ایمان به معنای امید: تفاوت میان نسخه‌ها
جایگزینی متن - 'مثلاً' به 'مثلا'
بدون خلاصۀ ویرایش |
(جایگزینی متن - 'مثلاً' به 'مثلا') |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
* می‌توان اهل ایمان (مومن بودن به دین خاص و انجام امور دینی آن) نبود اما اعتماد و امید به مقوله‌های دینی داشت. مانند آن‌چه در میان پیروان دین زرتشتی نسبت به مقام [[امام حسین]](ع) وجود دارد. اما نمی‌توان آنان را مؤمن به دین [[اسلام]] دانست. | * می‌توان اهل ایمان (مومن بودن به دین خاص و انجام امور دینی آن) نبود اما اعتماد و امید به مقوله‌های دینی داشت. مانند آن‌چه در میان پیروان دین زرتشتی نسبت به مقام [[امام حسین]](ع) وجود دارد. اما نمی‌توان آنان را مؤمن به دین [[اسلام]] دانست. | ||
* از دست رفتن امید به سبب افسردگی یا علل دیگر. این امر موجب از بین رفتن ایمان شخص نیست. یکی از بهترین شیوه‌های شناخت «این‌همانی» قاعده وضع و رفع است؛ | * از دست رفتن امید به سبب افسردگی یا علل دیگر. این امر موجب از بین رفتن ایمان شخص نیست. یکی از بهترین شیوه‌های شناخت «این‌همانی» قاعده وضع و رفع است؛ مثلا اگر خواستیم بدانیم ایمان «همان» امید است، می‌توانیم وضعیتی فرض کنیم که ایمان هست اما امید نیست، یا این فرض را در نظر آوریم که امید هست ولی ایمان نیست، و از این‌جا به این نتیجه برسیم که میان ایمان و امید «این‌همانی» نیست. | ||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||