پرش به محتوا

دلیل قصاص نشدن پدر برای قتل فرزند: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(شد)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۵: خط ۲۵:


حضرت علی (ع) فرموده‌است:
حضرت علی (ع) فرموده‌است:
«لا یقتل یقتل والد بولده إذا قتله …»<ref>'''الحرّ العاملی، محمد بن الحسن، وسائل الشیعه، ج ۲۹، ص ۷۹، باب ۳۲ از ابواب قصاص نفس، حدیث ۸.'''</ref> هر گاه پدر فرزند خودش را به قتل برساند، بابت قتل فرزند کشته نمی‌شود.
«لا یقتل یقتل والد بولده إذا قتله …»<ref>الحرّ العاملی، محمد بن الحسن، وسائل الشیعه، ج ۲۹، ص ۷۹، باب ۳۲ از ابواب قصاص نفس، حدیث ۸.</ref> هر گاه پدر فرزند خودش را به قتل برساند، بابت قتل فرزند کشته نمی‌شود.


'''مجازات تعزیری پدر'''
'''مجازات تعزیری پدر'''
خط ۳۲: خط ۳۲:
مجازات بعدی که برای پدر مشخص شده‌است. این است که لازم است دیة فرزند را به ورثه او پرداخت کند؛ البته هر چند خود پدر از ورّاث فرزند مقتول خویش است، لکن از دیه‌ای که پرداخت می‌کند ارث نمی‌برد و نه تنها چنین است، بلکه اگر فرزندش اموالی نیز داشته باشد، از آن اموال نیز ارث نخواهد برد. در قانون مدنی ما نیز در مادة ۸۸۰ تصریح شده‌است که «قتل از موانع ارث است» و قاتل از مقتول ارث نمی‌برد.
مجازات بعدی که برای پدر مشخص شده‌است. این است که لازم است دیة فرزند را به ورثه او پرداخت کند؛ البته هر چند خود پدر از ورّاث فرزند مقتول خویش است، لکن از دیه‌ای که پرداخت می‌کند ارث نمی‌برد و نه تنها چنین است، بلکه اگر فرزندش اموالی نیز داشته باشد، از آن اموال نیز ارث نخواهد برد. در قانون مدنی ما نیز در مادة ۸۸۰ تصریح شده‌است که «قتل از موانع ارث است» و قاتل از مقتول ارث نمی‌برد.


هم چنین بر پدری که قاتل است، واجب است که بابت کشتن فرزند خودش کفّاره دهد که کفارة این عمل او کفّاره جمع است (یعنی ۶۰ مسکین را طعام دهد، یک بنده آزاد کند و ۶۰ روز روزه بگیرد)<ref>'''علامه حلّی، تحریر الأحکام، ج 2، ص 248؛ آیت ا… نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج 42، ص 169'''</ref>
هم چنین بر پدری که قاتل است، واجب است که بابت کشتن فرزند خودش کفّاره دهد که کفارة این عمل او کفّاره جمع است (یعنی ۶۰ مسکین را طعام دهد، یک بنده آزاد کند و ۶۰ روز روزه بگیرد)<ref>علامه حلّی، تحریر الأحکام، ج 2، ص 248؛ آیت ا… نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج 42، ص 169</ref>


بنابراین حکمی که در قانون مجازات اسلامی در مورد عدم قصاص پدر یا جد پدری بواسطه قتل فرزندشان، حکمی است که برگرفته از روایات معصومین (ع) است و مستند به این روایات می‌باشد و تمامی فقهاء در مورد آن اتفاق نظر دارند و کسی در مورد آن اختلاف نکرده‌است و این حاکی از قطعیت و مسلّم بودن این حکم می‌باشد.
بنابراین حکمی که در قانون مجازات اسلامی در مورد عدم قصاص پدر یا جد پدری بواسطه قتل فرزندشان، حکمی است که برگرفته از روایات معصومین (ع) است و مستند به این روایات می‌باشد و تمامی فقهاء در مورد آن اتفاق نظر دارند و کسی در مورد آن اختلاف نکرده‌است و این حاکی از قطعیت و مسلّم بودن این حکم می‌باشد.
automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۰۱۱

ویرایش