۱۱٬۹۱۳
ویرایش
نظریه کسب: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
۱. در یک تفسیر، کسب عبارت است از :تأثیر قدرت حادث انسان در انجام فعل» بر اساس این تفسیر، وقتی انسان در صدد انجام فعل بر می‌آید خداوند قدرتی را در او احداث می‌کند و این قدرت حادث، در وقوع فعل مزبور مؤثر است. | ۱. در یک تفسیر، کسب عبارت است از :تأثیر قدرت حادث انسان در انجام فعل» بر اساس این تفسیر، وقتی انسان در صدد انجام فعل بر می‌آید خداوند قدرتی را در او احداث می‌کند و این قدرت حادث، در وقوع فعل مزبور مؤثر است. | ||
از این تفسیر بدست می‌آید که قائلین به آن برای قدرت و اراده انسان در تحقق فعل، نوعی تأثیر قائلند هر چند که در چگونگی تأثیرگذاری آن وجوه مختلفی گفته شده است.<ref> | از این تفسیر بدست می‌آید که قائلین به آن برای قدرت و اراده انسان در تحقق فعل، نوعی تأثیر قائلند هر چند که در چگونگی تأثیرگذاری آن وجوه مختلفی گفته شده است.<ref>ربانی گلپایگانی، علی، کلام تطبیقی، قم، مرکز جهانی علوم اسلامی، چاپ اول، ۱۳۸۳ش، ج۱، ص۲۳۷.</ref> | ||
نقد: اشکال این تفسیر آن است که جایگاه قدرت حادث انسان را درست مشخص نکرده است و اگر مرادشان این باشد که قدرت انسان در عرض قدرت خداوند قرار دارد این مستلزم امری محال است و آن اجتماع دو قدرت بر مقدور واحد است که بالبداهه امری محال است و اگر مرادشان این باشد که قدرت انسان در طول قدرت خدا است لازمه اش آن است که انسان نیز در وقوع فعل خویش مؤثر باشد و این مدعای طرفداران أختیار است.<ref>سعیدی مهر، محمد، آموزش کلام اسلامی، قم، انتشارات طه، چاپ دوم، ۱۳۸۱ش، ج۱، ص۳۴۲.</ref> | نقد: اشکال این تفسیر آن است که جایگاه قدرت حادث انسان را درست مشخص نکرده است و اگر مرادشان این باشد که قدرت انسان در عرض قدرت خداوند قرار دارد این مستلزم امری محال است و آن اجتماع دو قدرت بر مقدور واحد است که بالبداهه امری محال است و اگر مرادشان این باشد که قدرت انسان در طول قدرت خدا است لازمه اش آن است که انسان نیز در وقوع فعل خویش مؤثر باشد و این مدعای طرفداران أختیار است.<ref>سعیدی مهر، محمد، آموزش کلام اسلامی، قم، انتشارات طه، چاپ دوم، ۱۳۸۱ش، ج۱، ص۳۴۲.</ref> | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
بنابراین نه تنها از نظر متکلمان عدلیه (شیعه و معتزله) نظریه کسب مورد قبول نیست حتی عده ای از علمای خود اشاعره و ماتریدیّه این نظریه را قبول ندارند و آن را با جبر در نتیجه یکسان می‌دانند و جبر نیز با اصل عدل الهی و تکلیف و توابع آن ناسازگار می‌باشد و قابل قبول نیست. | بنابراین نه تنها از نظر متکلمان عدلیه (شیعه و معتزله) نظریه کسب مورد قبول نیست حتی عده ای از علمای خود اشاعره و ماتریدیّه این نظریه را قبول ندارند و آن را با جبر در نتیجه یکسان می‌دانند و جبر نیز با اصل عدل الهی و تکلیف و توابع آن ناسازگار می‌باشد و قابل قبول نیست. | ||
<span></span> | |||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} | ||
| خط ۴۱: | خط ۴۲: | ||
۳ـ الإلهیّات، جعفر سبحانی، قم، المرکز العالمی للدراسات الإسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۷۵ به بعد. | ۳ـ الإلهیّات، جعفر سبحانی، قم، المرکز العالمی للدراسات الإسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۷۵ به بعد. | ||
<span></span> | |||
== منابع == | == منابع == | ||