۷٬۱۵۶
ویرایش
(جایگزینی متن - ' | ارجاعات =' به ' | ارجاعات = | بازبینی نویسنده = ') |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۳: | خط ۳: | ||
نظریه کسب در اهل سنت (اشاعره) را توضیح داده و نقدهای وارد بر آن را بیان کنید. | نظریه کسب در اهل سنت (اشاعره) را توضیح داده و نقدهای وارد بر آن را بیان کنید. | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}}'''نظریه کَسْب''' را ابوالحسن اشعری بنیانگذار اشاعره از فرقههای کلامی اهل سنت مطرح کرد. براساس این نظریه خداوند پدید آورنده و خالق افعال، و انسان کسبکننده آن است. علت طرح این نظریه آن است که اشعریها معتقدند افعال انسان فقط به قدرت خداوند تحقق مییابد. اما با جبر نیز مخالف بوده و آنرا مردود میدانند. | {{پاسخ}} | ||
{{درگاه|واژهها}} | |||
'''نظریه کَسْب''' را ابوالحسن اشعری بنیانگذار اشاعره از فرقههای کلامی اهل سنت مطرح کرد. براساس این نظریه خداوند پدید آورنده و خالق افعال، و انسان کسبکننده آن است. علت طرح این نظریه آن است که اشعریها معتقدند افعال انسان فقط به قدرت خداوند تحقق مییابد. اما با جبر نیز مخالف بوده و آنرا مردود میدانند. | |||
متکلمان اشاعره، تبیینهای مختلفی از این نظریه ارائه کردهاند. براساس یکی از این نظریات کسب عبارت است از تأثیر قدرت حادث انسان در انجام فعل. براساس این تفسیر، زمانی که انسان در صدد انجام فعل بر میآید خداوند قدرتی را در او ایجاد میکند و این قدرت حادث، در وقوع فعل مؤثر است. | متکلمان اشاعره، تبیینهای مختلفی از این نظریه ارائه کردهاند. براساس یکی از این نظریات کسب عبارت است از تأثیر قدرت حادث انسان در انجام فعل. براساس این تفسیر، زمانی که انسان در صدد انجام فعل بر میآید خداوند قدرتی را در او ایجاد میکند و این قدرت حادث، در وقوع فعل مؤثر است. | ||
خط ۲۰: | خط ۲۲: | ||
* احمد امین مصری میگوید: «فهو شکل جدید فی التعبیر عن الجبر؛ نظریه کسب تعبیری جدید از نظریه جبر است».<ref>ربانی گلپایگانی، علی، الکلام المقارن، قم، دفتر نماینده ولی فقیه در امور اهل سنت بلوچستان، چاپ اول، ۱۴۱۲ق، ص۲۰۷.</ref> | * احمد امین مصری میگوید: «فهو شکل جدید فی التعبیر عن الجبر؛ نظریه کسب تعبیری جدید از نظریه جبر است».<ref>ربانی گلپایگانی، علی، الکلام المقارن، قم، دفتر نماینده ولی فقیه در امور اهل سنت بلوچستان، چاپ اول، ۱۴۱۲ق، ص۲۰۷.</ref> | ||
بنابراین نه تنها از نظر متکلمان عدلیه (شیعه و معتزله) نظریه کسب مورد قبول نیست حتی عده ای از علمای اشاعره | بنابراین نه تنها از نظر متکلمان عدلیه (شیعه و معتزله) نظریه کسب مورد قبول نیست حتی عده ای از علمای اشاعره نیز این نظریه را قبول ندارند و آن را با جبر در نتیجه یکسان میدانند و جبر نیز با اصل عدل الهی و تکلیف و توابع آن ناسازگار است. | ||
== معنای اول == | == معنای اول == | ||
خط ۴۳: | خط ۴۵: | ||
{{شاخه | {{شاخه | ||
| شاخه اصلی = کلام | | شاخه اصلی = کلام | ||
|شاخه فرعی۱ = عدل الهی | | شاخه فرعی۱ = عدل الهی | ||
|شاخه فرعی۲ = جبر و اختیار | | شاخه فرعی۲ = جبر و اختیار | ||
|شاخه فرعی۳ = | | شاخه فرعی۳ = | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
خط ۵۳: | خط ۵۵: | ||
| لینکدهی = | | لینکدهی = | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه =شد | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر = | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
خط ۶۳: | خط ۶۵: | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
[[رده:نظریه کسب]] |