۱۱٬۹۱۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
مساجد، حرمهای امامان و امامزادگان و مراسمهای مذهبی، مکانها و مناسکی هستند که مؤمنان از طریق آنها با خدا ارتباط برقرار کنند. | مساجد، حرمهای امامان و امامزادگان و مراسمهای مذهبی، مکانها و مناسکی هستند که مؤمنان از طریق آنها با خدا ارتباط برقرار کنند. اما اگر حفظ جان مومنان که در نگاه دین بسیار محترم است، بستگی به تعطیلی موقت مساجد و حرمهای اولیای الهی داشته باشد، باید این مراسمها و آیینها را به صورت موقت تعطیل کرد. تعطیلی این مکانها و برخی از مراسمهای مذهبی به معنای تعطیلی دین، دینداری و بندگی خدا نیست. انسان مؤمن میتواند در همه امور زندگی و در هر حال و هر مکانی به یاد خدا باشد و کارهایی را برای خدا انجام دهد. | ||
مساجد و حرمها را انسانها برپا میکنند تا با خدای خود مناجات کرده و به او نزدیک شوند. خداوند برپایی مساجد را دوست دارد و به آن امر کرده است. اما علاوه بر این، به انسان نعمت عقل را نیز عطا کرده و از طریق وحی به انسان آموخته که حفظ جان واجب است و اگر حفظ جان مستلزم تعطیلی موقت مسجد باشد، تعطیلی آن واجب است. با نگاه توحیدی و جامع به اسلام، استحباب یا وجوب ساخت مسجد با وجوب تعطیلی موقت آن، برای حفظ جان انسانها هیچ تضادی ندارد، بلکه کاملا منطبق بر اسلام است. | مساجد و حرمها را انسانها برپا میکنند تا با خدای خود مناجات کرده و به او نزدیک شوند. خداوند برپایی مساجد را دوست دارد و به آن امر کرده است. اما علاوه بر این، به انسان نعمت عقل را نیز عطا کرده و از طریق وحی به انسان آموخته که حفظ جان واجب است و اگر حفظ جان مستلزم تعطیلی موقت مسجد باشد، تعطیلی آن واجب است. با نگاه توحیدی و جامع به اسلام، استحباب یا وجوب ساخت مسجد با وجوب تعطیلی موقت آن، برای حفظ جان انسانها هیچ تضادی ندارد، بلکه کاملا منطبق بر اسلام است. |