کشتار کودکان بی‌گناه با ولادت حضرت موسی: تفاوت میان نسخه‌ها

خداوند برای هدایت و آگاهی عموم مردم، پیامبران را مبعوث کرد تا با شرک و ظلم حاکمان مقابله کند. این هدایت و مقابله با حاکمان به صورت طبیعی مورد مخالفت، مبارزه و حتی گاه کشتار مؤمنان بی‌گناه توسط ظالمان قرار گرفته است. حتی پیامبرانی نیز بوده‌اند که توسط ظالمان کشته شده‌اند. در این موارد، گناه این اعمال بر عهده قاتلان و حاکمانی است که دستور به کشتار داده‌اند و نه افرادی که علیه شرک و ظلم دست به قیام زدند.

* پس از رسالت حضرت موسی(ع)، فرعون دستور کشتار کودکان بنی‌اسرائیل را صادر کرد: {{قرآن|فَلَمَّا جَاءَهُم بِالْحَقِّ مِنْ عِندِنَا قَالُواْ اقْتُلُواْ أَبْنَاءَ الَّذِینَ ءَامَنُواْ مَعَهُ وَ اسْتَحْیُواْ نِسَاءَهُمْ وَ مَا کَیْدُ الْکَافِرِینَ إِلَّا فیِ ضَلَلٍ|ترجمه=و چون از نزد ما حق را برای آنان آورد گفتند: پسران کسانی را که با او ایمان آورده‌اند بکشید و زنانشان را زنده بگذارید! و نیرنگ کافران جز در گمراهی نیس|سوره=سوره غافر، آیه۲۵.}}

گناه قتل کودکان در این کشتار بر عهده فرعون و پیروانش بوده است. همه افراد ظالمی که دست به جنایت می‌زنند و به خاطر حفظ قدرت، جان انسان‌ها را به بازی می‌گیرند، مورد بازخواست قرار خواهند گرفت. خداوند در قرآن فرموده‌اند که در قیامت از اطفال زنده بگور شده پرسیده خواهد شد که به کدامین جرم کشته شده‌اند؟