تقرب الهی: تفاوت میان نسخه‌ها

با مطالعه آیات قرآن و روایات معصومین(ع) به تعبیرات گوناگونی در رابطه با خدا برخورد می‌کنیم، مثلاً در سه جای قرآن نسبت به خدا تعبیر {{قرآن|... بَصِیرٌ بِالْعِبَادِ}}<ref>آل عمران/آیه ۱۵ و ۲۰؛ غافر/۴۴.</ref> خدا (به امور) بندگان بینا است، و چندین مورد هم {{قرآن|بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ}}<ref>بقره/۱۱۰، ۲۳۳، ۲۳۷ و ۲۶۵.</ref> خداوند به اعمال شما بینا است. همچنین کلمه «قریب» در مورد خداوند در قرآن زیاد استعمال شده‌است؛ مثلاً در سوره مبارکه بقره چنین آمده‌است: {{قرآن|وَإِذَا سَأَلَکَ عِبَادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ أُجِیبُ دَعْوَه الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ|ترجمه=هنگامی بندگان من از تو درباره من سؤال کنند، (بگو:) من نزدیکم دعای دعاکننده را، به هنگامی که مرا می‌خواند، پاسخ می‌گویم|سوره=بقره|آیه=۱۸۶}} و در سوره هود می‌فرماید: {{قرآن|فَاسْتَغْفِرُوهُ ثُمَّ تُوبُوا إِلَیْهِ إِنَّ رَبِّی قَرِیبٌ مُجِیبٌ|ترجمه=از او آمرزش بطلبید سپس به سوی او بازگردید که پروردگارم (به بندگان خود) نزدیک و اجابت کننده (خواسته‌های آنها) است|سوره=هود|آیه=۶۱}}، و در سوره سبأ آمده: {{قرآن|إِنَّهُ سَمِیعٌ قَرِیبٌ|ترجمه=او شنوای نزدیک است|سوره=سبأ|آیه=۵۰}}.