بیعت رضوان: تفاوت میان نسخه‌ها

== متن آیه ==

== جریان بیعت رضوان ==

در سال ششم هجرت، [[پیامبر اکرم(ص)]] به قصد [[عمره]] با ۱۴۰۰ نفر به سوی [[مکه]] حرکت کردند تا این که به [[حدیبیه]] (روستایی در ۲۰ کیلومتری مکه) رسیدند و متوجه شدند که [[قریش]] به آن‌ها اجازه ورود به مکه را نمی‌دهند. رسول خدا [[عثمان]] را به سوی مکه فرستاد تا اعلام کند، قصد پیامبر(ص) فقط انجام عمره است نه جنگ، ولی چیزی نگذشت که شایعه قتل عثمان توسط مشرکین مکه پیچید، لذا پیامبر(ص) از یارانش خواست تا بار دیگر تجدید [[بیعت]] کنند که تا آخرین نفس مقاومت می‌کنند و خداوند آیه ۱۸ فتح را نازل کرد و این بیعت را تأیید نمود.

این بیعت به‌'''بیعت حدیبیه''' و '''بیعت رضوان''' مشهور گشت. قریش سهیل بن عمر را پیش پیامبر(ص) فرستاد و بالاخره صلحی امضا شد که بعدها به نام [[صلح حدیبیه]] معروف شد. بنابر این صلح، قرار شد مسلمانان سال آینده برای حج به مکه مشرف شوند و تا ۱۰ سال در صلح باشند. این صلح فرصتی برای مسلمانان بو که از جنگ با مشرکان در امان بوده و به‌طور آزاد در مکه حجّ گذارده و با این شیوه به تبلیغ اسلام بپردازند.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ هش، اول، ج۲۲، ص۱۰.</ref>

جریان صلح حدیبیه و نیز بیعت مسلمانان با رسول گرامی اسلام(ص) در تفاسیر [[اهل سنت]]، مانند تفسیر الوسیط، تفسیر المنیر، تفسیر مفاتیح الغیب، تفسیر کشف الاسرار وعده الابرار، تفسیر طبری و دیگر تفاسیر آمده است.

== رضایت الهی از بیعت‌کنندگان! ==

در آیه ۱۸ سوره فتح، خداوند از مؤمنینی که با پیامبر بیعت کرده‌اند، اعلام رضایت نموده است. در آیات ۱۲ تا ۱۵ [[سوره احزاب]] که تقریباً یک سال پس از بیعت رضوان، در جریان [[جنگ خیبر]] نازل گشته است، خداوند به انتقاد از افرادی که در بیعت رضوان، عهد کرده بودند که پیامبر(ص) را تنها نمی‌گذارند، می‌پردازد که {{قرآن|وَ إِذْ قَالَتْ طَائِفَةٌ مِنْهُمْ یَا أَهْلَ یَثْرِبَ لَا مُقَامَ لَکُمْ فَارْجِعُوا ۚ وَیَسْتَأْذِنُ فَرِیقٌ مِنْهُمُ النَّبِیَّ یَقُولُونَ إِنَّ بُیُوتَنَا عَوْرَةٌ وَمَا هِیَ بِعَوْرَةٍ ۖ إِنْ یُرِیدُونَ إِلَّا فِرَارًا|ترجمه=و گروهی از آنها گفتند: ای مردم یثرب، اینجا جای ماندنتان نیست. بازگردید؛ و گروهی از آنها از پیامبر رخصت طلبیدند. می‌گفتند: خانه‌های ما را حفاظی نیست. خانه‌هایشان بی‌حفاظ نبود، می‌خواستند بگریزند.|سوره=احزاب|آیه=۱۳}}

در جای دیگر خداوند، به بیعت رضوان اشاره کرده است که {{قرآن|إِنَّ الَّذینَ یُبایِعونَکَ إِنَّما یُبایِعونَ اللَّهَ یَدُ اللَّهِ فَوقَ أَیدیهِم ۚ فَمَن نَکَثَ فَإِنَّما یَنکُثُ عَلیٰ نَفسِهِ|ترجمه=کسانی که با تو بیعت می‌کنند، تنها با خدا بیعت می‌نمایند و دست خدا بالای دست آن هاست. پس هر کس پیمان‌شکنی کند تنها به زیان خود پیمان شکسته است|سوره=فتح|آیه=۱۰}} بنابر این رضایت الهی و پاداش این بیعت، فقط برای افرادی است که وفادار مانده باشند. علاوه بر اینکه هیچ‌یک از کتب اهل سنت حضور در بیعت رضوان را برای خلفا فضیلتی ندانسته و از آن ذکری نکرده‌اند.

== منابع ==