حدیث شستن کودکان از چربی غذایی که خورده‌اند: تفاوت میان نسخه‌ها

{{پاسخ}}روایت شستن کودکان از چربی غذایی که خورده‌اند، و وحشت آنها در خواب اگر شسته نشود، از نظر سند صحیح و معتبر نیست. این روایت را شیخ صدوق با دو سند در کتاب‌های علل الشرائع، عیون اخبار الرضا(ع) و الخصال آورده که در هر دو سند راوی ضعیف وجود دارد.

شیخ صدوق روایت شستن چرک غذا از کودکان را در سه کتاب خود با دو سلسله سند ذکر کرده است:

شیخ صدوق این روایت را در کتاب علل الشرائع از پدرش، از سعد بن عبدالله، از محمد بن عیسی بن عُبَید، از قاسم بن یحیی، از پدربزرگش حسن بن راشد، از ابی‌بصیر، از امام صادق(ع)، از پدرش، از پدربزرگش، از پدارنش روایت کرده است.<ref name=":0" /> شیخ صدوق این روایت را با همین سند در کتاب خصال نیز آورده است.<ref>ابن بابویه، محمد، الخصال، قم، جامعه مدرسین، چاپ اول، ۱۳۶۲ش، ج۲، ص۶۳۲.</ref>

*محمد بن عیسی بن عبید، که نجاشی رجال‌شناس شیعه، او را ثقه و مورد اطمینان دانسته<ref>رجال النجاشی، ص۳۳۳.</ref> و شیخ طوسی دیگر رجال‌شناس شیعه او را ضعیف دانسته است.<ref>فهرست شیخ طوسی، ص۴۰۲؛ رجال طوسی، ص۳۹۱؛ رجال ابن داوود، ص۵۰۸.</ref>

*قاسم بن یحیی، که او را ضعیف دانسته‌اند.<ref>رجال ابن غضائری، ج۱، ص۸۷؛ رجال ابن داوود، ص۴۵۹؛ خلاصة الاقوال، ص۲۴۸.</ref>

*حسن بن راشد، که برخی از رجال‌شناسان او را ثقه<ref>رجال الطوسی، ص۳۷۵؛ رجال ابن داوود، ص۱۰۶؛ خلاصه الاقول، ص۴۰.</ref> و برخی دیگر ضعیف دانسته‌اند.<ref>رجال ابن غضائری، ص۴۹.</ref>

با توجه به ضعیف بودن قاسم بن یحیی و اختلاف نظر درباره محمد بن عیسی و حسن بن راشد، سند اول روایت [[حدیث صحیح|صحیح]] و معتبر نیست.

شیخ صدوق این روایت را در کتاب عیون اخبار الرضا(ع)، از ابوبکر محمد بن احمد بن حسین بن یوسف بن زُرَیْق بغدادی، علی بن محمد بن عُیَیْنَه، از دارِم بن قَبیصَة بن نَهْشَل بن مَجُمَع نَهْشَلی صَغانی، از امام رضا(ع)، از پدرانش، از پیامبر(ص) روایت کرده است.<ref>ابن بابویه، محمد، عیون أخبار الرضا، تهران، چاپ اول، ۱۳۷۸ق، ج‏۲، ص۶۹، حدیث ۳۲۰.</ref>

*علی بن محمد بن عنبسه، که ثقه و مورد اطمینان بودن او ثابت نشده است.<ref>رک: نرم‌افزار درایه النور.</ref>

*دارم بن قبیصه، که به گفته ابن غضائری رجال‌شناس شیعه، به حدیثش اعتماد نمی‌شود؛<ref>رک: رجال ابن غضائری، ص۵۸.</ref> ابن داوود دیگر رجال‌شناس شیعه نیز او را در یک جا مهمل و در جای دیگر حدیثش را غیرقابل اعتماد دانسته است.<ref>رک: رجال ابن داوود، ص۱۴۷ و ص۴۵۴.</ref>

با توجه به ضعیف بودن دارم بن قبیصه و مجهول بودن و ثابت نشدن وثاقت دیگر راویان، سند دوم این روایت نیز [[حدیث صحیح|صحیح]] و معتبر نیست.