automoderated
۵۴۳
ویرایش
(جایگزینی متن - ' | ارجاعات =' به ' | ارجاعات = | بازبینی نویسنده = ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
گناهکارانی که دائم به ظلم و معصیت مشغول هستند و به ظاهر در خوشی و رفاه به سر میبرند، اینها در واقع مقدمه عذاب آنها است که آنها را به تدریج به سوی عذاب الهی پیش میبرد، اما خودشان متوجه نمیشوند. آسایش و بهرمندی ستمگران و گناهکاران از نعمتهای ظاهری دنیا و سلطه آنان بر زمین، علامت و نشانه خوب بودن آنها یا بر خلاف عدالت الهی نیست بلکه در حقیقت گرفتار عذاب غفلت و مهلت و سقوط در پرتگاه بلای عظیم استدراج گردیدهاند. | گناهکارانی که دائم به ظلم و معصیت مشغول هستند و به ظاهر در خوشی و رفاه به سر میبرند، اینها در واقع مقدمه عذاب آنها است که آنها را به تدریج به سوی عذاب الهی پیش میبرد، اما خودشان متوجه نمیشوند. آسایش و بهرمندی ستمگران و گناهکاران از نعمتهای ظاهری دنیا و سلطه آنان بر زمین، علامت و نشانه خوب بودن آنها یا بر خلاف عدالت الهی نیست بلکه در حقیقت گرفتار عذاب غفلت و مهلت و سقوط در پرتگاه بلای عظیم استدراج گردیدهاند. | ||
از طرفی هم مقتضای سنت الهی این نیست که هر کس در زمین به ظلم و ستم | از طرفی هم مقتضای سنت الهی این نیست که هر کس در زمین به ظلم و ستم بپردازد او را فوراً گرفتار بلا و عذاب آسمانی نماید چه آن که در این صورت همه مجبور خواهند بود نه مختار. | ||
البته باید به این نکته نیز توجه داشت که برخی نعمتها در واقع در نتیجه تلاش و زحمات دنیایی این افراد است که انجام دادهاند و ثمرهاش را نیز به دست آوردهاند. | البته باید به این نکته نیز توجه داشت که برخی نعمتها در واقع در نتیجه تلاش و زحمات دنیایی این افراد است که انجام دادهاند و ثمرهاش را نیز به دست آوردهاند. | ||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
[[امام علی(ع)]] میفرماید: «هیچ ملّتی از آغوش ناز و نعمت زندگی گرفته نشده مگر به واسطه گناهانی که انجام دادند، زیرا خداوند هرگز به بندگان خود ستم روا نمیدارد.»<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱۲.</ref> | [[امام علی(ع)]] میفرماید: «هیچ ملّتی از آغوش ناز و نعمت زندگی گرفته نشده مگر به واسطه گناهانی که انجام دادند، زیرا خداوند هرگز به بندگان خود ستم روا نمیدارد.»<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱۲.</ref> | ||
اعمال انسان با نظام تکوین زندگی او، ارتباط و پیوند وجود دارد که اگر براساس اصول فطرت و قوانین آفرینش گام بردارند برکات الهی شامل حال آنها میشود و هرگاه فاسد شوند زندگی آنها به فساد و تباهی میگراید. | میان اعمال انسان با نظام تکوین و زندگی او، ارتباط و پیوند وجود دارد که اگر براساس اصول فطرت و قوانین آفرینش گام بردارند برکات الهی شامل حال آنها میشود و هرگاه فاسد شوند زندگی آنها به فساد و تباهی میگراید. | ||
برخی مؤمنان خود سبب فرو فرستادن بلا از جانب خداوند هستند به این معنی که در طول زندگی لغزشهایی از آنها سر میزند که مستوجب تنبیه است و خداوند به خاطر [[ایمان]] این اشخاص عذاب آنها را در قالب بلا و در این دنیا فرو میفرستد و عذاب آنها را به [[آخرت]] محوّل نمیکند و به این وسیله آنها را از آلودگی پاک کرده و آماده برخوردار شدن از نعمتهای اخروی میگرداند. در حدیثی از [[امام صادق(ع)]] نقل شده که فرمودند: «هنگامی که بندهای گناهانش افزون شود و اعمالی که آن را جبران کند نداشته باشد خداوند او را گرفتار اندوه میکند تا گناهانش را پاک کند».<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، دارالکتب الاسلامیّه، ج۲، ص۴۴۴. بیتا.</ref> | برخی مؤمنان خود سبب فرو فرستادن بلا از جانب خداوند هستند به این معنی که در طول زندگی لغزشهایی از آنها سر میزند که مستوجب تنبیه است و خداوند به خاطر [[ایمان]] این اشخاص عذاب آنها را در قالب بلا و در این دنیا فرو میفرستد و عذاب آنها را به [[آخرت]] محوّل نمیکند و به این وسیله آنها را از آلودگی پاک کرده و آماده برخوردار شدن از نعمتهای اخروی میگرداند. در حدیثی از [[امام صادق(ع)]] نقل شده که فرمودند: «هنگامی که بندهای گناهانش افزون شود و اعمالی که آن را جبران کند نداشته باشد خداوند او را گرفتار اندوه میکند تا گناهانش را پاک کند».<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، دارالکتب الاسلامیّه، ج۲، ص۴۴۴. بیتا.</ref> | ||
خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
| لینکدهی = شد | | لینکدهی = شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه =شد | ||
| تغییر مسیر =شد | | تغییر مسیر =شد | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
[[رده:بلایا و شرور]] |