۱۱٬۹۱۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
نمی گوئیم ما از اصل وجود او، از علم و قدرت و [[اراده|اراده الهی]] و [[حیات]] او بی خبریم، بلکه میگوییم ما یک معرفت اجمالی از همه این امور داریم و هرگز به عمق و باطن آن راه نمییابیم. [[امام صادق(ع)]] فرمودند: «اذا انتهی الکلام الی الله فامسکوا؛ هنگامی که سخن به ذات خدا میرسد سکوت کنید»<ref>تفسیر علی بن ابراهیم، طبق نقل نور الثقلین، جلد ۵، صفحه ۱۷۰.</ref> یعنی درباره ذات او سخن نگونید که عقلها در آن حیران است و به جایی نمیرسد، و اندیشه در ذات نامحدود برای عقول محدود غیرممکن است.<ref>تفسیر نمونه، ج۲۲، ص ۵۵۸.</ref> | نمی گوئیم ما از اصل وجود او، از علم و قدرت و [[اراده|اراده الهی]] و [[حیات]] او بی خبریم، بلکه میگوییم ما یک معرفت اجمالی از همه این امور داریم و هرگز به عمق و باطن آن راه نمییابیم. [[امام صادق(ع)]] فرمودند: «اذا انتهی الکلام الی الله فامسکوا؛ هنگامی که سخن به ذات خدا میرسد سکوت کنید»<ref>تفسیر علی بن ابراهیم، طبق نقل نور الثقلین، جلد ۵، صفحه ۱۷۰.</ref> یعنی درباره ذات او سخن نگونید که عقلها در آن حیران است و به جایی نمیرسد، و اندیشه در ذات نامحدود برای عقول محدود غیرممکن است.<ref>تفسیر نمونه، ج۲۲، ص ۵۵۸.</ref> | ||
هنگامی که به [[جهان هستی]] و موجودات بدیع، ظریف و شگفتآور مینگریم یا نگاهی به وجود خود میکنیم، بهطور اجمال میفهمیم که خالق و [[آفریدگار]]ی دارد. این همان علم اجمالی است که آخرین مرحله قدرت شناخت انسان درباره خداست و هر چه به اسرار هستی آگاهتر شویم به عظمت او آشناتر و در مسیر معرفت اجمالی او قویتر میگردیم، اما هنگامی که از خود میپرسیم او چیست؟ و چگونه است؟ و دست به سوی حقیقت ذات پاک او دراز میکنیم، چیزی جز حیرت و سرگردانی نصیبمان نمیشود | هنگامی که به [[جهان هستی]] و موجودات بدیع، ظریف و شگفتآور مینگریم یا نگاهی به وجود خود میکنیم، بهطور اجمال میفهمیم که خالق و [[آفریدگار]]ی دارد. این همان علم اجمالی است که آخرین مرحله قدرت شناخت انسان درباره خداست و هر چه به اسرار هستی آگاهتر شویم به عظمت او آشناتر و در مسیر معرفت اجمالی او قویتر میگردیم، اما هنگامی که از خود میپرسیم او چیست؟ و چگونه است؟ و دست به سوی حقیقت ذات پاک او دراز میکنیم، چیزی جز حیرت و سرگردانی نصیبمان نمیشود. | ||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} |