شهادت یا وفات امام زمان(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۱: خط ۲۱:
* از امام صادق(ع) و امام رضا(ع) نیز روایت شده است که {{عربی|مَا مِنَّا إِلاَّ مَسْمُومٌ أَوْ مَقْتُولٌ|ترجمه=هيچ كدام از ما نيست مگر اينكه مسموم يا مقتول است}}.<ref>همان؛ طبرسی، اعلام الوری باعلام الهدی، ص۳۴۹.</ref>  
* از امام صادق(ع) و امام رضا(ع) نیز روایت شده است که {{عربی|مَا مِنَّا إِلاَّ مَسْمُومٌ أَوْ مَقْتُولٌ|ترجمه=هيچ كدام از ما نيست مگر اينكه مسموم يا مقتول است}}.<ref>همان؛ طبرسی، اعلام الوری باعلام الهدی، ص۳۴۹.</ref>  


براساس حدیثی که امام مجتبی(ع) فرمود و تأکیدی که امام صادق(ع) و امام رضا(ع) نموده است، امام زمان(ع) نیز به شهادت خواهند رسید. بیشتر عالمان شیعه، روایات دال بر شهادت را ترجیح داده‌اند و قائل به شهادت معصومان(ع) می‌باشند.<ref>طبسی، نجم الدین، چشم‌اندازی به حکومت مهدی، ص۲۱۴، چاپ اول، ۱۳۸۰، بوستان کتاب ـ قم.</ref>
براساس حدیثی که امام مجتبی(ع) فرمود و تأکیدی که امام صادق(ع) و امام رضا(ع) نموده است، امام زمان(ع) نیز به شهادت خواهند رسید. بیشتر عالمان شیعه، روایات دال بر شهادت را ترجیح داده‌ و قائل به شهادت معصومان(ع) می‌باشند.<ref>طبسی، نجم الدین، چشم‌اندازی به حکومت مهدی، ص۲۱۴، چاپ اول، ۱۳۸۰، بوستان کتاب ـ قم.</ref>


مرحوم علامه مجلسی در بحارالانوار با این عنوان، بابی را گشوده است: {{عربی|انهم(ع) لا یموتون الا بالشهاده|ترجمه=این بزرگواران نمی‌میرند مگر با شهادت.}}<ref>مجلسی، بحار الانوار، ج۲۷، ص۲۱۳.</ref>
علامه مجلسی در بحارالانوار با این عنوان، بابی را گشوده است: {{عربی|أنهم(ع) لا يموتون إلا بالشهادة|ترجمه=این بزرگواران نمی‌میرند مگر با شهادت}}.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ج۲۷، ص۲۱۳.</ref>


== نحوه شهادت حضرت (علیه السلام) ==
'''چگونگی شهادت حضرت(ع)'''
در مورد چگونگی شهادت حضرت، فقط یک روایت در بعضی منابع شیعی نقل شده است که در آن از زنی به نام سعیده که از طایفه بنی تمیم و دارای محاسن و ریش شبیه مردان است، به عنوان قاتل حضرت نام برده شده است که در هنگام عبور حضرت، از بالای بام سنگی را به سوی حضرت پرتاب می‌کند و حضرت را به شهادت می‌رساند،<ref>صدر، سید محمد، تاریخ ما بعد الظهور، ص۸۸۱، مکتبه الامام امیرالمؤمنین(ع)، اصفهان.</ref> ولی این روایت در منابع معتبر شیعی نقل نشده و دلیل قطعی در مورد چگونگی شهادت حضرت، در دست نمی‌باشد، بنابراین می‌توان گفت: که حتی بنابر صحیح بودن روایات دال بر شهادت، کیفیت و نحوه شهادت آن عزیز چندان روشن نمی‌باشد.


ناگفته نماند که این دو دسته روایات با هم منافات ندارند؛ زیرا شهادت نیز نوعی مرگ است و روایات دال بر مرگ آن حضرت با شهادتشان منافات ندارد.
در مورد چگونگی شهادت حضرت، فقط یک روایت در برخی منابع شیعه نقل شده که در آن، از زنی، دارای ریش و شبیه مردان، به عنوان قاتل امام، نام برده شده‌است که در هنگام عبور حضرت، از بالای بام سنگی را به سوی حضرت پرتاب، و حضرت را به شهادت می‌رساند،<ref>صدر، سید محمد، تاریخ ما بعد الظهور، ص۸۸۱، مکتبه الامام امیرالمؤمنین(ع)، اصفهان.</ref>
گفتنی است این روایت در منابع معتبر شیعه نقل نشده و دلیل قطعی در مورد چگونگی شهادت حضرت، وجود ندارد.


== ج – غسل و دفن امام «ع» ==
'''غسل و دفن امام(ع)'''
امام صادق (علیه السلام) می‌فرماید: «اولین کسی که قبر او شکافته می‌شود و به سوی دنیا بازمی‌گردد، حسین بن علی (علیهما السلام) است.»<ref>محمدی ری شهری، میزان الحکمه، ج۴، ص۵۸، ش ۶۹۳۲، چاپ مکتب الاعلام، ۱۳۶۲ هـ.ش.</ref> و در جای دیگر می‌فرماید: «نخستین فردی که به دنیا بازمی‌گردد، حسین بن علی است پس حکومت می‌کند تا وقتی که در اثر پیری ابروان او بر چشمانش می‌افتد.»<ref>معجم احادیث المهدی، ج۵، ص۳۲۸، ش ۱۷۶۶.</ref> که اشاره به طولانی بودن حکومت امام حسین در عصر رجعت است.
در روایاتی که درباره رجعت امامان آمده، گفته شده، غسل، کفن و نماز امام زمان(ع) توسط امام حسین(ع) صورت می گیرد.
 
جابر نیز از امام باقر (علیه السلام) نقل می‌کند که امام حسین (علیه السلام) در روز عاشورا، پیش از شهادتش، به تفصیل درمورد رجعت خود و یاران خود سخن گفت: «بشارت باد شما را به خدا قسم اگر این قوم ما را بکشند، ما نخستین کسانی هستیم که نزد پیامبرمان بازمی‌گردیم و تا مدتی که خدا بخواهد توقف خواهیم کرد، آن گاه من اولین کسی هستم که قبرش شکافته می‌شود و ناگهان از قبر خارج می‌شوم، در حالی که امیر المؤمنین نیز از قبرش خارج شده و مهدی ما نیز قیام نموده است.»<ref>بحار الانوار، ج۵۳، ص۶۱، حدیث ۵۲.</ref> در این روایت، رجعت امام حسین و امیر المؤمنین (علیهما السّلام) همزمان با قیام حضرت مهدی(عج) بیان شده است. در روایت دیگر امام صادق (علیه السلام) می‌فرماید: «امام حسین (علیه السلام) همراه با شهدای کربلا و هفتاد پیامبر، بازگشت می‌نماید، رو می‌آورد به سوی دنیا امام حسین همراه با کسانی که با وی به قتل رسیده بودند و همراهی می‌کنند او را هفتاد پیامبری که با موسی بن عمران مبعوث شدند. آن وقت حضرت قائم انگشترش را به او می‌سپارد.»<ref>معجم احادیث المهدی، ج۳، ص۸۹، ش ۱۱۵۸.</ref>
 
در ادامه این حدیث اشاره به غسل و دفن امام زمان (علیه السلام) به وسیله امام حسین (علیه السلام) نیز شده است.
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}


۷٬۲۳۰

ویرایش