automoderated، دیوانسالاران، مدیران
۷٬۲۳۰
ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
مسئله پایان جهان یک امر غیبی است که بر همه ما پوشیده است. در آیات قرآن علم غیب مخصوص خدا و رسول و اهل بیت | |||
* {{قرآن|يَمْحُو اللَّهُ مَا يَشَاءُ وَيُثْبِتُ ۖ وَعِنْدَهُ أُمُّ الْكِتَابِ|ترجمه=خدا هر چه را بخواهد محو می کند و هر چه را بخواهد ثابت و پابرجا می نماید، و "امّ الکتاب "نزد اوست|سوره=رعد|آیه=۳۹}} | * {{قرآن|يَمْحُو اللَّهُ مَا يَشَاءُ وَيُثْبِتُ ۖ وَعِنْدَهُ أُمُّ الْكِتَابِ|ترجمه=خدا هر چه را بخواهد محو می کند و هر چه را بخواهد ثابت و پابرجا می نماید، و "امّ الکتاب "نزد اوست|سوره=رعد|آیه=۳۹}} | ||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
* {{قرآن|إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ|۱|وَإِذَا النُّجُومُ انْكَدَرَتْ|۲|وَإِذَا الْجِبَالُ سُيِّرَتْ|۳|ترجمه=هنگامی که خورشید را به هم درپیچند و هنگامی که ستارگان تیره و بی نور شوند و هنگامی که کوه ها را به حرکت آرند و از جا برکنند|سوره=تکویر|آیه=۱-۳}} | * {{قرآن|إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ|۱|وَإِذَا النُّجُومُ انْكَدَرَتْ|۲|وَإِذَا الْجِبَالُ سُيِّرَتْ|۳|ترجمه=هنگامی که خورشید را به هم درپیچند و هنگامی که ستارگان تیره و بی نور شوند و هنگامی که کوه ها را به حرکت آرند و از جا برکنند|سوره=تکویر|آیه=۱-۳}} | ||
: {{قرآن|عَالِمُ الْغَيْبِ فَلَا يُظْهِرُ عَلَىٰ غَيْبِهِ أَحَدًا|ترجمه=[او] دانای غیب است و هیچ کس را بر غیب خود آگاه نمی کند|سوره=جن|آیه=۲}} | |||
بر اساس دیدگاه اسلام فقط خداست که عالم به تمامی غیبها است؛ آن هم علمی که اختصاص به خودش دارد و کسی به آن آگاه نیست و در ادامه آیه استثنایی میآورد {{قرآن|إِلَّا مَنِ ارْتَضَی مِن رَّسُولٍ.<ref>طباطبایی، سید محمد حسین، المیزان، ترجمه موسوی همدانی، سید محمد باقر، ج۲۰، ص۳۴۷.</ref>}}؛ «مگر کسی از رسولان و انبیاء را که شایسته این کار بداند». | |||