اصلاح و تربیت مجرم از دیدگاه اسلام: تفاوت میان نسخه‌ها

یکی از اهداف قانون‌گذاری کیفری در اسلام اصلاح فرد و جامعه است.<ref>فیض، علیرضا، مقارنه و تطبیق در حقوق جزای عمومی اسلامی، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، چاپ پنجم، ۱۳۷۹، صص ۳۸۹–۳۸۳.</ref> اصلاح و تربیت مجرمین که از اهداف حقوق جزای مدرن شناخته می‌شود و دربارهٔ آن نظریه‌پردازی‌های فراوانی شده‌است، در نظام کیفری اسلام نیز یکی از اهداف مهم به حساب می‌آید. به گونه‌ای که اگر بدون اجرای مجازات نیز اگر این هدف تأمین شود، مجازات ساقط خواهد شد. پذیرفته شدن عفو و توبه به عنوان دو نهاد مکمّل در کنار نهاد مجازات نشان‌دهنده این واقعیت است.

در قرآن کریم مسئله اصلاح هم در خصوص توبه و هم در مورد عفو مورد تأکید قرار گرفته‌است. در اکثر مواردی که قرآن کریم توبه را موجب از بین رفتن آثار یک عمل ممنوع و نامشروع دانسته‌ است، آن را به اصلاح مقید کرده و توبه تنها را کافی ندانسته‌است.{{قرآن|فَمَن تَابَ مِن بَعْدِ ظُلْمِهِ وَأَصْلَحَ فَإِنَّ اللَّـهَ يَتُوبُ عَلَيْهِ||ترجمه=پس هر كه بعد از ستم‌كردنش توبه كند و به صلاح آيد، خدا توبه او را مى‌پذيرد.|سوره=مائده|آیه=۳۹}}  

در مورد عفو نیز در قرآن کریم مسئله اصلاح مطرح شده‌است. با این تفاوت که اصلاح به عفو کننده نسبت داده شده‌ است، لذا در آیه چهل از سوره مبارکه شوری که مقابله به مثل به عنوان یک حق پذیرفته شده‌ است ولی در ادامه بر این نکته تأکید شده‌است که اگر صاحب حق عفو کند و اصلاح نماید پاداش او بر (عهده) خداوند خواهد بود. بدیهی است که عفو زمینه بازگشت به صلاح و رستگاری را فراهم می‌آورد و فرصت دوباره به مجرم می‌دهد تا در رفتار خود تجدید نظر کند و دلیل استناد اصلاح به عفو کننده، چنانچه برخی مفسرین به آن اشاره نموده‌اند، شاید همین نکته باشد که چون شخص عفو کننده فرصت اصلاح را برای مجرم فراهم می‌سازد، لذا اصلاح به او نسبت داده شده‌است.

اهمیت به حقوق زندانیان از حیث تأمین مایحتاج، دادن حق ملاقات، استفاده از هوای آزاد و نیز انجام دادن عبادات در داخل زندان و نماز جمعه و عید در خارج زندان که در کتابهای آداب القضاء طرح شده‌است، نشان از توجه به تربیت و اصلاح مجرمان و برگرداندن آنها به زندگی سالم جامعه دارد. خصوصاً در مورد شرکت در نماز جمعه و عید این وجه آشکارتر است.<ref>در قانون اداره زندانها نیز به تربیت و اصلاح مجرمان توجه ویژه داده شده‌است. بعنوان نمونه می‌توان به م ۲۷ مراجعه نمود</ref>

در مقام برخورد با متهمان نیز همین نوع نگاه را می‌توان در حقوق اسلامی مشاهده کرد. به عنوان نمونه می‌توان به تساوی اصحاب دعوی در برابر قانون و دادگاه اسلامی اشاره کرد.<ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۷، ص۶۵.</ref> چرا که فی الواقع همین مقدار تفاوت ناچیز هم در برخورد با یک متهم می‌تواند مانع اصلاح و تربیت او گردد. علاوه بر این، به منظور حفظ مقام و ارزش عالی انسانی و تقویت آن در جرائمی که جنبه الیهی دارد و با حیثیت و آبروی افراد ارتباط نزدیک و مستقیم دارد، از باب امتنان و تفضّل سعی در مخفی نگه داشتن آن شده تا ضمن بازداشتن از اشاعه فحشا، آبرو و شخصیت اجتماعی افراد آسیب نبیند و در عین حال فرصت کافی برای توبه و اصلاح مجرم وجود داشته باشد.