automoderated، دیوان‌سالاران، مدیران
۷٬۲۳۰
ویرایش
حقیقت شفاعت: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
تمیزکاری منبع
جز (تمیزکاری) |
جز (تمیزکاری منبع) |
||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
بنابراین، گرچه در لسان روایات این اصطلاح بیشتر در مورد دوم یعنی نجات از عذاب به کار برده شده است ولی چنانچه اشاره گردید، دامنه شفاعت حوزهٔ وسیعی دارد و شامل عموم مستحقین اعم از افراد مؤمن و صالح یا غیرصالح می‌شود، حتی افراد صالح نیز چون دارای مراتب و مقامات متفاوت می‌باشند، مقام بالاتر نسبت به مراتب پائین‌تر، حق شفاعت دارد. | بنابراین، گرچه در لسان روایات این اصطلاح بیشتر در مورد دوم یعنی نجات از عذاب به کار برده شده است ولی چنانچه اشاره گردید، دامنه شفاعت حوزهٔ وسیعی دارد و شامل عموم مستحقین اعم از افراد مؤمن و صالح یا غیرصالح می‌شود، حتی افراد صالح نیز چون دارای مراتب و مقامات متفاوت می‌باشند، مقام بالاتر نسبت به مراتب پائین‌تر، حق شفاعت دارد. | ||
[[امام باقر(ع)]] می‌فرماید: یک فرد از مؤمنین، حداقل در مورد سی نفر حق شفاعت دارد<ref>محمدی ری شهری، میزان الحکمه، ۵ جلدی، چاپ دارالحدیث، ج ۲، ص ۱۴۷۶، ح۹۵۲۴.</ref> و نیز می‌فرماید: یک مرد مؤمن در مورد قوم و بستگان و اهل خانواده خود می‌تواند شفاعت نماید.<ref> | [[امام باقر(ع)]] می‌فرماید: یک فرد از مؤمنین، حداقل در مورد سی نفر حق شفاعت دارد<ref>محمدی ری شهری، میزان الحکمه، ۵ جلدی، چاپ دارالحدیث، ج ۲، ص ۱۴۷۶، ح۹۵۲۴.</ref> و نیز می‌فرماید: یک مرد مؤمن در مورد قوم و بستگان و اهل خانواده خود می‌تواند شفاعت نماید.<ref>ری شهری، میزان الحکمه، دارالحدیث، ج ۲، ص ۱۴۷۶، ح۹۵۲۳.</ref> سر رشته دار این سلسله نیز [[پیامبر(ص)]] و [[اهل بیت(ع)]] می‌باشند که صاحب مقام شفاعت کبری در قیامت‌اند. [[امام صادق(ع)]] در این مورد می‌فرماید: ''ما من احد من الاولین و الاخرین الا و هو یحتاج الی شفاعه محمد یوم القیامه''<ref>ری شهری، میزان الحکمه، دارالحدیث، ج ۲، ص ۱۴۷۴، ح۹۴۹۸.</ref> هیچ فردی از خوبان و بدان چه از امت‌های گذشته و چه از امت [[اسلام]] نیستند مگر این که در قیامت محتاج شفاعت رسول اکرم می‌باشند. زیرا طبق روایات، این مقام از آن رسول اکرم(ص) می‌باشد که خداوند به آن حضرت اعطا فرموده است. | ||
مسئله شفاعت به معنای بهره گرفتن شایستگان از عفو و رحمت واسعه پروردگار در پرتو دستگیری و عنایت اولیاء الهی، یکی از معارف [[قرآنی]] و از اعتقادات اصیل و امیدبخش اسلام است که از یکسو به خاطر زمینه‌های مساعد افراد و از سوی دیگر به خاطر مقام و منزلت و آبروی اولیاء الهی مخصوصاً پیامبر اسلام(ص) و ائمه(ع)، این تفضل از رهگذر شفاعت آنان نصیب دیگران می‌گردد و بسیاری از کسانی که اهل عذاب و آتش‌اند و مستحق عقوبت و مجازات، بوسیله آنان نجات می‌یابند و به صف اهل [[بهشت]] می‌پیوندند. | مسئله شفاعت به معنای بهره گرفتن شایستگان از عفو و رحمت واسعه پروردگار در پرتو دستگیری و عنایت اولیاء الهی، یکی از معارف [[قرآنی]] و از اعتقادات اصیل و امیدبخش اسلام است که از یکسو به خاطر زمینه‌های مساعد افراد و از سوی دیگر به خاطر مقام و منزلت و آبروی اولیاء الهی مخصوصاً پیامبر اسلام(ص) و ائمه(ع)، این تفضل از رهگذر شفاعت آنان نصیب دیگران می‌گردد و بسیاری از کسانی که اهل عذاب و آتش‌اند و مستحق عقوبت و مجازات، بوسیله آنان نجات می‌یابند و به صف اهل [[بهشت]] می‌پیوندند. | ||