رفتار پیامبر با مخالفان: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۱۶: خط ۱۶:
رسول اکرم(ص) بعد از فتح [[مکه]] خطاب به اهل مکه فرمودند «بروید که شما آزادید»<ref>تاریخ طبری، ج۳، ص۶۱.</ref> و این در حالی است که اهل مکه و مشرکان [[قریش]] در دوران زندگی پیامبر(ص) در مکه و بعد از هجرت از هیچ آزار و اذیتی علیه آن حضرت و مسلمانان کوتاهی نکردند اما آن حضرت در نهایت بزرگواری از آنان گذشت کرد.و به اصحابش می‌فرمود اسیران را گرامی بدارید؛ و ایشان نیز اسیران را هنگام غذا بر خود مقدم می‌داشتند<ref>تفسیر القرآن العظیم، ابن کثیرالدمشقی، ج۴، ص۴۴۵.</ref> پیامبر اکرم(ص) درباره اسرای بنی‌قریظه که محکوم به قتل بودند اجازه نداد در گرمای تابستان زیر آفتاب نگهداری شوند.<ref>تاریخ طبری، ج۳، ص۶۱.</ref>
رسول اکرم(ص) بعد از فتح [[مکه]] خطاب به اهل مکه فرمودند «بروید که شما آزادید»<ref>تاریخ طبری، ج۳، ص۶۱.</ref> و این در حالی است که اهل مکه و مشرکان [[قریش]] در دوران زندگی پیامبر(ص) در مکه و بعد از هجرت از هیچ آزار و اذیتی علیه آن حضرت و مسلمانان کوتاهی نکردند اما آن حضرت در نهایت بزرگواری از آنان گذشت کرد.و به اصحابش می‌فرمود اسیران را گرامی بدارید؛ و ایشان نیز اسیران را هنگام غذا بر خود مقدم می‌داشتند<ref>تفسیر القرآن العظیم، ابن کثیرالدمشقی، ج۴، ص۴۴۵.</ref> پیامبر اکرم(ص) درباره اسرای بنی‌قریظه که محکوم به قتل بودند اجازه نداد در گرمای تابستان زیر آفتاب نگهداری شوند.<ref>تاریخ طبری، ج۳، ص۶۱.</ref>


==اتمام محبت و دعوت به صلح قبل از جنگ==
==دعوت به صلح قبل از جنگ==
یکی از نشانه‌های بارز و روشن صلح طلب بودن پیامبر(ص) اتمام محبت و دعوت به صلح قبل از جنگ بود به گواهی تاریخ، ایشان با سرسخت‌ترین دشمنان خود یعنی ابوسفیان روابط سیاسی خود را قطع نکرد، آن حضرت فرستاده‌های او را به حضور می‌پذیرفت، به نامه‌ها یا پیامهایش پاسخ می‌داد و درباره مسائل سیاسی نظامی با او گفتگو می‌کرد حتی در روزهای جنگ نیز همین روش ادامه داشت.<ref>برای مطالعه بیشتر: http://www.rasekhoon.net/article/show-62681.aspx. و رک: ابن اشعث، محمد بن محمد، الجعفریات (الأشعثیات)، ۱جلد، مکتبه النینوی الحدیثه - تهران، چاپ: اول، بی تا، ص۷۷.</ref>
یکی از نشانه‌های بارز و روشن صلح طلب بودن پیامبر(ص) اتمام محبت و دعوت به صلح قبل از جنگ بود به گواهی تاریخ، ایشان با سرسخت‌ترین دشمنان خود یعنی ابوسفیان روابط سیاسی خود را قطع نکرد، آن حضرت فرستاده‌های او را به حضور می‌پذیرفت، به نامه‌ها یا پیامهایش پاسخ می‌داد و درباره مسائل سیاسی و نظامی با او گفتگو می‌کرد؛ حتی در روزهای جنگ نیز همین روش ادامه داشت.<ref>برای مطالعه بیشتر: http://www.rasekhoon.net/article/show-62681.aspx. و رک: ابن اشعث، محمد بن محمد، الجعفریات (الأشعثیات)، ۱جلد، مکتبه النینوی الحدیثه - تهران، چاپ: اول، بی تا، ص۷۷.</ref>


البته با وجود این همه محبت و اشتیاق به صلح؛ پیامبر تن به ذلت نمی‌داد و زیر بار ظلم نمی‌رفت و تا می‌توانست از طریق گفتگو و صلح با آن‌ها مدارا می‌کرد و اگر از طریق گفتگو و اخلاق نمی‌توانست به اهداف خود برسد و آنها مزاحم پیامبر و اهداف او بودند جنگ را انتخاب می‌کرد.
البته با وجود این همه محبت و اشتیاق به صلح؛ پیامبر تن به ذلت نمی‌داد و زیر بار ظلم نمی‌رفت و تا می‌توانست از طریق گفتگو و صلح با آن‌ها مدارا می‌کرد و اگر از طریق گفتگو و اخلاق نمی‌توانست به اهداف خود برسد و آنها مزاحم پیامبر و اهداف او بودند جنگ را انتخاب می‌کرد.
۱۵٬۱۶۱

ویرایش