۱۱٬۹۱۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
خداوند موجودی غیر زمانی و فوق زمان و مکان است. برای او حال و گذشته و آینده مطرح نیست. موجودات مادی نسبت به آینده خود و دیگران به صورت مستقیم در بیخبری به سرمیبرند و حوادث به صورت تدریجی برای آنها واقع میشود. اما در مورد خدا که فراتر از زمان و مکان است، حرکت و زمان معنی ندارد و کلیت و تمامیت هستی برای او آشکار و هویدا است علم خداوند به حوادث گذشته و آینده همانند علم ما به حوادث حال و پیش روی ماست. او همه هستی و سلسله حوادث را یکجا و یکباره مشاهده میکند و به یک معنی علم پیش از تحقق و حین تحقق و بعد از تحقق برای او معنا ندارد. | خداوند موجودی غیر زمانی و فوق زمان و مکان است. برای او حال و گذشته و آینده مطرح نیست. موجودات مادی نسبت به آینده خود و دیگران به صورت مستقیم در بیخبری به سرمیبرند و حوادث به صورت تدریجی برای آنها واقع میشود. اما در مورد خدا که فراتر از زمان و مکان است، حرکت و زمان معنی ندارد و کلیت و تمامیت هستی برای او آشکار و هویدا است علم خداوند به حوادث گذشته و آینده همانند علم ما به حوادث حال و پیش روی ماست. او همه هستی و سلسله حوادث را یکجا و یکباره مشاهده میکند و به یک معنی علم پیش از تحقق و حین تحقق و بعد از تحقق برای او معنا ندارد. | ||
فردی که اطاعت میکند، به اراده و اختیار خود اطاعت میکند و آنکه معصیت میکند به اراده و قدرت خود معصیت میکند و واقعه خوب یا بدی هم که برای انسان پیش میآید طبق آن قاعده علت و معلول نظام طبیعت است.<ref>مطهری، مرتضی، انسان و سرنوشت، ص۱۳۰–۱۲۵ | فردی که اطاعت میکند، به اراده و اختیار خود اطاعت میکند و آنکه معصیت میکند به اراده و قدرت خود معصیت میکند و واقعه خوب یا بدی هم که برای انسان پیش میآید طبق آن قاعده علت و معلول نظام طبیعت است.<ref>مطهری، مرتضی، انسان و سرنوشت، ص۱۳۰–۱۲۵. طباطبایی، محمدحسین، نهایه الحکمه، مرحله ۱۲، فصل ۱۴.</ref> | ||
صدرالمتألهین در این موضوع آورده است: «علم و آگاهی خدا هر چند در سلسله اسباب صدور فعل از انسان قرار دارد، ولی مقتضای علم الهی این است که فعل انسان با قدرت و اختیار او انجام گیرد، زیرا قدرت و اختیار او نیز در سلسله اسباب و علل آن فعل قرار گرفته است.<ref>صدرالمتألهین، اسفار اربعه، ج۶، ص۳۸۵.</ref> | صدرالمتألهین در این موضوع آورده است: «علم و آگاهی خدا هر چند در سلسله اسباب صدور فعل از انسان قرار دارد، ولی مقتضای علم الهی این است که فعل انسان با قدرت و اختیار او انجام گیرد، زیرا قدرت و اختیار او نیز در سلسله اسباب و علل آن فعل قرار گرفته است.<ref>صدرالمتألهین، اسفار اربعه، ج۶، ص۳۸۵.</ref> |