automoderated، دیوانسالاران، مدیران
۷٬۲۳۰
ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
آیا در اسلام به سفر کردن هم توصیهای وجود دارد؟ | |||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
سفر کردن در اسلام از امور مستحبی است که بسیار به آن توجه و توصیه شده است. آیات و روایات فراوانی در انجام و آداب سفر وجود دارند. سفر کردن دارای اهدافی است که باعث اهمیت آن شده است. خداشناسی، عبرت آموزی، یادگیری، بهرهمندی از نعمتها و غیره از آثار آن می باشد. | |||
==اهمیت مسافرت در اسلام== | ==اهمیت مسافرت در اسلام== | ||
مسافرت کردن از مستحبات دین اسلام است که انسان را به تفکر و اندیشه در آیات الهی | مسافرت کردن از مستحبات دین اسلام است که انسان را به تفکر و اندیشه در آیات الهی وا میدارد. در قرآن، سفر کردن بارها تکرار شده است<ref>آل عمران:۱۳۷؛ انعام:۱۱؛ نحل:۳۶؛ نمل:۶۹؛ عنکبوت:۲۰؛ روم:۴۲؛ سبأ:۱۸.</ref> در تفسیرالمیزان آمده است از آیات و روایات استفاده میشود که سیر و سفر در زمین امری پسندیده و مستحب شریعت است. اسلام اهمیت فراوانی به مسافرت داده تا جاییکه مسائل عبادی را در سفر تخفیف داده است، مثلاً نمازهای چهار رکعتی دو رکعت خوانده میشود، یا حکم روزه که در مسافرت برداشته شده است تا در زمان دیگر گرفته شود. | ||
آنچه مدنظر قرآن است سفر توحیدی است؛ یعنی از آغاز تا پایان سفر، خدا را در نظر بگیریم. در آیهای از زبان حضرت ابراهیم آمده است: {{قرآن|وَقَالَ إِنِّی مُهَاجِرٌ إِلَی رَبِّی|ترجمه=و [ابراهیم] گفت: من به سوی پروردگار خود روی میآورم|سوره=عنکبوت۲۶}}. همچنین فرمود: {{قرآن|وَ قالَ إِنِّی ذاهِبٌ إِلی رَبِّی سَیَهْدینِ|ترجمه=و گفت: من به سوی پروردگارم میروم، او مرا هدایت خواهد کرد|سوره=صافات|آیه=۹۹}}. | آنچه مدنظر قرآن است سفر توحیدی است؛ یعنی از آغاز تا پایان سفر، خدا را در نظر بگیریم. در آیهای از زبان حضرت ابراهیم آمده است: {{قرآن|وَقَالَ إِنِّی مُهَاجِرٌ إِلَی رَبِّی|ترجمه=و [ابراهیم] گفت: من به سوی پروردگار خود روی میآورم|سوره=عنکبوت۲۶}}. همچنین فرمود: {{قرآن|وَ قالَ إِنِّی ذاهِبٌ إِلی رَبِّی سَیَهْدینِ|ترجمه=و گفت: من به سوی پروردگارم میروم، او مرا هدایت خواهد کرد|سوره=صافات|آیه=۹۹}}. |