automoderated، ناظمان (CommentStreams)
۱۵٬۱۴۷
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
منظور از غروب خورشید در چشمه گل آلود در آیه ۸۶ سوره کهف چیست؟ | منظور از غروب خورشید در چشمه گل آلود در آیه ۸۶ سوره کهف چیست؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}}منظور از غروب خورشید در آب گِلآلود این است که بیننده تصور میکند که خورشید در آب غروب میکند؛ نه اینکه واقعاً و حقیقتاً چنین چیزی وجود داشته باشد. امروزه هم هر کس به غروب خورشید نگاه کند، خیال میکند که خورشید پشت کوه یا دریایی دارد غروب میکند که در واقع این کوه و دریاست که مانع دید است و خورشید را از نگاه چشم میبرد نه اینکه خورشید در پشت کوه غروب کند. | ||
این | |||
== متن آیه == | |||
{{قرآن بزرگ|...حَتی إِذَا بَلَغَ مَغْرِبَ الشَّمْسِ وَجَدَهَا تَغْرُبُ فی عَیْنٍ حَمِئَه... | |||
| سوره = کهف | |||
| آیه = ۸۶ | |||
| ترجمه = تا آنگاه كه به غروبگاه خورشيد رسيد، به نظرش آمد كه [خورشيد] در چشمهاى گِلآلود و سياه غروب میكند. | |||
}} | |||
== تفاسیر از این آیه == | == تفاسیر از این آیه == | ||
[[تفسیر احسن الحدیث]] مینویسد: «این دو آیه در بیان سفر اول ذوالقرنین است و نشان میدهد که او در سفر مغرب به کنار دریایی رسیده که آب آن در اثر لجنها سیاه دیده میشد و بیننده خیال میکرد که آفتاب در آن غروب میکند. این یک امر عادی است، ما اگر در کنار دریایی باشیم که در آن خشکی دیده نشود، خواهیم دید که آفتاب در آب غروب میکند و از آن طلوع میکند. النهایه آنجا خلیج کم عمقی بوده که آب به واسطه لجن، سیاه دیده میشده است.»<ref>تفسیر أحسن الحدیث، ج۶، ص۲۶۶.</ref> | این آیه دنباله داستان [[ذوالقرنین]] است. [[تفسیر احسن الحدیث]] مینویسد: «این دو آیه در بیان سفر اول ذوالقرنین است و نشان میدهد که او در سفر مغرب به کنار دریایی رسیده که آب آن در اثر لجنها سیاه دیده میشد و بیننده خیال میکرد که آفتاب در آن غروب میکند. این یک امر عادی است، ما اگر در کنار دریایی باشیم که در آن خشکی دیده نشود، خواهیم دید که آفتاب در آب غروب میکند و از آن طلوع میکند. النهایه آنجا خلیج کم عمقی بوده که آب به واسطه لجن، سیاه دیده میشده است.»<ref>تفسیر أحسن الحدیث، ج۶، ص۲۶۶.</ref> | ||
در [[تفسیر المیزان]] گفته شده است: مقصود از اینکه فرمود «آفتاب را یافت که در دریایی لجندار غروب میکرد» این است که به ساحل دریایی رسید که دیگر ماورای آن خشکی امید نمیرفت، و چنین به نظر میرسید که آفتاب در دریا غروب میکند چون انتهای افق بر دریا منطبق است.<ref>ترجمه تفسیر المیزان، ج۱۳، ص۴۹۹.</ref> چنین چشمه لجنداری با دریای محیط، یعنی اقیانوس غربی، که جزائر خالدات در آن است منطبق است و جزائر مذکور همان جزائری است که در هیئت و جغرافیای قدیم مبدأ طول به شمار میرفت؛ و بعدها غرق شده و فعلاً اثری از آنها نمانده است.<ref>ترجمه تفسیر المیزان، ج۱۳، ص۴۹۹.</ref> کسی که خورشید را در هنگام غروب در کنار این چشمه مشاهده میکرد تصور میکرد که خورشید در این چشمه غروب میکند نه اینکه واقعا خورشید در آن غروب کند. | در [[تفسیر المیزان]] گفته شده است: مقصود از اینکه فرمود «آفتاب را یافت که در دریایی لجندار غروب میکرد» این است که به ساحل دریایی رسید که دیگر ماورای آن خشکی امید نمیرفت، و چنین به نظر میرسید که آفتاب در دریا غروب میکند چون انتهای افق بر دریا منطبق است.<ref>ترجمه تفسیر المیزان، ج۱۳، ص۴۹۹.</ref> چنین چشمه لجنداری با دریای محیط، یعنی اقیانوس غربی، که جزائر خالدات در آن است منطبق است و جزائر مذکور همان جزائری است که در هیئت و جغرافیای قدیم مبدأ طول به شمار میرفت؛ و بعدها غرق شده و فعلاً اثری از آنها نمانده است.<ref>ترجمه تفسیر المیزان، ج۱۳، ص۴۹۹.</ref> کسی که خورشید را در هنگام غروب در کنار این چشمه مشاهده میکرد تصور میکرد که خورشید در این چشمه غروب میکند نه اینکه واقعا خورشید در آن غروب کند. |