ادیان در عصر ظهور: تفاوت میان نسخه‌ها

بنابراین یهود و نصاری در عصر دولت مهدی باقی خواهند ماند، ولی از اعتقاد به تثلیث و شرک دست برمی‌دارند و خداپرست می‌شوند و تحت الحمایه حکومت اسلامی به زندگی خویش ادامه می‌دهند در عین حال، دولت‌های باطل سقوط می‌کنند و قدرت جهان در دست مسلمانان صالح واقع می‌شود و دین اسلام دین جهانی و بر تمام ادیان غالب می‌گردد و بانگ توحید از همه جا بلند می‌شود.<ref>دادگستر جهان، ص۳۰۶.</ref>

آیت‌الله مکارم شیرازی می‌نویسند: … یکی از برنامه‌های اساسی امام زمان(ع)، توحید صفوف در سایه توحید مذهب است ولی نباید تردید به خود راه داد که این توحید نه ممکن است اجباری باشد و نه اگر امکان اجباری در آن بود منطقی بود اجباری شود. علاوه بر این روش و سنت پیامبر(ص) چنانکه قرآن هم گواهی می‌دهد، بر اجبار نبوده که «لا اکراه فی الدین»، لذا همواره اسلام اهل کتاب را به عنوان یک اقلیت سالم پذیرفته و از آن‌ها مادام که دست به تحریکاتی نزنند حمایت کرده است.

امام صادق(ع) می‌فرماید: … به خدا سوگند ای مفضّل اختلاف از میان ادیان برداشته می‌شود و همه به صورت یک آیین در می‌آیند؛ همان گونه که خداوند عزوجل می‌گوید: دین در نزد خدا تنها اسلام است…»<ref>بحارالانوار، ج۵۳، ص۴.</ref> و به این ترتیب آئین توحید و اسلام در همه خانه‌ها در درون زندگی همه انسان‌ها و در تمام دل‌ها وارد می‌شود ولی با این همه نمی‌توان گفت که اقلیت‌های کوچکی از پیروان ادیان آسمانی دیگر مطلقاً وجود نخواهد داشت… به هر حال اگر چنین اقلیتی هم وجود داشته باشد، به صورت یک اقلیت سالم و با حفظ شرایط اهل ذمه مورد حمایت آن حکومت اسلامی خواهد بود.»<ref>مکارم شیرازی، ناصر، حکومت جهانی مهدی، انتشارات نسل جوان، چاپ یازدهم، چاپخانه نمونه، ص۲۸۹–۲۸۷.</ref>