عصمت حضرت موسی(ع) با توجه به آیه ۲۰ سوره شعراء: تفاوت میان نسخه‌ها

عصمت حضرت موسی(ع) با توجه به آیه ۲۰ سوره شعراء (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۳ مارس ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۳۸

۵۰ بایت حذف‌شده ، ‏۱۳ مارس ۲۰۲۱

بدون خلاصۀ ویرایش

A.rezapour

automoderated، ناظمان (CommentStreams)

۱۵٬۲۵۸

ویرایش

@@ خط ۵: / خط ۵: @@
 {{پاسخ}}
-مفسران از این آیه تفسیرهای متعددی ارائه داده‌اند؛ از جمله اینکه ضلال به معنای گناه و گمراهی نیست بلکه به معنای جهل است.
+مفسران از این آیه تفسیرهای متعددی ارائه داده‌اند؛ از جمله اینکه ضلال به معنای گناه و گمراهی نیست بلکه به معنای جهل است. بنابر این در این آیه، عصمت حضرت موسی(ع) زیر سؤال نمی‌رود، زیرا در قرآن تصریح شده بر این که حضرت موسی از بندگان مخلص بود.<ref>مریم/۵۱.</ref> و شیطان راهی به اغوای مخلصان ندارد.
 ==متن آیه==
@@ خط ۲۱: / خط ۲۱: @@
 یعنی در بین مردم به حق حکمرانی و قضاوت کنند. حضرت موسی(ع) نیز از بیان این تعبیر مرادش این است که اگر آن روز آن عمل را کردم، به خاطر این بود که مصلحت کار را نمی‌دانستم. یک نفر از بنی‌اسرائیل از من کمک خواست، من هم او را یاری کردم و هرگز احتمال نمی‌دادم که این یاری او به کشته شدن مرد قبطی می‌انجامد و من سال‌ها از سرزمین مصر، وطنم دور باشم.<ref>طباطبائی، محمد حسین، المیزان، ترجمه محمد باقر موسوی، قم، جامعه مدرسین، ۱۳۶۳ه‍. ش، ج۱۵، ص۳۶۶.</ref>
-به عبارت دیگر از نظر علامه طباطبایی منظور از «ضلال»، در آیه شریفه، این است که من در آن وقت نمی‌دانستم چگونه باید به این غائله خاتمه دهم و بهترین وجه خاتمه را نمی‌دانستم، لذا مشتی به او زدم و این اتفاق افتاد، بنابراین منظور از «ضلال»، جهل است. بنابر این آیه، عصمت حضرت موسی(ع) زیر سؤال نمی‌رود، زیرا در قرآن تصریح شده بر این که حضرت موسی از بندگان مخلص بود.<ref>مریم/۵۱.</ref> و شیطان راهی به اغوای مخلصان ندارد.
+به عبارت دیگر از نظر [[علامه طباطبایی]] منظور از «ضلال»، در آیه شریفه، این است که من در آن وقت نمی‌دانستم چگونه باید به این غائله خاتمه دهم و بهترین وجه خاتمه را نمی‌دانستم، لذا مشتی به او زدم و این اتفاق افتاد.
 {{مطالعه بیشتر}}