق(ع) که فرمود: «روز سیزده روز نحس و نامیمون است که انجام دادن هر کاری در آن کراهت دارد. باید در این روز از منازعات و قضاوت پرهیز کرد و ملاقات با حکام و غیر آن را در این روز ترک کرد، و نباید در این روز سر را روغن مالی کرد و نباید در این روز، موهای سر را تراشید، اگر کسی در این روز مریض شود، خوب نمی‌شود، و اگر کسی در چنین روز راه گم کند یا فرار نماید درمانده می‌ماند. و اگر نوزاد پسری در این روز متولد شود باقی نمی‌ماند مگر این که خواست خداوند تبارک و تعالی این باشد که بماند.»<ref>ابن طاووس، الدّروع الواقیه، انتشارات آل البیت لاحیاء التراث، چاپ اول، ۱۴۱۴ق، ص۱۱۴؛ مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج۵۶، ص۶۶.</ref> | یکی از روزهای نحس در روایات، روز سیزدهم بوده که درباره آن سوال شده است؛ روایتی منسوب به امام صادق(ع) که فرمود: «روز سیزده روز نحس و نامیمون است که انجام دادن هر کاری در آن کراهت دارد. باید در این روز از منازعات و قضاوت پرهیز کرد و ملاقات با حکام و غیر آن را در این روز ترک کرد، و نباید در این روز سر را روغن مالی کرد و نباید در این روز، موهای سر را تراشید، اگر کسی در این روز مریض شود، خوب نمی‌شود، و اگر کسی در چنین روز راه گم کند یا فرار نماید درمانده می‌ماند. و اگر نوزاد پسری در این روز متولد شود باقی نمی‌ماند مگر این که خواست خداوند تبارک و تعالی این باشد که بماند.»<ref>ابن طاووس، الدّروع الواقیه، انتشارات آل البیت لاحیاء التراث، چاپ اول، ۱۴۱۴ق، ص۱۱۴؛ مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج۵۶، ص۶۶.</ref> | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
حضرت فرمود بگو بیاید، آمد و گفت یا علی من در حساب‌های خودم به این‌جا رسیده‌ام، اگر شما الان حرکت کنید، به جنگ بروید، قطعاً شکست می‌خورید و شما و اکثریت اصحاب کشته خواهند شد، حضرت فرمود: هر کسی تو را تصدیق کند قرآن را تکذیب کرده است. اصحاب من به نام خدا حرکت کنید. به خدا اعتماد و توکل کنید، علی‌رغم نظر این شخص همین الان حرکت کنید. در هیچ جنگی حضرت علی(ع) به اندازه این جنگ فاتح نشده است.<ref>نهج البلاغه، خ۷۸.</ref> | حضرت فرمود بگو بیاید، آمد و گفت یا علی من در حساب‌های خودم به این‌جا رسیده‌ام، اگر شما الان حرکت کنید، به جنگ بروید، قطعاً شکست می‌خورید و شما و اکثریت اصحاب کشته خواهند شد، حضرت فرمود: هر کسی تو را تصدیق کند قرآن را تکذیب کرده است. اصحاب من به نام خدا حرکت کنید. به خدا اعتماد و توکل کنید، علی‌رغم نظر این شخص همین الان حرکت کنید. در هیچ جنگی حضرت علی(ع) به اندازه این جنگ فاتح نشده است.<ref>نهج البلاغه، خ۷۸.</ref> | ||
در نتیجه برگشت نحس بودن این ایام به جهاتی از شقاوت‌های معنوی است که از علل و اسباب اعتباری منشأ می‌گیرد؛ به نوعی این نحوست مرتبط به این ایام است و بی‌اعتنایی به آن علل و اسباب، باعث نوعی شقاوت دینی می‌شود که این سعادت و نحوست به خاطر حوادث و واقعه دینی است که ایجاد حسن یا باعث قبح و زشتی آن | در نتیجه برگشت نحس بودن این ایام به جهاتی از شقاوت‌های معنوی است که از علل و اسباب اعتباری منشأ می‌گیرد؛ به نوعی این نحوست مرتبط به این ایام است و بی‌اعتنایی به آن علل و اسباب، باعث نوعی شقاوت دینی می‌شود که این سعادت و نحوست به خاطر حوادث و واقعه دینی است که ایجاد حسن یا باعث قبح و زشتی آن شده است.<ref>طباطبایی، محمد حسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۴۰–۱۴۴.</ref> و برای دفع این نحوست ایام روایاتی وارد شده است من جمله، با خواندن [[قرآن]] و دعاهای مخصوص هر روز … و روز سیزدهم نیز جزء ایام نحس است و این نحوست را می‌توان با اعتماد و توکل به خدا و [[صدقه]] دادن و با خواندن قرآن، و دعاهای آن روز از بین برد. | ||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} | ||