منظور از دستور به بخشیدن یهودیان در سوره مائده: تفاوت میان نسخه‌ها
منظور از دستور به بخشیدن یهودیان در سوره مائده (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۹ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۱۳
، ۹ فوریهٔ ۲۰۲۱جایگزینی متن - '<span></span>' به ''
(جایگزینی متن - 'هٔ' به 'ه') |
(جایگزینی متن - '<span></span>' به '') |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
در تفسیری دیگر، برخی از مفسران احتمال داده‌اند، ضمیر «عنهم» در آیه به همه بنی‌اسرائیل برگردد. چون اقلیت صالح خیانتی مرتکب نشده‌اند تا مشمول عفو قرار گیرند.<ref>مکارم شیرازی، ناصر و دیگران، نمونه، تهران: دارالکتب الاسلامیه، یازدهم، ۱۳۶۸، ج۴، ص۳۱۳.</ref> اگر آیه چنین تفسیر شود، این معنا می‌شود، که آزارها و اذیت‌هایی که از ناحیه بنی‌اسرائیل بر شخص [[پیامبر(ص)]] وارد شد؛ از آن‌ها چشم پوشی کند و آن‌ها را مورد عفو قرار دهد؛ و این معنا هیچ محذور و تعارضی را به همراه ندارد. این گونه رفتار در سیره عملی [[معصومان]] فراوان دیده می‌شود و هیچ وقت دشمنی دشمن را به رخ نکشیده‌اند و این خود عین سیاست است. با این بیان، هیچ تناقضی در آیه مورد بحث وجود ندارد و با هر یک از دو تفسیر سازگار است. | در تفسیری دیگر، برخی از مفسران احتمال داده‌اند، ضمیر «عنهم» در آیه به همه بنی‌اسرائیل برگردد. چون اقلیت صالح خیانتی مرتکب نشده‌اند تا مشمول عفو قرار گیرند.<ref>مکارم شیرازی، ناصر و دیگران، نمونه، تهران: دارالکتب الاسلامیه، یازدهم، ۱۳۶۸، ج۴، ص۳۱۳.</ref> اگر آیه چنین تفسیر شود، این معنا می‌شود، که آزارها و اذیت‌هایی که از ناحیه بنی‌اسرائیل بر شخص [[پیامبر(ص)]] وارد شد؛ از آن‌ها چشم پوشی کند و آن‌ها را مورد عفو قرار دهد؛ و این معنا هیچ محذور و تعارضی را به همراه ندارد. این گونه رفتار در سیره عملی [[معصومان]] فراوان دیده می‌شود و هیچ وقت دشمنی دشمن را به رخ نکشیده‌اند و این خود عین سیاست است. با این بیان، هیچ تناقضی در آیه مورد بحث وجود ندارد و با هر یک از دو تفسیر سازگار است. | ||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} | ||